Heading

Jeleń to ssak kopytny (czubek palca pokryty grubą, rogową keratyną) i przeżuwacz (pozyskujący składniki odżywcze ze spożywania roślin). Rodzina, do której należą to jeleniowate.

Żyją w różnych biomach, od tundry po tropikalne lasy deszczowe. Są to gatunki ekotonowe, które żyją w obszarach przejściowych między lasami a otwartą przestrzenią. Karibu i łoś to dwa bardzo wybitne gatunki jeleni, które ludzie zazwyczaj mylą.

Przedyskutujmy różnice między łosiem a karibu.

Łosie i karibu mają kilka podobnych cech, jednak różnice są bardziej szczegółowe. Karibu ma brązowe, kudłate futro i białą szyję i brzuch. Pochodzą one z długim pyskiem, krótki ogon, długie nogi i okrągłe kopyta. Podczas gdy łoś ma krótki ogon, ramiona z garbami. Ich futro jest brązowe lub czarne, mają długie nogi i szerokie, płaskie poroże starych byków.

Karibu to dziki gatunek jelenia zwany reniferem. Należą do grupy ssaków kopytnych zwanych „Artiodactyls,” grupy, która obejmuje również wielbłądy i żyrafy.

Przebywają w subarktycznych lasach borealnych w okresie migracji. Lasy te pomagają im w poszukiwaniu schronienia przed muchami i komarami.

Największym członkiem rodziny jeleniowatych „Cervidae” jest łoś. Nazwa ta jest powszechna w Ameryce Północnej. W Europie, Łoś jest nazywany Łosiem.

Wygląd

Mimo, że Karibu ma kudłate brązowe futro, może być prawie całkowicie białe w niektórych obszarach. Karibu jest nazywany reniferem. Z szyi zwisa fałd luźnej skóry, pokryty długimi białymi włosami na gardle.

Mają dwuwarstwowe futro. Są jedynym gatunkiem jeleniowatych, który posiada poroże zarówno u samców jak i samic. Samice mają mniejsze i prostsze poroże, samce mają poroże duże i rozgałęzione.

Łosie Uznawane są za najwyższe ssaki w Ameryce Północnej. Mają krótki ogon, garb na ramieniu i uszy tak duże, że mogą je obracać dla stereofonicznego słyszenia.

Mają ostry słuch z powodu poroża, które posiadają. Ich futro zapewnia doskonałą izolację od zimna.

Męskie łosie nazywane są Bykami i mają masywne poroże. Ich szerokość może wynosić nawet 6 stóp. Używają poroża do walki o krycie i zrzucają je każdej zimy.

Wielkość

Karibu ma wysokość około 85 do 150cm. Poroże dużych samców może dorastać do 100 cm, tj. 39 cali szerokości i 135 cm (53 cale) długości wiązki.

Mężczyzna karibu waży od 125 do 300 kilogramów, samice ważą około 23 do 137 kilogramów. Ich długość wynosi od 4 do 7 stóp.

Wysokość łosia od kopyta do ramion szacuje się na od 5 do 6,5 stóp. Samce ważą około 360 do 600 kilogramów, podczas gdy samice ważą 270 do 400 kilogramów. Ich wzrost waha się od 4,5 do 6,8 stóp.

Dieta

Dieta karibu składa się z porostów, traw, grzybów, turzyc, roślin tundry, gałązek, gałęzi i owoców. Są roślinożercami.

Gdy nadejdzie zima i śnieg pokryje tundrę, karibu żywi się tylko porostami, które przetrwają mroźne zimy dzięki składowi glonów i grzybów.

Łoś w ciepłych miesiącach żywi się liśćmi, gałązkami, pąkami drzew i krzewów z twardego i miękkiego drewna. Rośliny wodne są również ich pożywieniem.

W zimie Łoś żywi się roślinami drzewiastymi, korą wierzby, brzozy i psich drzew. Mają czterokomorowe żołądki jak krowy. Pokarm jest fermentowany w pierwszej komorze, podczas gdy składniki odżywcze są wydobywane w kolejnych trzech komorach.

Migracja

Karibu podejmuje jedną z najbardziej wyczerpujących migracji zwierząt niż jakikolwiek inny ssak lądowy. Stada zwierząt liczone w tysiącach sztuk pokonują ponad 3200 mil wędrówki.

Stada krów opuszczają kilka tygodni przed samcami, wraz z cielętami. Przemieszczają się z jednego regionu do drugiego, w zależności od dostępności roślin tundry, które mogą zmniejszyć się podczas zimy. Przechodzą przez jeziora i rzeki podczas ich przebiegu migracji.

Łoś spędza zimy we wspólnym zakresie zimowym i lata w odosobnionym zakresie. Migrują one w północnej Minnesocie od 9 do 21 mil i na Alasce od 10 do 58 mil. Zazwyczaj podążają tą samą drogą w każdym sezonie migracji.

Zachowanie

Karibu są doskonałymi pływakami, ponieważ używają swoich kopyt jako wioseł. Mogą pływać z prędkością 6,2 mil na godzinę. Ich płaszcze pomagają im utrzymać się na powierzchni i ciepło, kiedy płyną przez lodowate wody, przekraczając zbiorniki wodne.

Posiadają prędkość 49,7 mil na godzinę. Samce Caribous oddają się walce w sezonie ruttingu, czyli w okresie godowym. Czasami kończą się one poważnymi obrażeniami.

Najgorsze, co może się zdarzyć, to zablokowanie poroża i śmierć głodowa, gdy nie mogą się odblokować. Są to zwierzęta spokojne. Mogą jednak wydawać dźwięki przypominające parskanie świni.

Łosie są aktywne przez cały dzień. Są również doskonałymi pływakami. Ruch odbywa się szybko na lądzie z prędkością 35 mil na godzinę. Są one również w stanie kłusować z prędkością 20 mil na godzinę, co jest nawet szybsze niż przeciętnego człowieka.

Są to zwierzęta samotne i nie poruszają się w stadach liczących tysiące sztuk, jak karibu. Jednak nie są zwierzętami samotnymi, jeśli chodzi o gody.

Kilka dominujących samców łosi, w sezonie godowym, poprowadzi grupę samic łosi, aby stworzyć „stado haremowe”. Inne samce walczą z przywódcą grupy, aby kopulować z samicami.

Reprodukcja i rozmnażanie

Sezon rozrodczy karibu rozpoczyna się w październiku. Jeden samiec gnieździ się z kilkoma samicami, czyli są to zwierzęta poligyniczne. Walczą między sobą o prawo do kopulacji z samicami.

Takie powszechne zjawisko występuje u prawie wszystkich gatunków jeleniowatych. Samice osiągają dojrzałość płciową po 2,5 roku od urodzenia. Ich okres ciąży trwa od 225 do 235 dni. Poród następuje w maju lub czerwcu, kiedy pokarm jest ogromny.

Mężczyźni Łosia, Byk, wydają głośne dźwięki, aby przyciągnąć kolegów we wrześniu i październiku. Byki żyją samotnie, jednak podczas okresu godowego walczą z innymi bykami używając swoich poroży.

Okres ciąży wynosi 231 dni, a po nim samica rodzi jedno dziecko, zwane cielęciem. Cielęta są bardziej czerwonego koloru, gdy są młodsze. Natychmiast po urodzeniu mogą stanąć na nogach.

Przy urodzeniu ważą około 16,2 kg i przybierają 1 kg dziennie. Odstawienie od piersi następuje po 6 miesiącach, tzn. zaczynają odżywiać się innym pokarmem poza mlekiem matki.

Siedlisko

Karibuzy żyją na Alasce, w Kanadzie, Ameryce Północnej, Norwegii, Grenlandii, Syberii i Finlandii. Biomy takie jak Montane, Tundra i borealne są ich siedliskami i potrzebują dużo przestrzeni, aby uniknąć drapieżników.

W Ameryce Północnej jest ich około 3,5 miliona, 1 milion w Eurazji. Prawie 3 miliony żyje w Europie Północnej.

Łosie żyją w całej północnej Ameryce Północnej, jak również w północnej Eurazji. Z wyjątkiem regionów arktycznych, żyją na przeważającej części Kanady i Alaski.

Zwierzęta te są bardzo wybredne, jeśli chodzi o wybór domu. Wolą żyć w obszarach, które mają obfite jedzenie, mnóstwo kryjówek, aby szukać schronienia w, gdy istnieje zagrożenie drapieżników. Temperatura musi być umiarkowana.

Las jest ich naturalnym środowiskiem, które wykorzystują do schronienia, poszukiwania pożywienia, dostępu do złóż mineralnych i zbiorników wodnych.

Długość życia

Do drapieżników karibu należą ludzie, niedźwiedzie, wilki i orły przednie. Choroby i pasożyty również wpływają na długość życia. Samce dożywają do 13 lat, a samice do 16 lat. W niewoli oba żyją około 20 lat. Wiele cieląt pada ofiarą drapieżników.

Łoś dojrzewa w wieku od 4 do 6 lat, jednak wiele z nich pada ofiarą drapieżników, takich jak niedźwiedzie i wilki, jeszcze zanim osiągną wiek 6 tygodni.

Łoś przeżywa od 15 do 20 lat. Tygrysy na Syberii, niedźwiedzie brunatne, wilki, pumy, rosomaki są częstymi drapieżnikami. Kilka z nich ginie również w wypadkach samochodowych.

Podsumowując, poniżej znajduje się lista różnic między nimi.