Heading

Obejrzyj ten film lub zeskanuj kod QR, aby dowiedzieć się więcej o kochaniu więcej niż jednej osoby w tym samym czasie.

Czy człowiek może kochać więcej niż jedną osobę w tym samym czasie? „W tym samym czasie” wydaje się być ważnym kwalifikatorem, ponieważ nie ma wątpliwości, że wielu ludzi może kochać więcej niż jedną osobę romantycznie w różnych czasach. Przyjmujemy bez wątpliwości, że można przejść od przeszłej miłości do przyszłej miłości w przypadku, gdy przeszły związek miłosny się kończy (rozwód, śmierć współmałżonka, rozpad związku randkowego lub młodzieńczego romansu). Niektóre wdowy lub wdowcy nigdy nie szukają lub nie znajdują innej miłości z powodu jakiegoś poczucia przywiązania do zmarłego partnera, jakiegoś poczucia już osiągniętej kompletności, która nie powinna być naruszana i być może zepsuta w jakiś sposób przez związek, który okazuje się nie być tak dobry, jakiegoś poczucia bezcelowości rozpoczynania od nowa z nowym partnerem lub jakiegoś strachu przed tym. Tacy ludzie mogą być niezdolni do kochania więcej niż jednej osoby, ale większość ludzi wydaje się zdolna w różnych momentach swojego życia do zaangażowania się w nowy kochający związek, gdy poprzedni się zakończył.

Czasami też powstaje jeden, który kończy inny. Pytanie może być podniesione, czy formowanie drugiego romantycznego związku miłosnego koniecznie spowoduje zakończenie pierwszego lub czy utrzymywanie pierwszego spowoduje zakończenie drugiego. Czy osoba może kochać, romantycznie, więcej niż jedną osobę w tym samym czasie?

Mówię romantycznie (mając na myśli ogólny sens romansu, czy towarzyszy mu podniecająca namiętność, czy nie), ponieważ ludzie oczywiście mogą kochać więcej niż jedną osobę w tym samym czasie w sposób inny niż romantyczny. Ludzie mogą kochać oboje swoich rodziców jednocześnie; rodzice mogą kochać wszystkie swoje dzieci; ludzie mogą jednocześnie kochać swoich rodziców, swoje dzieci i swojego współmałżonka; można kochać swoich braci i siostry, ciotki, wujków, kuzynów itd. Oczywiście dzieci często czują, że nie są kochane przez rodziców tak bardzo jak ich rodzeństwo – i w niektórych przypadkach mają rację – ale zazwyczaj to uczucie jest błędne. I ludzie mogą być lubiani i mieć troskę dla wielu specjalnych przyjaciół w tym samym czasie.

Zgodnie z moją analizą związków i miłości, myślę, że łatwo jest jasno określić, w jakim sensie można romantycznie kochać więcej niż jedną osobę w tym samym czasie, a w jakim nie. Jeśli chodzi o uczucia przyciągania, można kochać więcej niż jedną osobę w tym samym czasie – to znaczy, że można być romantycznie pociągniętym, emocjonalnie pociągniętym, seksualnie pociągniętym, intelektualnie pociągniętym i/lub cokolwiek innego do więcej niż jednej osoby w tym samym czasie. Czasami kochanie kogoś bardzo mocno pozwala ci nawet mieć miłosne uczucia wobec innych ludzi, ponieważ czujesz się tak dobrze ze sobą, wszystkim i wszystkimi i ponieważ chcesz, aby inni dzielili z tobą twoją radość. A czasami bycie zakochanym powoduje, że radośnie skupiasz tak wiele uwagi na ukochanej osobie, że nie jesteś w stanie myśleć o nikim innym, a tym bardziej romantycznie.

Jednakże kochanie więcej niż jednej osoby naraz w sensie uczestniczenia w pełni kochającym – w tym w pełni i wzajemnie życzliwym, oraz w pełni i wzajemnie satysfakcjonującym – związku jest najtrudniejsze, jeśli nie niemożliwe. Poza szczególnymi, niezwykłymi okolicznościami, czas i energia człowieka są zazwyczaj zbyt ograniczone, by mógł on poświęcić się w ten sposób więcej niż jednej osobie w tym samym czasie. Jeśli nie masz bezgranicznej energii, jeśli nie musisz pracować około 40 godzin tygodniowo, jeśli nie możesz mieć swojego miłosnego związku z jedną z osób, gdy jesteś w pracy, lub jeśli nie możesz dzielić swojego związku z obiema (lub więcej) kochankami w tym samym czasie w trójkącie (lub więcej), jest praktycznie niemożliwe, aby mieć romantyczny, miłosny związek z więcej niż jedną osobą w tym samym czasie. W zwykłym codziennym życiu po prostu nie ma czasu, który można by odpowiednio spędzić w oddzielnych, pełnych miłości związkach (chodzenie do kina, wspólne posiłki, rozmowy, dzielenie się myślami, radościami i problemami dnia, chodzenie na koncerty, na które chciałoby się pójść, kochanie się itd. itd.) Nawet w odniesieniu do czegoś tak prostego, jak wspólne oglądanie filmu, często prawdopodobnie chciałbyś dzielić ten sam film z każdym z kochanków, a chodzenie na te same filmy dwa razy (jeśli w ten sposób musiałbyś to robić) zestarzałoby się i wyczerpało bardzo szybko.

Uczucia, emocje, atrakcje niekoniecznie są „odejmowalne” – to znaczy, posiadanie niektórych z nich dla jednej osoby nie odbiera jakiejś skończonej ich ilości tak, że masz mniej dostępne dla innych. (W rzeczywistości, w niektórych przypadkach, im więcej masz dla jednej osoby, tym więcej możesz mieć również dla innej; dobre uczucia czasami generują więcej dobrych uczuć). Ale czas i energia są odejmowalne; jeśli nie spędzasz czasu z obiema ukochanymi osobami jednocześnie, im więcej czasu i energii poświęcasz jednej osobie, tym mniej będziesz miał do spędzenia z drugą. Tak jest, chyba że z jakiegoś powodu czyjaś energia jest w jakiś sposób podwojona lub zwielokrotniona przez kochanie więcej niż jednej osoby lub cieszenie się towarzystwem więcej niż jednej osoby, tak że można zrezygnować z czasu na sen lub robienie innych rzeczy, aby spędzić więcej czasu z każdą miłością. Nie jest to na ogół długotrwałe, nawet jeśli możliwe przez jakiś czas.

Jeśli jedna z miłości jest tam, gdzie się pracuje, to oczywiście można spędzać z nią wystarczająco dużo czasu, nie zabierając czasu, który i tak by się miało z innym partnerem.

Albo jeśli jest się wystarczająco zamożnym, by nie musieć pracować (dużo), można mieć wystarczająco dużo czasu i energii na dwa w pełni kochające związki. Dwie kochające się osoby nie muszą, i generalnie nie chcą, spędzać całego czasu razem, ale podejrzewam, że jeśli pracujesz osiem godzin dziennie i śpisz sześć do ośmiu godzin dziennie, to zazwyczaj nie pozostawia to czasu na dwa lub więcej oddzielnych, w pełni kochających się związków. Zanim urodziły się nam dzieci, myślałem, że moja żona i ja będziemy mieli czas dla siebie nawzajem i mniej więcej po połowie na związek z kimś innym, ponieważ część czasu, który spędzaliśmy w domu w tym samym czasie, nie wiązała się z robieniem rzeczy razem. Dzieci zajmują ten dodatkowy czas wystarczająco łatwo teraz.

Zauważ, że nawet nie omówiłem problemów czasu, energii, winy, oszustwa lub zdolności seksualnych zaangażowanych w posiadanie wielu tajnych związków. I have only been dwelling on how difficult or impossible it would be in terms of limited time and energy to have more than one even open fully loving relationship at a time.

I think there is some indication of this too in the nature of sibling rivalries and jealousy in families. Dzieci często stają się zazdrosne lub czują się niekochane i pominięte, ponieważ czują, że ich rodzice poświęcają zbyt wiele uwagi i czasu rodzeństwu, a za mało im, nawet jeśli w rzeczywistości mogą mieć tyle samo lub więcej czasu niż ich bracia i siostry. Mogą czuć, że radość i zadowolenie rodziców lub dobre zachowanie ich rodzeństwa jest większe niż to, które otrzymują. Mogą uważać, że to pokazuje, że ich rodzice mają więcej uczucia do innych dzieci. Tam może być zazdrość i raniące uczucia. Mimo to tutaj jest przykład otwarty i normalny „wielokrotny” kochający związki dokąd członkowie mogą nawet często robić rzeczy wpólnie jako grupa, tak że radości i korzyści mogą dzielić w tym samym czasie, wymagający żadny repetycja akcja i energia i żadny strata czas w iść od jeden kochającego jeden inny. Rodzice mogą zagrać w grę, pójść na piknik lub do kina ze swoimi dziećmi i spędzić czas z nimi wszystkimi razem. Jednak, jak każdy rodzic może zaświadczyć, posiadanie pełnych relacji tylko z dwójką dzieci może pochłaniać nieproporcjonalnie dużo czasu i energii, nawet gdy jest to ekscytujące i zabawne, i nawet gdy nie trzeba robić różnych rzeczy z każdym dzieckiem w różnym czasie. Próba aktywnego i pełnego uczestnictwa w dwóch lub więcej romantycznych związkach byłaby równie, lub nawet bardziej, wymagająca i wyczerpująca.

Próba połączenia małżeństwa (lub jakiegokolwiek związku) z pozamałżeńskimi (lub „pozasłużbowymi”) typami spraw w ogóle może się nie udać – nie tyle z powodu wyobcowania uczuć, choć to czasem się zdarza, ale – z powodu wyobcowania wspólnych przyjemności, wyobcowania czasu spędzanego razem lub w odniesieniu do każdej ukochanej osoby (np. nie mając czasu na myślenie o każdej z nich lub czasu na robienie i planowanie rzeczy dla każdej z nich), lub w wyobcowaniu energii potrzebnej do spędzania czasu z każdą z nich w sposób satysfakcjonujący. Mniejsze korzyści i mniejsza satysfakcja, spowodowane brakiem czasu lub energii, mogą prowadzić do mniejszej atrakcyjności; ale nawet jeśli tak nie jest, samo ich zmniejszenie sprawia, że związek jest mniej dobry lub satysfakcjonujący niż mógłby być. Jest to również prawdą, gdy przyczyną, która okrada czas i energię ze związku nie jest inna osoba, ale coś takiego jak praca, być może szczególnie wtedy, gdy energia i czas są poświęcane pracy dobrowolnie, np. przez pracoholika. Członkowie rodziny lub bliscy często potrzebują czasu i energii poświęconej im, a pracoholik lub niewierny kolega może nie mieć jej do poświęcenia.

Ponadto, jeśli romans pozazwiązkowy jest tajny, mogą pojawić się dodatkowe problemy, które wpływają na czas, energię, satysfakcję, jakość i uczucia. Jeden generalnie ma do wykonywania ostrożności i oszustwa, wyczarować i zapamiętać swoje kłamstwa, maskować swoje uczucia, i stale martwić się o swoje działania i konsekwencje złapany. Istnieje możliwość ogromnie drenujących zmartwień, strachu i poczucia winy, oprócz normalnych napięć związanych z próbami spędzania czasu i energii z różnymi ludźmi, których kochasz. I mogą być ważne chwile lub wydarzenia, którymi ludzie zaangażowani w sekretny romans nie mogą się dzielić – hospitalizacja jednego z nich, kamienie milowe czyichś dzieci, itp.

Ale fakt, że prawdopodobnie nie można mieć w pełni kochającego, w pełni aktywnego związku z więcej niż jedną osobą w tym samym czasie, z wyjątkiem niektórych rodzajów warunków wymienionych wcześniej, nie powinien zabraniać ci posiadania tak pełnego i dobrego związku, jak tylko możesz z innymi, jak tylko czas i okoliczności na to pozwalają i uzasadniają. Kochanie jednej osoby nie powinno przeszkadzać ci w byciu pociąganym lub docenianym przez innych lub w zadowalaniu i cieszeniu się nimi w odpowiedni sposób. (Więcej na ten temat w rozdziałach o zaangażowaniu, etyce i zazdrości). Przyciąganie jest miłym uczuciem, a uzasadnione uznanie jest dobrą rzeczą. To, że jako dziecko kochasz swoich rodziców i uczysz się od nich, nie oznacza, że nie możesz kochać swojego nauczyciela i uczyć się w szkole. Podobnie od sąsiada, krewnego czy kogokolwiek, z kim możesz się zetknąć. Podobnie, jako osoba dorosła, chociaż małżeństwo lub inny rodzaj oddanego, głównego związku powinien być i jest na pierwszym miejscu, nie oznacza to, że nie należy mieć przyjaciół lub innych osób, na których nam zależy, o ile te związki nie kolidują ze sobą w sposób, w jaki nie powinny. Można się uczyć i wzrastać od więcej niż jednej osoby i ogólnie rzecz biorąc, jest to konieczne dla rozwoju i wzrostu. Chodzi o to, by starać się odpowiednio zrównoważyć czas i zachowanie, które zawdzięczasz swojemu koledze, z tym, co zawdzięczasz sobie i innym jako osoba współdziałająca społecznie, ucząca się, rozwijająca się, ucząca i pomagająca. I punkt jest także rozpoznać i czuć się komfortowo z uczuciami dla innych ludzi, i nie trzeba albo działać niewłaściwie na każdym uczuciu atrakcyjności dla kogoś innego, ani tłumić lub ignorować je, ale działać prawidłowo w odpowiedzi na nich. Same uczucia w żaden sposób nie umniejszają uczuć, jakie żywisz do partnera, ani związku, jaki z nim utrzymujesz.