Powietrze w atmosferze porusza się na całym świecie we wzorze zwanym globalną cyrkulacją atmosferyczną.
Credit: UCAR
Nawet w przypadku zakłóceń, takich jak fronty atmosferyczne i burze, istnieje spójny wzór, w jaki sposób powietrze porusza się w atmosferze naszej planety. Ten wzorzec, zwany cyrkulacją atmosferyczną, jest spowodowany tym, że Słońce ogrzewa Ziemię bardziej na równiku niż na biegunach. Ma na nią wpływ również ruch obrotowy Ziemi.
W tropikach, w pobliżu równika, ciepłe powietrze unosi się. Kiedy znajdzie się około 10-15 km (6-9 mil) nad powierzchnią Ziemi, zaczyna odpływać od równika w kierunku biegunów. Powietrze, które wznosiło się na północ od równika, płynie na północ. Powietrze, które wznosiło się na południe od równika, płynie na południe. Kiedy powietrze się ochładza, opada z powrotem na ziemię, płynie z powrotem w kierunku równika i ponownie się ogrzewa. Teraz ogrzane powietrze znów się unosi i wzór się powtarza. Ten wzorzec, znany jako konwekcja, występuje w skali globalnej. Zdarza się również na małą skalę w obrębie pojedynczych burz.
Ale ponieważ Ziemia się obraca, powietrze, które porusza się na północ i południe od równika, również obraca się wraz z obrotem Ziemi. Powietrze wędrujące na północ skręca w prawo. Powietrze podróżujące na południe skręca w lewo. Siła wirowania Ziemi do obracania płynącego powietrza jest znana jako efekt Coriolisa. Gdyby Ziemia nie wirowała, istniałaby tylko jedna duża komórka konwekcyjna między równikiem a biegunem północnym i jedna duża komórka konwekcyjna między równikiem a biegunem południowym. Ale ponieważ Ziemia się obraca, konwekcja jest podzielona na trzy komórki na północ od równika i trzy na południe od równika.