-
Większy rozmiar tekstuWiększy rozmiar tekstuRegularny rozmiar tekstu
Wszyscy zapominamy o rzeczach raz na jakiś czas. Może zapomniałeś wysłać kartkę z okazji czyichś urodzin lub zwrócić zaległą książkę z biblioteki.
Zapominanie o rzeczach jest częścią życia i często staje się coraz bardziej powszechne wraz z wiekiem.
Czym jest choroba Alzheimera?
Choroba Alzheimera (wymawiaj: ALTS-hy-mer, ALS-hy-mer, lub OLS-hy-mer), która dotyka niektórych starszych ludzi, różni się od codziennego zapominania. Jest to stan, który trwale wpływa na mózg. Z czasem choroba utrudnia zapamiętywanie nawet podstawowych rzeczy, takich jak wiązanie butów.
W końcu osoba może mieć problemy z zapamiętaniem imion i twarzy członków rodziny – a nawet tego, kim jest. Może to być bardzo przykre dla tej osoby i jej rodziny.
Ważne jest, aby wiedzieć, że choroba Alzheimera nie dotyka dzieci. Zwykle dotyka ona ludzi powyżej 65 roku życia. Naukowcy znaleźli leki, które wydają się spowalniać chorobę. I jest nadzieja, że pewnego dnia znajdzie się lekarstwo.
Co się dzieje w chorobie Alzheimera?
Prawdopodobnie wiesz, że Twój mózg działa poprzez wysyłanie sygnałów. Chemiczni posłańcy, zwani neurotransmiterami (wymawiaj: nur-oh-TRANS-mih-terz), pozwalają komórkom mózgowym rozmawiać ze sobą. Jednak u osób z chorobą Alzheimera ilość neuroprzekaźników jest mniejsza.
Osoby z chorobą Alzheimera rozwijają również złogi substancji (białek i włókien), które uniemożliwiają komórkom prawidłową pracę. Kiedy tak się dzieje, komórki nie mogą wysyłać właściwych sygnałów do innych części mózgu. Z czasem komórki mózgowe dotknięte chorobą Alzheimera zaczynają się również kurczyć i obumierać.
Co powoduje chorobę Alzheimera?
Przeprowadza się wiele badań, aby dowiedzieć się więcej na temat przyczyn choroby Alzheimera. Nie ma jednego powodu, dla którego ludzie na nią zapadają. Osoby starsze są bardziej narażone na zachorowanie, a ryzyko wzrasta wraz z wiekiem. Innymi słowy, 85-latek jest bardziej narażony na zachorowanie niż 65-latek. A kobiety są bardziej narażone na zachorowanie niż mężczyźni.
Badacze uważają również, że geny przekazywane przez członków rodziny mogą zwiększyć prawdopodobieństwo zachorowania na chorobę Alzheimera. Ale to nie znaczy, że każdy spokrewniony z kimś, kto ją ma, zachoruje na tę chorobę. Inne czynniki mogą zwiększyć prawdopodobieństwo zachorowania, takie jak wysokie ciśnienie krwi, wysoki poziom cholesterolu, zespół Downa lub uraz głowy.
Jednakże naukowcy uważają, że ćwiczenia fizyczne, zdrowa dieta i podejmowanie kroków w celu utrzymania aktywności umysłu (np. rozwiązywanie krzyżówek) mogą pomóc w opóźnieniu początku choroby Alzheimera.
Jak ludzie rozpoznają chorobę Alzheimera?
Pierwszym objawem choroby Alzheimera jest ciągłe zapominanie różnych rzeczy. Zaczyna to wpływać na codzienne życie danej osoby. Może on lub ona zapomnieć, gdzie znajduje się sklep spożywczy lub imiona rodziny i przyjaciół. Etap ten może trwać przez pewien czas lub szybko się pogarszać, powodując bardziej dotkliwą utratę pamięci i zapominanie.
Co zrobi lekarz?
Dla lekarza może być trudne zdiagnozowanie choroby Alzheimera, ponieważ wiele jej objawów (takich jak problemy z pamięcią) może być podobnych do objawów innych schorzeń wpływających na mózg. Lekarz porozmawia z pacjentem, dowie się o wszelkich problemach medycznych, jakie ma dana osoba, i zbada ją.
Lekarz może zadawać pytania lub zlecić osobie wykonanie testu pisemnego, aby sprawdzić, jak dobrze działa jej pamięć. Lekarze mogą również korzystać z testów medycznych (takich jak rezonans magnetyczny lub tomografia komputerowa), aby wykonać szczegółowy obraz mózgu. Mogą oni badać te obrazy i szukać oznak choroby Alzheimera.
Gdy u danej osoby zostanie zdiagnozowana choroba Alzheimera, lekarz może przepisać leki, które pomogą jej w funkcjonowaniu pamięci i myślenia. Lekarz może również podać osobie leki na inne problemy, takie jak depresja (smutne uczucia, które trwają przez długi czas). Niestety, leki, którymi dysponują lekarze nie są w stanie wyleczyć choroby Alzheimera; pomagają one jedynie spowolnić jej przebieg.
Gdy ktoś, kogo kochasz ma chorobę Alzheimera
Możesz czuć się smutny lub zły – lub jedno i drugie – jeśli ktoś, kogo kochasz ma chorobę Alzheimera. Możesz czuć się zdenerwowany w pobliżu tej osoby, zwłaszcza jeśli ma ona problemy z zapamiętywaniem ważnych rzeczy lub nie może już zadbać o siebie.
Możesz nie chcieć odwiedzić tej osoby, nawet jeśli Twoja mama lub tata tego chcą. Z pewnością nie jesteś sam w tych uczuciach. Spróbuj porozmawiać z rodzicem lub inną zaufaną osobą dorosłą. Samo powiedzenie, co Ci leży na sercu, może pomóc Ci poczuć się lepiej. Możesz również dowiedzieć się, że dorośli w twoim życiu mają własne zmagania z tą sytuacją.
Jeśli odwiedzasz bliską osobę, która ma chorobę Alzheimera, postaraj się być cierpliwy. On lub ona może mieć dobre i złe dni. To może być smutne, jeśli nie możecie się razem bawić w ten sam sposób. Może ty i twoja babcia lubiliście chodzić na koncerty. Jeśli nie jest to już możliwe, może przynieś jej jakąś wspaniałą muzykę i posłuchajcie razem. To sposób, aby pokazać jej, że ci zależy – a okazywanie miłości jest ważne, nawet jeśli jej pamięć szwankuje.