W mitologii greckiej ambrozja była uważana za pokarm lub napój bogów olimpijskich i uważano, że przynosi długie życie i nieśmiertelność każdemu, kto ją spożywał. Często był powiązany z nektarem, innym elementem, który konsumowali bogowie; zwykle uważano, że ambrozja była pokarmem, a nektar był napojem bogów. Na ogół ambrozja była spożywana tylko przez bóstwa; kiedy Herakles osiągnął nieśmiertelność, Atena ofiarowała mu ambrozję; kiedy zaś Tantal próbował wykraść trochę, by dać innym śmiertelnikom, został ukarany za popełnienie pychy. Ktokolwiek spożywał ambrozję, nie miał już w żyłach krwi, lecz inną substancję zwaną ichorem.
Jeden z mitów o nieśmiertelności Achillesa głosi, że jego matka Tetydy namaściła go ambrozją, gdy się urodził, a następnie przeszedł przez płomienie, by śmiertelne elementy jego ciała zostały strawione. Jednak Peleus, jego ojciec, dowiedział się o tym i powstrzymał ją, co wywołało wściekłość Tetydy, która odeszła, nie zdążywszy uwiecznić pięty Achillesa. W rezultacie, było to jedyne wrażliwe miejsce w jego ciele.
See Also: Nektar, Atena, Herakles, Tantalus, Achilles, Tetydy, Peleus
Zobacz także.