Tętnica krezkowa dolna (IMA) odchodzi od aorty brzusznej kilka centymetrów poniżej odejścia tętnicy krezkowej górnej (SMA). Tętnica biegnie nieco bocznie od aorty brzusznej po jej pochodzeniu na poziomie trzeciego kręgu lędźwiowego za trzecią częścią dwunastnicy. Embriologicznie, tętnica krezkowa dolna zaopatruje obszar jelita tylnego, czyli dystalne części przewodu pokarmowego. Jelito tylne składa się z dystalnej trzeciej części okrężnicy poprzecznej, okrężnicy zstępującej, okrężnicy esowatej i górnego odcinka odbytnicy. IMA klasycznie kończy się na trzech odgałęzieniach. Gałęzie te, od proksymalnych do dystalnych, obejmują lewą tętnicę okrężniczą, tętnicę esiczą i tętnicę odbytniczą górną. Proste tętnice zwane arkadami odprowadzają krew z gałęzi IMA do okrężnicy.
Tętnica brzeżna Drummonda jest boczną drogą łączącą system tętnic krezkowych górnych i dolnych. Sieć anastomoz rozpoczyna się od gałęzi zstępującej tętnicy krętniczo-kątniczej, która jest najbardziej proksymalną gałęzią SMA. Tętnica krętniczo-kątnicza łączy się z prawą tętnicą okrężniczą poprzez gałęzie wstępującą i zstępującą prawej tętnicy okrężniczej. Sieć ta jest połączona z prawą i lewą gałęzią tętnicy okrężniczej środkowej, gałęziami wstępującymi i zstępującymi lewej tętnicy okrężniczej oraz gałęziami esiczymi tętnicy krezkowej dolnej, które kończą się na tętnicy odbytniczej górnej. Tętnica marginalna często przebiega blisko ściany jelita lub w obrębie krezki. Mniej niż połowa populacji ma tę sieć kolateralną w pełni kompletną wokół zgięcia śledzionowego (punkt Griffitha). Ten brak kolaterali z lewej gałęzi tętnicy okrężniczej środkowej do tętnicy okrężniczej wstępującej lewej może prowadzić do niedokrwienia jelita grubego w przypadku operacji jelita lub choroby okluzyjnej.
Istnieje dalsze zespolenie przez łuk Riolana, określany również jako tętnica meandryczna. Ta droga, jeśli jest obecna, łączy tętnicę okrężniczą środkową SMA z tętnicą okrężniczą lewą IMA. To zaopatrzenie kolateralne jest istotne z chirurgicznego punktu widzenia w przypadku wewnątrznaczyniowej naprawy tętniaka. Kolateralizacja przez łuk Riolana jest ważnym szlakiem umożliwiającym embolizację cewki w przypadku endoleaków typu II.