Trądzik pospolity jest przewlekłą infekcją skóry dotykającą większość populacji Indii. Istnieje kilka wewnętrznych i zewnętrznych czynników odpowiedzialnych za tę infekcję. Obecne badania kładą nacisk na badania przesiewowe ekstraktów roślin leczniczych przeciwko bakteriom powodującym trądzik i aktywność antyoksydacyjną tych ekstraktów roślinnych. Aktywność antybakteryjna metanolowych ekstraktów Rosmarinus officinalis, Pelargonium asperum, Ocimum tenuiflorum, Acacia nilotica, Azadirachta indica, Matricaria chamomilla i Calendula officinalis została przeprowadzona przy użyciu metody dyfuzyjnej w studni agarowej przeciwko Escherichia coli, Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus aureus, Kocuria sp., Bacillus subtilis i Propionibacterium acnes. Wyniki badań wykazały, że różne ekstrakty roślinne wykazywały zauważalną aktywność wobec różnych organizmów testowych. Ekstrakty roślinne z R. officinalis, M. chamomilla i A. nilotica wykazały znaczącą aktywność wobec P. acnes o średnicy strefy zahamowania odpowiednio 8 mm, 6 mm i 4 mm. Minimalne stężenie hamujące (MIC) zostało zmierzone dla tych trzech potencjalnych ekstraktów roślinnych. Wartości MIC ekstraktów z R. officinalis, M. chamomilla były porównywalne do standardowych leków referencyjnych – izotretynoiny. Ponieważ antyoksydanty również odgrywają ważną rolę w patofizjologii trądziku, aktywność antyoksydacyjna ekstraktów roślinnych została również przeprowadzona przy użyciu metody 1, 1-difenylo-2-pikryl-hydrazylowej (DPPH). Kwas askorbinowy został użyty jako standard w oznaczeniu aktywności antyoksydacyjnej. Ekstrakty z R. officinalis, A. nilotica i A. indica również wykazywały umiarkowaną aktywność przeciwutleniającą z wartościami IC50 wynoszącymi odpowiednio 109,3, 136,9 i 108 μg/ml. Wyniki badań sugerują, że ekstrakty roślinne z R. officinalis, M. chamomilla i A. nilotica mogą być stosowane jako naturalne preparaty przeciwtrądzikowe.