26 stycznia 1986 roku, w Nowym Orleanie, Luizjana, Chicago Bears zdobyli rekordową liczbę punktów w Super Bowl, pokonując New England Patriots, 46-10, i zdobywając swoje pierwsze mistrzostwo od 1963 roku.
Prowadzone przez trenera Mike’a Ditkę, tight end dla Bears podczas ich 1963 NFL Championship wygrać, Chicago wygrał 17 z 18 gier, aby osiągnąć mistrzostwa match-up z Patriots, którzy stali się tylko czwarte wild-card zespół w historii, aby przejść do Super Bowl. Po tym, jak Tony Franklin strzelił 36-jardowego gola, zaledwie minutę i 19 sekund po rozpoczęciu meczu, New England objęła najszybsze prowadzenie w historii Super Bowl. Od tego momentu Patriots mieli już z górki, ponieważ Bears do połowy meczu prowadzili 23-3, zdobywając łącznie 236 jardów, w porównaniu z minus 19 jardami New England. Młody rozgrywający Patriotów, Tony Eason, nie ukończył sześciu podań, był trzykrotnie atakowany i raz popełnił błąd, zanim został zastąpiony przez Steve’a Grogana pod koniec pierwszej połowy.
Potężna obrona Bears wywarła kluczowy wpływ na grę, powodując sześć przewrotów Patriotów (z których cztery doprowadziły do przyłożeń) i zatrzymując Nową Anglię na zaledwie siedmiu jardach w całym meczu. Niedźwiedzie były gorące w ataku, jak również, jak rozgrywający Jim McMahon zakończone 12 z 20 podań na 256 jardów i bez przechwytów. Defensywny tackle William „The Refrigerator” Perry miał jeden z najbardziej pamiętnych momentów gry, biegnąc w jednym jardem przyłożenia i spiking piłkę w świętowaniu. Sławny chicagowski biegacz Walter Payton przebiegł 22 razy 61 jardów, ale nie zdobył punktu, co było jedynym rozczarowaniem w skądinąd triumfalnym dla Bears meczu.
Gdy mecz się skończył, Bears ustanowili nowy rekord NFL pod względem marginesu zwycięstwa (36 punktów), pobijając rekord 29 ustanowiony przez Los Angeles Raiders, gdy pokonali Washington Redskins 38-9 w Super Bowl XVIII. Obrońca Bears, Richard Dent, który przyczynił się do jednego i pół z rekordowych siedmiu sacków Chicago, został uznany za Najbardziej Wartościowego Gracza Super Bowl XX, stając się dopiero czwartym obrońcą, który zdobył ten zaszczyt.