Brenda Mae Tarpley, znana później jako Brenda Lee, urodziła się 11 grudnia 1944 roku w oddziale charytatywnym szpitala uniwersyteckiego Emory w Atlancie. Już w wieku trzech lat wykazywała niezwykłą zdolność do zapamiętywania i śpiewania piosenek, które słyszała tylko raz lub dwa razy. W wieku pięciu lat przyszła muzyczna gwiazda zdobyła pierwszą nagrodę w Conyers, Georgia, singing contest.
W 1953 roku śmierć ojca zostawiła Brendę, teraz już lokalną gwiazdę radiową i telewizyjną, głównego żywiciela rodziny dla matki i trójki rodzeństwa. Tarpleyowie przenieśli się do Augusty, gdzie Brenda została odkryta przez Reda Foleya, gospodarza ABC-TV’s Ozark Jubilee. W marcu 1956 roku Foley zarezerwował młodą gwiazdę na pierwszy z kilku występów w Jubilee. W tym samym roku sprowadził ją do Decca Records w Nashville i od tamtej pory mieszka w Tennessee. Mierząca cztery stopy i dziewięć cali Lee stała się znana w Stanach Zjednoczonych jako „Little Miss Dynamite”. Za granicą mała postura idolki nastolatek stała się powodem plotek, że tak naprawdę była trzydziestopięcioletnim karłem.
Przez następne dwie dekady Brenda Lee miała dziesiątki popowych hitów w wytwórni Decca, w tym „I’m Sorry”, „Rockin' Around the Christmas Tree” i „Sweet Nothin’s”. W latach 70-tych Lee nagrywała muzykę country dla MCA Records, gdzie na jednym z nagrań dołączyli do niej Oak Ridge Boys. Jej nagrania dla wytwórni Elektra, Monument i Epic również trafiały na listy przebojów. Nagrywała duety z Willie Nelsonem i George Jonesem. Brenda Lee sprzedała około 100 milionów płyt.
Lee mieszka w Nashville ze swoim mężem, Charlesem „Ronnie” Shacklettem, z którym jest w związku małżeńskim od 1963 roku. W 1997 roku została członkiem Country Music Hall of Fame.