Biblioteka Kongresu
Pod fundamenty pomnika Lincolna wbito ziemię 12 lutego 1914 roku. Prace podzielono na dwie części, pod- i górno-fundamentową. Ponieważ pomnik miał być zbudowany na osuszonej i wypełnionej wodą ziemi, należało zachować szczególną ostrożność przy tworzeniu fundamentów dla tak masywnej konstrukcji.
Fundament podfundamentowy składa się ze 122 solidnych, wylanych betonowych filarów ze stalowymi prętami zbrojeniowymi zakotwiczonymi w skale macierzystej. Fundament górny to druga seria filarów spoczywających na głównych kolumnach. Górne filary połączone są wylanymi betonowymi łukami, które tworzą podłogę pomnika, później pokrytą marmurowym płaszczem.
Wszystkie prace fundamentowe zostały ukończone w maju 1915 roku. Wcześniej w tym samym roku rozpoczęto prace nad główną konstrukcją i przywieziono wypełniacz, aby zbudować okrągły kopiec, który będzie stanowił krajobrazową oprawę pomnika. Prace trwały w stałym tempie aż do kwietnia 1917 roku, kiedy to Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej. Prace uległy znacznemu spowolnieniu z powodu braku siły roboczej i materiałów, ale nigdy nie zostały wstrzymane. W 1918 roku, po tym jak wszystkie strony zgodziły się, że posąg Lincolna będzie musiał być podwojony, aby nie wydawał się zagubiony w budynku, pod podłogą dodano stalowe rozpórki, aby utrzymać dodatkowy ciężar większego posągu.
Z komory pomnika można docenić różne kamienie użyte do jego budowy. Ściany tarasu i dolne stopnie składają się z granitowych bloków z Massachusetts – górne stopnie, zewnętrzna fasada i kolumny zawierają marmurowe bloki z Kolorado – ściany wewnętrzne i kolumny to wapień z Indiany – podłoga to różowy marmur Tennessee – płyty sufitowe to marmur z Alabamy – a posąg Lincolna składa się z 28 kawałków marmuru z Georgii. Te materiały budowlane mogą wydawać się przypadkowe, ale Henry Bacon specjalnie wybrał każdy z nich, aby opowiedzieć bardzo konkretną historię. Kraj rozdarty przez wojnę może się zjednoczyć, nie tylko po to, by zbudować coś pięknego, ale także po to, by wyjaśnić zjednoczenie stanów.
Gdy dach był już gotowy, na szczytach południowej i północnej ściany namalowano dekoracyjne murale, a pod malowidłami wyryto w kamieniu Adres Gettysburski i Drugi Apel Inauguracyjny.
W grudniu 1919 i styczniu 1920 r. posąg Lincolna został zmontowany i ukończony. Okresowo podczas realizacji projektu sprawdzano, czy konstrukcja nie osiada. W razie potrzeby dokonywano napraw oraz wzmacniano ściany i fundamenty. Przez cały rok 1921 budowano drogi i chodniki. Zasadzono drzewa i krzewy, zasiano trawniki i przesadzono na teren pomnika ogromne, stare bukszpany.
Rozpoczęto również prace nad basenem refleksyjnym pomiędzy Pomnikiem Lincolna a Pomnikiem Waszyngtona. Do czasu poświęcenia 30 maja 1922 r. wszystkie prace zostały wykonane, z wyjątkiem ukończenia basenu i wewnętrznego oświetlenia, które zostały ukończone w ciągu kilku następnych lat.