Opis Bullsnake jest ciężkim wężem, który waha się od trzech do pięciu stóp długości. Są one ogólnie beżowe do jasnobrązowych z ciemnobrązowymi lub czarnymi plamami. Ich brzuch jest żółtawy z czarnymi plamami. Historia życia Węże Bullsnakes różnią się temperamentem. Niektóre są raczej potulne, podczas gdy inne reagują bardzo defensywnie wobec każdego, kto próbuje się z nimi obchodzić. Mogą głośno syczeć lub nawet ustawiać się w kształcie litery S, aby odstraszyć potencjalne zagrożenia. Pomimo ich groźnej postawy, nie są one jadowite i nie uderzy, chyba że poważnie sprowokowany.
Bullsnaki są korzystne węże, ponieważ jeść ilości myszy, szczury bawełny, świstaki i małych ssaków. Często są one związane z miastami psów preriowych i systemów zakopywania zwierząt, gdzie jedzą wiewiórki naziemne, króliki, psy preriowe i ptaków naziemnych gniazdowania. Zazwyczaj polują w dzień, ale podczas gorącego lata stają się coraz bardziej aktywne podczas chłodnych nocy.
Węże składają jaja. Krycie następuje w marcu i kwietniu, gdy tylko wyjdą z hibernacji. W czerwcu i lipcu, pięć do 19 skórzaste jaja są składane w luźnej ziemi. Piętnaście do dwudziestu młodych wylęga się wczesną jesienią.
Ponieważ węże bycze poruszają się powoli, często giną podczas przekraczania dróg. Mogą one również spotkać się z pewną śmiercią podczas basking jezdni. Śmiertelność drogowa wraz z niszczeniem siedlisk to dwa elementy, które nękają skądinąd długowiecznego węża byka. Wiadomo, że jeden z nich przeżył w niewoli 22 lata. Siedlisko Węże bycze preferują piaszczyste gleby na polach, zaroślach i łąkach. Występowanie Węże bycze występują w zachodniej, południowej i południowo-wschodniej części Stanów Zjednoczonych. Są bardzo powszechne w całym Teksasie z wyjątkiem skrajnie wschodnich i skrajnie zachodnich Trans-Pecos.