Wprowadzenie: Centralne żylne wysycenie tlenem (SvcO2) zostało zaproponowane jako alternatywa dla mieszanego żylnego wysycenia tlenem (SvO2), ze zmiennym poziomem akceptacji zgodnie z dostępnymi danymi. Celem tego badania była ocena możliwych różnic między SvO2 a SvcO2 lub saturacją żył przedsionkowych (SvaO2), z naciskiem na rolę rzutu serca i ich wpływ na postępowanie kliniczne z pacjentem septycznym.
Metody: Jest to obserwacyjne, prospektywne badanie pacjentów ze wstrząsem septycznym monitorowanych za pomocą cewnika w tętnicy płucnej. Krew pobierano jednocześnie do oznaczeń SvcO2, SvO2 i SvaO2. Korelacja liniowa (istotna, jeśli p<0,05) i analiza zgodności (Bland-Altman) zostały przeprowadzone dla próbek i podgrup w zależności od rzutu serca. Ponadto oceniano zgodność co do postępowania klinicznego na podstawie tych prób.
Wyniki: Uzyskano 61 pomiarów od 23 pacjentów, mediana wieku 65,0 (49,0-75,0) lat i średnia APACHE II 27,7±6,3. Średnie wartości SvO2, SvcO2 i SvaO2 wynosiły 72,20±8,26%, 74,61±7,60% i 74,64±8,47%. Test korelacji liniowej wykazał słabą korelację pomiędzy SvO2 i SvcO2 (r=0,61, p<0,0001) oraz pomiędzy SvO2 i SvaO2 (r=0,70, p<0,0001). Zgodność pomiędzy SvcO2/SvO2 i SvaO2/SvO2 wynosiła odpowiednio -2,40±1,96 (-16,20 i 11,40) i -2,40±1,96 (-15,10 i 10,20), bez różnic w podgrupach rzutu serca. Brak zgodności w postępowaniu klinicznym stwierdzono w 27,8% przypadków, zarówno dla SvcO2/SvO2, jak i dla SvaO2/SvO2.
Wnioski: Badanie to wykazało, że korelacja i zgodność pomiędzy SvO2 i SvcO2 jest słaba i może prowadzić do odmiennego postępowania klinicznego.