Heading

Kiedy dr William Greenhouse ukończył kursy psychologii klinicznej, praktykę, rozprawę doktorską, staż i postdoc, wciąż napotykał na jeszcze jedną przeszkodę w swojej doktoranckiej podróży – uzyskanie licencji. A jak odkrył Greenhouse i wielu innych świeżo upieczonych absolwentów, nie zawsze jest to łatwe do zrobienia.

Ponieważ wymagania licencyjne poszczególnych stanów są różne, Greenhouse na początku swojego szkolenia podoktorskiego opracował plan, który pozwolił mu uniknąć opóźnień w uzyskaniu licencji. Greenhouse, absolwent Uniwersytetu Miami w Coral Gables na Florydzie z 2002 roku, wybrał cztery stany do poszukiwania pracy – Massachusetts, Nowy Jork, Kalifornię i Florydę – i stworzył matrycę wymagań poszczególnych stanów, aby ustalić, który z nich ma najostrzejsze kryteria.

Potem zorganizował swój postdoc w Edith Nourse Rogers Memorial Veterans Hospital w Bedford w Massachusetts, wokół tych wymagań, tak aby mieć elastyczność w poruszaniu się między czterema stanami, w zależności od perspektyw zawodowych. Na przykład, Floryda miała najbardziej rygorystyczne standardy bezpośredniego kontaktu z klientem – 900 godzin – więc wynegocjował ze swoim przełożonym, aby zwiększyć bezpośredni kontakt z klientem z 35% do 50% swojego obciążenia.

Tak jak Greenhouse, studenci powinni studiować wymagania licencyjne państwa w drugim roku lub wcześniej, radzi Asher Pacht, PhD, były dyrektor ds. zawodowych w Association of State and Provincial Psychology Boards (ASPPB), który składa się z amerykańskich i kanadyjskich komisji licencyjnych. On i inni eksperci radzą, aby studenci zwrócili uwagę na różnice w wymaganych godzinach nadzoru dla stażu przeddoktoranckiego i postdoc, a także wymagania dotyczące egzaminów jurysdykcyjnych, kursów dla absolwentów i kiedy należy przystąpić do egzaminu dla Profesjonalnej Praktyki Psychologicznej (EPPP).

Stamtąd studenci mogą zorganizować swój staż i postdoc, aby spełnić konkretne wymagania licencyjne dla swoich państw, mówi Pacht. Sprawdź „Handbook of Licensure and Certification Requirements”, dostępny za darmo na stronie www.asppb.org, dla wymagań jurysdykcji.

Im wcześniej studenci zaczną spełniać takie wymagania, tym mniej będą mieli do zrobienia w ostatnim etapie – najbardziej pracowitym czasie w szkole wyższej.

„Kiedy kończysz szkołę wyższą, myślisz, że wypełniłeś ostatni formularz i już”, mówi Patricia Bricklin, PhD, która służy w Pennsylvania licensing board. „Licencjonowanie może być bólem i dużo pracy, ale to jest ważne. Licencjonowanie służy ochronie konsumentów, aby pokazać społeczeństwu, że masz kwalifikacje, aby im pomóc. Nie powinieneś bać się tego procesu.”

Ogólne wymagania licencyjne

Chociaż każdy stan ma swoje specyficzne wymagania, istnieją pewne ogólne punkty dotyczące licencjonowania, które każdy powinien rozważyć, aby się do nich przygotować:

• Czy musisz uzyskać licencję? Aby praktykować psychologię, należy uzyskać licencję poprzez państwową komisję licencyjną. Ci, którzy pracują w college’u lub uniwersytecie, instytucji państwowej lub federalnej, laboratorium badawczym lub korporacji mogą być zwolnieni z obowiązku posiadania licencji w niektórych stanach. Jednakże, to się różni w zależności od stanu; spójrz na język swojego stanu w odniesieniu do zwolnień z licencji. Psychologowie przemysłowi/organizacyjni, na przykład, są zobowiązani do uzyskania licencji tylko w niektórych stanach, a psychologowie szkolni w szkołach publicznych muszą spełnić odrębne wymagania licencyjne.

Dziewięć stanów wymaga od licencjobiorców posiadania odrębnego oznaczenia jako „dostawca usług zdrowotnych”, jeśli ich praktyka obejmuje świadczenie usług opieki zdrowotnej – w tym opieki w zakresie zdrowia psychicznego. Krajowy Rejestr oferuje taki system uwierzytelniania dostawców usług zdrowotnych, który jest używany przez firmy ubezpieczeniowe.

• Spełnij wymagania edukacyjne. Państwowe komisje licencyjne zazwyczaj wymagają minimum stopnia doktora psychologii z regionalnie akredytowanej lub rządowej instytucji. Niektóre stany wymagają od wnioskodawców posiadania stopnia doktora psychologii z programu akredytowanego przez APA. Studenci, którzy nie uczęszczali do programu akredytowanego przez APA lub programu doktoranckiego w dziedzinie psychologii wyznaczonego przez ASPPB lub National Register, mogą być poddani kontroli programu nauczania przez komisje licencyjne, mówi Bricklin, przewodniczący Komitetu APA ds. postępu praktyki zawodowej.

• Zbieraj materiały administracyjne. Studenci powinni udokumentować liczbę klientów, rodzaje problemów, które leczyli i nadzorowane doświadczenia, które mieli podczas postdoc i stażu, mówi Bricklin. Wiele zarządów stanowych również zażądać dowodu pracy.

Aby ułatwić proces, stworzyć dossier swojej pracy, sugeruje Stuart Tentoni, PhD, koordynator doradztwa i dyrektor szkolenia na University of Wisconsin-Milwaukee Norris Health Center. Aby to zrobić, skopiuj opisy kursów z katalogów absolwentów i dołącz nazwy podręczników oraz daty ich publikacji. Wymień nazwiska profesorów, tytuł ich stopnia naukowego, gdzie uzyskali doktorat i czy są licencjonowani lub są członkami APA.

• Przygotuj się do testów. Wszystkie stany USA i prowincje kanadyjskie, których zarządy są członkami ASPPB – z wyjątkiem Quebecu i Wyspy Księcia Edwarda – wymagają od kandydatów zdania EPPP, testu wielokrotnego wyboru składającego się z 225 pytań, opracowanego przez ASPPB i dotyczącego głównych obszarów psychologii, takich jak ocena i diagnoza oraz społeczne i biologiczne podstawy zachowania. Jednak Quebec wymaga EPPP dla kandydatów spoza prowincji. Odwiedź www.asppb.org dla obszarów treści i elektroniczny test praktyczny.

Passing wyniki dla EPPP są ustalane przez każdy stan; większość stanów wymaga co najmniej 70 procent lub 500 na egzaminie komputerowym. Wnioskodawcy, którzy przystępują do EPPP wkrótce po ukończeniu studiów doktoranckich, zazwyczaj radzą sobie lepiej niż ci, którzy czekają, mówi Barbara Van Horne, PhD, prezes ASPPB. (Więcej informacji na temat tego, kiedy można przystąpić do EPPP, można znaleźć w części W stronę rozwiązań dla zawodowych prostdoków). Niektóre stany wymagają również, aby kandydaci zdali egzamin ustny, który może być testem opartym na kompetencjach lub testem praw i etyki. Inne stany wymagają tylko egzaminu z orzecznictwa.

• Uzyskanie nadzorowanych godzin klinicznych. Studenci powinni gromadzić 2000 godzin podczas stażu i 2000 godzin podczas postdoc, średnio, aby spełnić wymagania państwowe, zaleca Emil Rodolfa, PhD, były członek kalifornijskiej komisji licencyjnej i przewodniczący Stowarzyszenia Psychologii Postdoctoral i Centrów Stażu. Jurysdykcje różnią się pod względem liczby wymaganych nadzorowanych godzin. Na przykład Michigan wymaga 6 000 nadzorowanych godzin, podczas gdy Kalifornia wymaga 3 000 godzin.

• Bankuj swoje referencje. Bankowanie lub zapisywanie informacji o swoim postdocu, stażu i stopniu doktora w organizacjach takich jak National Psychologist Trainee Register (www.nationalregister.org) lub ASPPB’s Credentials Bank (www.asppb.org) oznacza, że nie będziesz musiał później szukać transkryptów lub superwizorów do podpisu. Zaleca Judy Hall, PhD, dyrektor wykonawczy National Register of Health Service Providers in Psychology i były sekretarz wykonawczy New York State Board for Psychology. „Wczesne rozpoczęcie procesu zapobiega późniejszym niespodziankom” – mówi Hall.

• Zapewnij sobie mobilność. Bankowość swoje referencje, niektórzy doradzają, może być również sposobem, aby pomóc Ci praktykować w innym stanie później w swojej karierze. Aby uzyskać więcej informacji na temat jurysdykcji, które przyjęły mechanizmy mobilności, odwiedź strony internetowe Krajowego Rejestru (www.nationalregister.com/mobility.html) i ASPPB (www.asppb.org/mobility/CPQmap.asp).

Aby pomóc sobie w mobilności, Van Horne sugeruje, że główny nurt edukacji, szkolenia i doświadczenia w zakresie nadzoru z większym prawdopodobieństwem spełnią wymagania stanowe. Ona sugeruje uczęszczanie do APA- lub Canadian Psychological Association (CPA)-akredytowany program lub National Register lub ASPPB wyznaczony program. Zaleca również podjęcie wymaganych kursów w podstawowych dziedzinach psychologii i odbycie stażu akredytowanego przez APA lub CPA.

• Przewiduj koszty. Opłaty za licencję może wynosić od 500 dolarów do ponad 1000 dolarów, w tym aplikacji i początkowych opłat licencyjnych i kosztów egzaminu. ASPPB’s online „Handbook of Licensure and Certification Requirements” wymienia każdy stan opłat licencyjnych. Greenhouse szacuje, że wydał prawie $3,000 na licencjonowanie, w tym $1,200 na materiały do nauki EPPP i kurs przygotowawczy.

• Szukaj pomocy, gdy jej potrzebujesz. Jeśli jesteś zdezorientowany lub niepewny o procesie licencjonowania, Rodolfa zaleca rozmowę z innymi, którzy przeszli przez to. Studenci mogą również zwrócić się do stanowych stowarzyszeń psychologicznych, Krajowego Rejestru, ASPPB, stanowych komisji licencyjnych lub listervs – takich jak APA’s Early Career Listserv lub EPPP-Prep (http://groups.yahoo.com/group/eppp_prep/).

Jeśli chodzi o Greenhouse’a, przechowuje on gruby plik formularzy licencyjnych i informacji, które zebrał przez lata, aby był przygotowany do ponownego przejścia przez proces licencjonowania, kiedy będzie ubiegał się o licencję w Nowym Jorku, Kalifornii i na Florydzie. Ma nadzieję otworzyć prywatną praktykę leczenia pacjentów z zaburzeniem dwubiegunowym. Będąc licencjonowanym w czterech stanach, czuje, że zmaksymalizuje swoją mobilność, aby zaakceptować najbardziej atrakcyjną ofertę pracy.

„Uznałem siebie za odpowiedzialnego za naukę informacji o licencjach,” mówi Greenhouse. „Nikt nie zamierzał przeprowadzić mnie przez ten proces. Ja musiałem to zrobić. Moja przyszłość była w moich rękach, więc przejąłem inicjatywę.”