Przez tysiące lat ludzie znajdowali drogę patrząc w niebo. Żeglarze używali gwiazdozbiorów, słońca i księżyca, aby nawigować do odległych brzegów. Dziś wystarczy tylko urządzenie zwane odbiornikiem GPS. GPS to skrót od Global Positioning System, dzięki któremu wiemy, gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy w dowolnym miejscu na Ziemi.
Wciąż potrzebujemy obiektów na niebie, aby wiedzieć, gdzie jesteśmy i jak dotrzeć do innych miejsc, ale teraz zamiast gwiazd używamy satelitów. Ponad 30 satelitów nawigacyjnych GPS krąży po całym świecie, krążąc na wysokości 12 000 mil, aby pomóc nam znaleźć drogę.
GPS to system składający się z trzech części: satelitów, stacji naziemnych i odbiorników. Satelity działają jak gwiazdy w konstelacji – wiemy, gdzie mają się znajdować w danym momencie. Stacje naziemne monitorują i kontrolują satelity, a także pomagają określić ich położenie – zarówno to, gdzie były, jak i to, gdzie według prognoz mają się znaleźć. Odbiornik, jak można znaleźć w telefonie lub w samochodzie, stale nasłuchuje sygnałów z tych satelitów, które mogą być używane jak gigantyczna taśma miernicza między odbiornikiem a satelitami.
Jak tylko odbiornik obliczy odległość od czterech lub więcej satelitów, wie dokładnie, gdzie się znajdujesz. W ciągu kilku sekund, z odległości tysięcy mil w przestrzeni kosmicznej, Twoja lokalizacja na ziemi może być określona z niewiarygodną precyzją, często z dokładnością do kilku jardów od rzeczywistej lokalizacji. Wiele zaawansowanych technologicznie odbiorników może określić, gdzie się znajdujesz z dokładnością do ułamka cala.