Przy swoich 13 948 milach kwadratowych i 1,75 mln mieszkańców Gwinea Bissau jest jednym z najmniejszych krajów afrykańskich. I jest również jednym z najbiedniejszych. Średni dochód na mieszkańca wynosi 500 euro rocznie. W międzynarodowym rankingu ubóstwa ONZ, Gwinea Bissau znalazła się na pozycji 166 ze 175 (2015).
Była kolonia portugalska uzyskała niepodległość w 1973 roku i jest obecnie prezydencką reprezentatywną republiką demokratyczną. Po licznych politycznych i często gwałtownych wstrząsach oraz wyniszczającej wojnie domowej w latach 1998-99 sytuacja polityczna uległa poprawie, ale daleko jej jeszcze do stabilności. Do tej pory żaden z prezydentów nie sprawował urzędu przez pełną pięcioletnią kadencję.
Dwie trzecie zdolnej do pracy ludności pracuje w rolnictwie. Uprawiana jest tylko połowa żyznej ziemi. Niskie ceny na rynku światowym niektórych typowych lokalnych produktów, takich jak ryż, sprawiają, że ich uprawa nie jest opłacalna. Najważniejszymi produktami są nerkowce, orzeszki ziemne i owoce, takie jak papaja i mango. Leśnictwo i rybołówstwo również odgrywają kluczową rolę w gospodarce kraju.
Średnia długość życia wynosi około 50 lat, co jest trzecią najniższą wartością na świecie.
Portugalski jest językiem urzędowym, ale każde plemię posługuje się własnym językiem wernakularnym, który z kolei dzieli się na dialekty. Większość ludzi wyznaje tradycyjne wierzenia religijne. Islam jest dominującą religią mniejszościową. Chrześcijaństwo w niewielkim stopniu zakorzeniło się w Gwinei Bissau. Nawet w mniejszych wioskach ludzie różnych wyznań żyją ze sobą w pokoju.
Edukacja w Gwinei Bissau jest obowiązkowa od 6 do 12 roku życia (klasy 1-6), ale zaledwie 55% dzieci uczęszcza na poziom podstawowy, a tylko 25% kończy 3 lata uzupełniające, które następują po nim. W związku z tym analfabetyzm wśród dorosłych utrzymuje się na wysokim poziomie, zwłaszcza wśród kobiet. Uczniowie z obiecującymi wynikami w szkole podstawowej mogą uczęszczać do szkoły średniej przez kolejne 3 lata. Niestety, w odległych obszarach wiejskich istnieje niewiele placówek, a nauczyciele mogą być również słabo wyszkoleni. W rezultacie system edukacyjny w dużej mierze nie dostarcza informacji tym, którym najbardziej potrzebuje służyć.
Dalsze informacje o Gwinei Bissau:
www.worldbank.org
www.gksoft.com
www.cia.gov