Fotografia Thomasa Andrewsa, projektanta Titanica. Odnośnik do katalogu: COPY 1/565 poz. 209
Poślubił Helen Reilly Barbour 24 czerwca 1908 roku, a córka, Elizabeth, urodziła się 27 listopada 1910 roku. W spisie powszechnym z 1911 roku rodzina mieszkała pod adresem Dunallon, 12 Windsor Avenue, Belfast, który był dużym domem wolnostojącym, wraz z pięcioma pracownikami.
Thomas Andrews rozpoczął pracę w Harland and Wolff jako praktykant w wieku 16 lat i szybko awansował. W ciągu nieco ponad 20 lat został dyrektorem zarządzającym działu projektowego i głównym architektem marynarki. Do czasu podpisania kontraktu na budowę Olympic/Titanica z White Star Line pracował już na takich statkach jak Celtic, Cedric, Baltic, Oceanic i Adriatic. Thomas wszedł na pokład Titanica w jego dziewiczy rejs, podobnie jak na Olympic i kilku innych statkach, aby upewnić się, że wszystko pójdzie gładko, stając na czele tak zwanej Grupy Gwarancyjnej. Wszedł na pokład jako pasażer pierwszej klasy z biletem numer 112050 i był widziany przez pasażerów i załogę z notatnikiem i ołówkiem robiącym notatki podczas rejsu.
Podczas dochodzenia prowadzonego przez brytyjskiego komisarza ds. wraków, steward saloonowy James Johnson stwierdził, że widział Andrewsa i kapitana Smitha badających zalane obszary statku, w tym pomieszczenie poczty i kort do gry w racquet. Thomas doszedł do wniosku, że statek zatonie w ciągu około dwóch godzin. Steward John Stewart stwierdził, że widział Thomasa Andrewsa na chwilę przed zatonięciem statku, stojącego w milczeniu w palarni pierwszej klasy, z kołem ratunkowym leżącym porzuconym nieopodal. Nie przeżył on zatonięcia Titanica, a jego ciała nigdy nie odnaleziono.