W Koranie iman jest jedną z 10 cech, które powodują, że człowiek staje się odbiorcą Bożego miłosierdzia i nagrody. Koran stwierdza, że wiara może wzrastać wraz z pamięcią o Bogu. Koran stwierdza również, że nic na tym świecie nie powinno być droższe dla prawdziwego wierzącego niż wiara.
Muhammad podobno powiedział, że zyskał słodycz wiary, który był zadowolony z przyjęcia Boga jako Pana, islamu jako religii i Mahometa jako proroka. On również powiedział, że nikt nie może być prawdziwym wierzącym, chyba że kocha Proroka więcej niż jego dzieci, rodziców i krewnych. W innym przypadku zauważył, że to jest ta miłość z Bogiem i Muhammadem, po którym osoba może być świadoma prawdziwego smaku wiary.
Amin Ahsan Islahi, godny uwagi egzegeta Koranu wyjaśnił naturę tej miłości:
…. to nie tylko oznacza namiętną miłość, którą naturalnie ma się dla swojej żony, dzieci i innych krewnych, ale odnosi się również do miłości na podstawie intelektu i zasad do jakiegoś punktu widzenia i stanowiska. To właśnie z powodu tej miłości człowiek w każdej sferze życia daje pierwszeństwo temu punktowi widzenia i zasadzie… Tak bardzo, jeśli żądania jego żony, dzieci i krewnych kolidują z żądaniami tego punktu widzenia, on przylega do niego i bez wahania odwraca pragnienia swojej żony i dzieci oraz żądania swojej rodziny i klanu.
Islahi i Maududi obaj wywnioskowali, że Koraniczne porównanie dobrego słowa i złego słowa w rozdziale 14 jest w rzeczywistości porównaniem wiary i niewiary. W ten sposób Koran skutecznie porównuje wiarę do drzewa, którego korzenie tkwią głęboko w ziemi, a gałęzie rozpościerają się w bezmiarze nieba.
Iman jest również przedmiotem błagania wypowiedzianego przez Mahometa do Boga:
O Boże! Oddałem się Tobie, oddałem Ci moją sprawę i od Ciebie zaczerpnąłem wsparcia, bojąc się Twojej wielkości i podążając ku Tobie w oczekiwaniu. Nie ma ucieczki i schronienia po ucieczce od Ciebie, a jeśli jest, to u Ciebie. Panie! Wyznaję wiarę w Twoją Księgę, którą objawiłeś i wyznaję wiarę w Proroka, którego posłałeś jako Posłańca.
Sześćdziesiąt siedem gałęzi wiary
Sześćdziesiąt siedem gałęzi wiary to zbiór zebrany przez Imama Al-Bayhaqi w jego dziele Shu`ab al-Iman. Wyjaśnia on w nim istotne cnoty, które odzwierciedlają prawdziwą wiarę poprzez powiązane z nimi wersety Koranu i powiedzenia prorockie.
Oparte jest to na następującym Hadith przypisywanym Mahometowi:
Abu Hurayrah opowiedział, że Prorok powiedział: „Iman ma więcej niż 70 gałęzi. Najdoskonalszą z tych gałęzi jest powiedzenie „Laa ilaaha ill Allah” (nie ma Boga prócz Allaha), a najmniejszą gałęzią jest usunięcie przeszkody z drogi. A „Haya” (skromność) jest ważną gałęzią Imanu.”