Infekcje ucha mogą dotyczyć ucha wewnętrznego lub zewnętrznego. Istnieją trzy główne rodzaje infekcji ucha, według Centrum Kontroli i Prewencji Chorób (CDC). Te trzy typy to ostre zapalenie ucha środkowego (AOM), wysiękowe zapalenie ucha środkowego (OME) oraz zapalenie ucha zewnętrznego, które jest bardziej znane jako ucho pływaka. Infekcje ucha są najczęstsze u dzieci. Według National Institutes of Health (NIH) do trzecich urodzin, troje na czworo dzieci będzie miało co najmniej jedną infekcję ucha.
Czynniki ryzyka i przyczyny
Niektóre czynniki ryzyka lub narażenia mogą zwiększyć ryzyko infekcji ucha, według Dr. Roberta Danoffa, lekarza rodzinnego z Aria Health w Northeast Philadelphia i Lower Bucks County, Pennsylvania. Należą do nich:
- Wiek: Dzieci młodsze niż 3 lata są bardziej podatne na infekcje ucha.
- Historia rodzinna: Dzieci, których rodzice mieli częste infekcje uszu, są bardziej narażone
- Alergie i przeziębienia: Duszne nosy mogą również prowadzić do częstszych infekcji ucha.
- Wady wrodzone i warunki medyczne: „Pacjenci z problemami z rurką Eustachiusza i ci z innymi podstawowymi warunkami medycznymi, takimi jak niedobory odporności lub anomalie czaszkowo-twarzowe, również mają tendencję do częstszych infekcji ucha”, dr Katie Geelan-Hansen, otolaryngolog z Cleveland Clinic, powiedziała Live Science. Rurka Eustachiusza jest wąskim kanałem, który łączy ucho środkowe z górną częścią gardła.
- Dzieci karmione butelką lub dzieci, które używają smoczka: Niemowlęta są szczególnie bardziej podatne, jeśli są karmione podczas leżenia. Są one bardziej narażone na infekcje ucha w pierwszym roku życia.
- Osłabiony układ odpornościowy i wcześniejsza historia: Dzieci z infekcją ucha przed szóstym miesiącem życia mają większe ryzyko przyszłych infekcji ucha. Utrzymujący się płyn za uszami również sprawia, że dzieci są bardziej narażone na infekcje uszu.
- Opieka dzienna: Dzieci w ośrodkach opieki nad dziećmi są również bardziej narażone na infekcje ucha.
Innym elementem, który może sprawić, że dziecko będzie bardziej podatne na infekcje ucha, jest narażenie na dym papierosowy. „Dzieci mieszkające w domach lub podróżujące w samochodach z palaczami, którzy są narażeni na bierne palenie, są bardziej narażone na infekcje ucha. Bierne palenie może prowadzić do gromadzenia się płynu w uchu środkowym, co skutkuje pogorszeniem słuchu i częstszymi infekcjami ucha” – powiedział Danoff w wywiadzie dla Live Science.
Dr Aileen M. Marty, profesor chorób zakaźnych w Herbert Wertheim College of Medicine, zgadza się z tym stwierdzeniem. „Tak, palenie papierosów przez jednego lub oboje rodziców ponad dwukrotnie zwiększa ryzyko nawracających infekcji AOM, a to, ile rodzic pali, również ma znaczenie. W rzeczywistości, na każdą dodatkową wypaloną pół paczkę papierosów ryzyko wystąpienia infekcji ucha u dziecka wzrasta dwukrotnie.”
Marty wyjaśnił, że wdychanie toksyn z dymu tytoniowego powoduje reakcję komórek odpornościowych. Reaktywne komórki odpornościowe powodują obrzęk węzłów chłonnych, w tym tych wokół przewodu Eustachiusza. Następnie obrzęknięte węzły chłonne uciskają przewód Eustachiusza i w ten sposób sprzyjają infekcji ucha środkowego.
Otitis media to infekcja ucha środkowego, obszaru tuż za bębenkiem. Zwykle występuje, gdy przeziębienie lub infekcja górnych dróg oddechowych wprowadza bakterie do ucha przez rurkę Eustachiusza. „W przeciwieństwie do popularnej opinii większość infekcji ucha są spowodowane przez infekcje wirusowe, a nie przez bakterie,” Marty powiedział Live Science. Wirusy, które są najczęściej początkową przyczyną infekcji ucha to wirus syncytialny układu oddechowego, adenowirus i cytomegalowirus.
Ucho pływaka to infekcja ucha zewnętrznego i przewodu słuchowego spowodowana bakteriami rosnącymi w wilgotnym, ciemnym środowisku.
Ostre zapalenie ucha środkowego jest najczęstszą infekcją ucha, według NIH. Podczas AOM, przewód w uchu wewnętrznym jest zatkany śluzem i płynem, co prowadzi do infekcji i obrzęku.
Objawy
Objawy trzech różnych typów infekcji ucha są dość podobne. Wspólne objawy AOM to ból ucha i gorączka, utrata słuchu, bóle głowy, wyciek z ucha, ból ucha i uczucie pełności w uchu, według Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych. Dzieci mogą być zbyt małe, aby opisać, co jest nie tak, i w rezultacie mogą być niespokojne, nadmiernie płakać, mieć problemy ze snem i zmniejszony apetyt. Ropa lub krew może wyciekać z ucha, jeśli bębenek pękł.
Otitis externa ma objawy, które są bardzo podobne do infekcji ucha środkowego, chociaż ludzie mogą również odczuwać swędzenie i ból w zewnętrznej części ucha. Według American Academy of Family Physicians ból może się również nasilać, gdy dana osoba się porusza. Może to prowadzić do niewielkiej ilości przezroczystej wydzieliny, która może stać się żółtawa bez leczenia.
Zapalenie ucha środkowego z wysiękiem zdarza się, gdy płyn pozostaje uwięziony w uchu środkowym. OME może nie dawać żadnych objawów i często ustępuje bez zauważenia.
Diagnoza i badania
Zapalenie ucha można wykryć poprzez proste badanie uszu, gardła i dróg nosowych w gabinecie lekarskim za pomocą małego, oświetlonego instrumentu zwanego otoskopem, zgodnie z Mayo Clinic. W zainfekowanym uchu mogą występować obszary matowe lub zaczerwienione, a za błoną bębenkową mogą znajdować się pęcherzyki powietrza lub płyn. Lekarz może również użyć otoskopu pneumatycznego, który może wykryć, jak dużo płynu znajduje się za błoną bębenkową.Lekarz zbada również gardło i zatoki oraz sprawdzi, czy pacjent ma ostatnio jakiekolwiek objawy przeziębienia lub alergii.
Dodatkowe testy mogą być wykonane w celu dalszego potwierdzenia diagnozy i rozróżnienia między AOM i OME, zgodnie z Mayo Clinic. Tympanometria wykorzystuje tony dźwiękowe i ciśnienie powietrza do pomiaru elastyczności błony bębenkowej przy różnych ciśnieniach. Reflektometria umieszcza mały instrument w pobliżu ucha i mierzy, jak dźwięk emitowany przez urządzenie jest odbijany z powrotem od błony bębenkowej. To pozwala lekarzowi zobaczyć, czy w uchu środkowym jest uwięziony płyn.
Leczenie i leki
Ale infekcje ucha są zazwyczaj spowodowane przez bakterie i antybiotyki są często przepisywane, ani OME ani AOM nie powinny być leczone antybiotykami na początku, zgodnie z CDC. W rzeczywistości, OME zazwyczaj nie będzie korzystać z leczenia antybiotykami, ponieważ może wystąpić po infekcji.
Dzieci w wieku od dwóch miesięcy do 2 lat z nieciężką chorobą powinny być umieszczone na obserwacji przez początkowe 48 do 72 godzin, zgodnie z wytycznymi opracowanymi przez Amerykańską Akademię Lekarzy Rodzinnych i Amerykańską Akademię Pediatrii. Antybiotyki, szczególnie amoksycylina, mogą być przepisane, jeśli choroba nie ulegnie poprawie po okresie obserwacji. Standardowy 10-dniowy kurs jest zalecany dla młodszych dzieci i dzieci z ciężką chorobą, podczas gdy pięcio- lub siedmiodniowy kurs jest odpowiedni dla dzieci w wieku 6 lat i starszych z łagodną lub umiarkowaną chorobą.
W przeciwieństwie do OME i AOM, zapalenie ucha zewnętrznego zazwyczaj wymaga leczenia antybiotykami, zgodnie z wytycznymi CDC. Kortykosteroidy mogą być również stosowane w celu zmniejszenia swędzenia i stanu zapalnego. We wszystkich rodzajach infekcji ucha, leki przeciwbólowe, takie jak acetaminofen (takie jak Tylenol) lub ibuprofen (takie jak Advil) może pomóc zmniejszyć ból i gorączkę.
Tych z nawracającymi infekcjami ucha za bębenkiem i pacjentów z płynem za bębenkiem przez kilka miesięcy są kandydatami do umieszczenia rurki do ucha. „Rurki do uszu są otwór w bębenku tak, że jeśli płyn lub infekcja rozwija się za bębenkiem może wyjść przez rurkę, Danoff wyjaśnił. „Rurki do uszu pozwalają również powietrzu przejść za bębenek, aby pomóc zapobiec płynu i infekcji z ponownego rozwoju.”
Zapobieganie
„Najlepszym sposobem zapobiegania infekcjom ucha jest bycie na bieżąco z zalecanymi szczepieniami, unikanie palenia / przebywania w pobliżu dymu, czujne mycie rąk szczególnie w sezonie przeziębień i grypy,” powiedział Danoff. „Odpoczynek i odpowiednie odżywianie są ważne, jak również”.
Karmienie piersią lub używanie wentylowanych butelek również okazały się zmniejszać częstość występowania AOM. Według badania z 2009 roku w czasopiśmie Pediatric Research, dzieci karmione piersią mają więcej przeciwciał w surowicy, które mogą pomóc im zwalczyć AOM. Ponadto, gdy dziecko jest karmione butelką, podciśnienie w butelce może spowodować nadmierne ssanie i wytworzenie podciśnienia w przewodzie Eustachiusza, co może sprzyjać wystąpieniu AOM.
Zapalenia zewnętrznego jamy ustnej można uniknąć, ograniczając czas spędzony w wodzie, zgodnie z NIH. Po pływaniu należy usunąć wodę z przewodu słuchowego, przekręcając głowę na bok i pociągając płatek ucha w różnych kierunkach. Według CDC nie należy wkładać wacików do ucha, ponieważ mogą one porysować przewód słuchowy lub warstwę woskowiny, co może zwiększyć ryzyko infekcji. Utrzymywanie basenów i jacuzzi w czystości za pomocą środków dezynfekujących i regularne testowanie pH również zmniejszy ryzyko infekcji.