-
Ukryj podpisJames Meredith był pierwszym afroamerykańskim studentem na Uniwersytecie Missisipi. Szkoła początkowo odrzuciła jego podanie, po czym wywiązała się batalia prawna. W 1962 r. segregacjoniści protestujący przeciwko jego przyjęciu do Ole Miss doprowadzili do krwawych zamieszek na kampusie.Poprzedni NastępnyBettmann/Corbis/AP -
Hide captionPolicjanci utrzymują wiwatujący tłum z tyłu, jak Meredith odjeżdża po odmowie przyjęcia do całkowicie białego uniwersytetu w Oxfordzie, Miss. It took several attempts for him to enroll, as he was physically blocked on campus by Gov. Ross Barnett.Poprzedni NastępnyAP
Ukryj podpisSetki studentów Ole Miss tłoczą się na ulicy przed biurem registrara, podnosząc flagę Konfederacji i krzycząc o kontynuację segregacji.Poprzedni NastępnyAP
Ukryj podpisMeredith, w środku z walizką, jest eskortowana na kampus Uniwersytetu Mississippi przez U.S. marshals w dniu 1 października 1962 roku.Poprzedni NastępnyAP
Ukryj podpisMeredith siedzi sam w pierwszym dniu zajęć. Fotograf, który tam był, pamięta, jak inni studenci opuścili salę w proteście.Poprzedni NastępnyDzięki uprzejmości Eda Meek
Ukryj podpisMeredith otrzymał tytuł Bachelor of Arts podczas ceremonii ukończenia studiów w sierpniu 1963 roku. Wziął już kilka lat kursów w college’u w całości czarnym przed zapisaniem się na Ole Miss.Poprzedni NastępnyJim Bourdier /AP1 z 6
i View slideshow
Pięćdziesiąt lat temu – Oct. 1, 1962 – pierwszy czarny student został przyjęty do University of Mississippi, bastionu Starego Południa.
Miasto Oxford wybuchło. Potrzeba było około 30.000 żołnierzy amerykańskich, szeryfów federalnych i gwardzistów narodowych, aby doprowadzić Jamesa Mereditha na zajęcia po gwałtownym powstaniu na kampusie. Dwie osoby zginęły, a ponad 300 zostało rannych. Niektórzy historycy twierdzą, że integracja Ole Miss była ostatnią bitwą wojny secesyjnej.
Była to walka o wysoką stawkę pomiędzy prezydentem Kennedym a gubernatorem Missisipi Rossem Barnettem.
„Jestem segregacjonistą z Missisipi i jestem z tego dumny”, oświadczył gubernator.
Publicznie Barnett obiecał zablokować Mereditha na kampusie w Oxfordzie, pomimo nakazu sądu federalnego. Prywatnie rozmawiał przez telefon, próbując osiągnąć kompromis z Kennedym.
Podczas gdy Barnett chciał zachować twarz, broniąc segregacyjnych praw Mississippi, prezydent powiedział mu, że ma obowiązek stać na straży prawa federalnego.
„To, co chciałbym zrobić, to załatwić to w polubowny sposób” – powiedział Kennedy Barnettowi w rozmowie telefonicznej. „Nie chcemy, aby wielu ludzi tam na dole doznało krzywdy.”
James Meredith, obecnie 79-latek, pracuje nad poprawą systemu edukacji publicznej w Missisipi, który, jak twierdzi, nigdy nie osiągnął prawdziwej integracji. Debbie Elliott/NPR hide caption
toggle caption
Debbie Elliott/NPR
James Meredith, obecnie 79, pracuje nad poprawą systemu edukacji publicznej w Mississippi, który, jak twierdzi, nigdy nie osiągnął prawdziwej integracji.
Debbie Elliott/NPR
’Totally Chaotic'
Do soboty, 29 września 1962 roku, Kennedy rozmieszczał szeryfów federalnych w Oxfordzie, a Barnett wygłaszał płomienne przemówienie na meczu futbolowym Ole Miss.
„Kocham Mississippi! Kocham jej ludzi, nasze zwyczaje” – powiedział. „Kocham i szanuję nasze dziedzictwo.”
Profesor historii Chuck Ross, dyrektor Programu Studiów Afroamerykańskich w Ole Miss, mówi, że przemówienie „było prawie jak ostrzał Fortu Sumter w 1861 r.”
„Wezwanie do broni … 'Przygotowujemy się do inwazji, naprawdę chcemy, abyś jako Mississippian, biały Mississippian, odpowiedział'”, mówi Ross.
W niedzielną noc, setki białych studentów i protestujących z całego regionu przybyło na kampus i ruszyło w kierunku Lyceum, dostojnego budynku z kolumnami, gdzie Meredith miała się zarejestrować.
„Marszałkowie otaczają Lyceum. Zaczynają używać gazu łzawiącego. Ludzie zaczynają rzucać kamieniami i butelkami”, mówi Ross. „Kiedy robi się ciemno, wszystko staje się chaotyczne i wtedy ludzie zaczynają strzelać.”
Kennedy aktywował Gwardię Narodową Mississippi i wezwał oddziały wojskowe z Memphis, Tenn. Do świtu 1 października, zamieszki zostały stłumione i marszałkowie eskortowali Meredith do jego pierwszej klasy, historii Ameryki.
More From NPR
Poznaj zdjęcia z pierwszego dnia Jamesa Mereditha w Ole Miss, zdjęcia, które fotograf schował w sejfie przez 50 lat.
Meredith: Why Mark The Anniversary?
Ole Miss upamiętnia 50. rocznicę integracji na kampusie w poniedziałek z hołdem dla Mereditha i serią dyskusji panelowych. Ale człowiekowi, który stworzył tę historię, nie podoba się pomysł uczczenia rocznicy.
„Wiesz, mam dyplom z Ole Miss w dziedzinie nauk politycznych, historii i francuskiego. Nigdy nie słyszałem o Francuzie świętującym Waterloo” – mówi Meredith. „Nie tylko trzymali mnie na zewnątrz … trzymali całą moją krew przede mną na zawsze, a ja mam to świętować?”
Nie chodzi o to, że Meredith, teraz 79, jest zgorzkniały. Mówi, że zapisał się do Ole Miss, ponieważ „urodził się w Missisipi i osobiście nigdy nie stracił przekonania, że należy ono do mnie i mojego gatunku.”
Meredith, którego nowy pamiętnik nosi tytuł A Mission from God (Misja od Boga), mówi, że był na wojnie walcząc o swoje dane mu przez Boga prawa jako amerykańskiego obywatela, a Uniwersytet Mississippi był polem bitwy.
„Powodem, dla którego Ole Miss zostało założone, było udoskonalenie, zdefiniowanie i utrwalenie teorii białej supremacji”, mówi. „To była Ivy League południowego stylu życia.”
A Climate Of Change
Uniwersytet stał się celem aktywistów praw obywatelskich wkrótce po orzeczeniu Brown vs. Board of Education z 1954 roku, które zdesegregowało szkoły publiczne.
Nieżyjący lider NAACP Medgar Evers złożył podanie o przyjęcie na studia prawnicze i został odrzucony.
Marleah Kaufman Hobbs, 89, była absolwentką sztuk pięknych w Ole Miss w 1962 roku podczas zamieszek na kampusie. Wtedy, ona malowała Burning Man w odpowiedzi na przemoc. Dzięki uprzejmości Blair Hobbs hide caption
toggle caption
Dzięki uprzejmości Blair Hobbs
„Medgar przyszedł przed Jamesem Meredithem. Utorował drogę Jamesowi Meredithowi, by ten mógł się pojawić i w końcu odnieść sukces” – mówi Myrlie Evers-Williams, wdowa po Eversie, który został zastrzelony w 1963 r.
Mówi, że kiedy Medgar Evers skontaktował się z NAACP, by uzyskać pomoc w aplikacji do Ole Miss, poproszono go, by został liderem organizacji w Missisipi.
Zamieszki w Ole Miss miały miejsce w czasie, gdy zagorzali segregacjoniści – i często brutalni rasiści – zdominowali strukturę polityczną w Mississippi. Bycie za integracją oznaczało bycie po złej stronie potężnych Białych Rad Obywatelskich, Ku Klux Klanu i Państwowej Komisji Suwerenności, agencji szpiegowskiej.
Biali profesorowie na kampusie, którzy poparli przyjęcie Meredith, stanęli w obliczu zastraszania. Mąż Marleah Kaufman Hobbs, profesor nauk politycznych, otrzymał groźby śmierci. Ona sama była wtedy studentką sztuk pięknych. Teraz ma 89 lat i pamięta, kiedy wybuchły zamieszki.
„Tej nocy nie spaliśmy, kiedy rozlegał się huk broni, kiedy nad głowami latały samoloty sprowadzające więcej Gwardii Narodowej. To była zmiana świata”, mówi.
Gdy świat zmieniał się wokół niej, Hobbs malowała gigantyczną abstrakcję zwaną Burning Man. Obraz został niedawno odkryty na kampusie i jest teraz wystawiony w muzeum Uniwersytetu Mississippi.
„Jest niejednoznaczny i przedstawia po prostu ognisty tłum … przychodzący i odchodzący”, mówi.
A 'Turning Point'
Biskup Duncan Gray Jr, wtedy ksiądz episkopalny w Oxfordzie, próbował stłumić tłum, który zebrał się na szczycie pomnika Konfederatów na kampusie.
„Oczywiście, złapali mnie i ściągnęli na dół. Już wcześniej kilka razy zostałem pobity, ale wtedy właśnie dostałem najcięższe lanie” – mówi Gray, który jest biały.
Gray mówi, że ta noc na zawsze zmieniła dynamikę walki Missisipi o utrzymanie supremacji białych.
„To była straszna rzecz i przykro mi, że musieliśmy przez to przejść, ale z pewnością wyznaczyła ona bardzo wyraźny punkt zwrotny. I być może dla niektórych ludzi było to doświadczenie edukacyjne” – mówi. „Myślę, że nawet zagorzali segregacjoniści nie chcieli już więcej widzieć takiej przemocy.”
Było więcej przemocy w Mississippi, skierowanej przeciwko aktywistom praw obywatelskich. Ale nigdy już nie dojdzie do tego rodzaju przemocy, jaka zapanowała na kampusie Ole Miss 50 lat temu.