Updated February 11, 2021
Rozmowa z kimś, kto wydaje się nie mieć żadnych emocjonalnych reakcji na ludzi lub sytuacje może być frustrująca, szczególnie jeśli powód braku emocji nie jest zrozumiały. Brak silnych emocji może wskazywać na emocjonalne oderwanie lub obecność zaburzeń zdrowia psychicznego lub osobowości.
Zrozumienie oderwania emocjonalnego
Oderwanie emocjonalne to unikanie związków emocjonalnych. Bycie emocjonalnie oderwanym, często określane jako posiadanie płaskiego afektu, wiąże się z brakiem pozytywnych lub negatywnych uczuć lub emocji.
Może to być tymczasowy stan bycia w odpowiedzi na emocjonalnie traumatyczne wydarzenie lub wynik przewlekłego stanu, takiego jak zaburzenie depersonalizacji. Brak wzorców do naśladowania, które wykazują zdrowe reakcje emocjonalne, historia nieudanych związków lub strach przed byciem emocjonalnie zranionym może również przyczynić się do rozwoju emocjonalnego oderwania.
Gdy emocjonalne oderwanie występuje, może być trudno wyobrazić sobie szczęście jakiegokolwiek rodzaju. Chociaż osoba może być klinicznie przygnębiona, brak jakichkolwiek emocji może utrudnić zdiagnozowanie depresji.
Typy zaburzeń osobowości
Choć uczucie emocjonalnego odrętwienia lub ogólny brak emocji może być objawem różnych warunków medycznych lub skutków ubocznych leków, całkowity brak pasji może wskazywać na obecność zaburzeń osobowości.
Zaburzenie osobowości jest rodzajem zaburzenia zdrowia psychicznego, które powoduje, że osoba ma niezdrowy wzorzec funkcjonowania, myślenia i zachowania. Osoby z zaburzeniami osobowości mają zazwyczaj problemy z postrzeganiem i odnoszeniem się do innych ludzi i sytuacji. Jednym z najbardziej znaczących objawów zaburzeń osobowości jest brak emocji lub niezdolność do wyrażania emocji.
Schizoidalne zaburzenie osobowości
Schizoidalne zaburzenie osobowości jest stanem zdrowia psychicznego, który charakteryzuje się unikaniem działań społecznych i relacji interpersonalnych. Ludzie, którzy mają schizoidalne zaburzenie osobowości mają ograniczony zakres ekspresji emocjonalnej, jeśli w ogóle wyrażają emocje.
Osoby ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości są często postrzegane jako samotnicy lub mogą być oskarżane o lekceważenie innych. Zazwyczaj brakuje im chęci i/lub umiejętności do tworzenia bliskich relacji z innymi. Ze względu na brak reakcji emocjonalnych, mogą wydawać się być niezaangażowani lub niedbali.
Objawy schizoidalnego zaburzenia osobowości zazwyczaj manifestują się we wczesnej dorosłości. Jednakże, niektóre objawy mogą być widoczne w dzieciństwie lub w wieku nastoletnim. Cechy zaburzenia mogą przyczynić się do trudności w funkcjonowaniu w szkole lub pracy i mogą powodować zakłócenia w osobistych i zawodowych obszarach życia. Osoby ze schizoidalnym zaburzeniem osobowości zazwyczaj preferują pracę, która może być wykonywana w samotności.
Prominentne cechy schizoidalnego zaburzenia osobowości obejmują unikanie bliskich związków, brak pragnienia relacji seksualnych, brak reakcji na pochwały i/lub krytyczne uwagi ze strony innych oraz brak motywacji lub celów.
Schizotypowe zaburzenie osobowości
Osoby ze schizotypowym zaburzeniem osobowości mogą być opisywane jako ekscentryczne lub dziwne. Zazwyczaj mają niewiele, jeśli w ogóle, bliskich relacji. Nie są w stanie zrozumieć, w jaki sposób tworzą się związki lub docenić wpływu, jaki ich zachowania mogą mieć na innych. Osoby z tym zaburzeniem mogą błędnie interpretować motywacje lub zachowania innych i odczuwać przytłaczającą nieufność wobec innych. Pomimo swoich uczuć, rzadko okazują emocje.
Schizotypowe zaburzenie osobowości jest zwykle diagnozowane przy obecności pięciu lub więcej z tych objawów:
- Niezdolność do prawidłowej interpretacji zdarzeń
- Utrzymujący się i nadmierny lęk społeczny
- Będąc samotnikiem
- Mając niewielu, jeśli w ogóle, przyjaciół
- Nieodpowiednie reakcje emocjonalne
- Płaski afekt
- Niejasne lub nietypowe wzorce mówienia
Schizotypowe zaburzenie osobowości jest zwykle diagnozowane we wczesnej dorosłości, a objawy zwykle utrzymują się przez całe życie. Leczenie takie jak leki i niektóre terapie mogą poprawić objawy.
Schizofrenia
Schizofrenia jest poważnym zaburzeniem psychicznym, które powoduje zakłócenia w sposobie interpretowania rzeczywistości przez osobę. Może powodować urojenia, halucynacje i zdezorganizowane zachowanie lub myślenie, które upośledzają codzienne funkcjonowanie. Chociaż ludzie ze schizofrenią mogą wydawać się mieć nieobliczalne zachowanie czasami, kiedy objawy są aktywne, osoba dotknięta chorobą prawdopodobnie nie będzie okazywać żadnych emocji.
Objawy negatywne schizofrenii odnoszą się do zmniejszonej zdolności lub braku zdolności do normalnego funkcjonowania. Kiedy objawy negatywne są obecne, osoba może nie nawiązywać kontaktu wzrokowego, może mówić w monotonie lub nie będzie zmieniać wyrazu twarzy. Często występuje również wycofanie społeczne i brak zdolności do odczuwania przyjemności.
Socjopatyczne zaburzenie osobowości i psychopatyczne zaburzenie osobowości
Socjopatyczne zaburzenie osobowości, określane również jako antyspołeczne zaburzenie osobowości, jest zaburzeniem osobowości, które wiąże się z wszechobecnym kłamstwem i oszustwem, agresją fizyczną, brakiem szacunku dla bezpieczeństwa i dobra innych oraz brakiem wyrzutów sumienia z powodu jakichkolwiek działań.
Psychopatyczne zaburzenie osobowości jest uważane za cięższą formę socjopatii, a dotknięta nim osoba zwykle wykazuje więcej objawów. Cechy psychopatyczne obejmują brak głębokiego przywiązania emocjonalnego, powierzchowny urok, lekkomyślne zachowanie, brak empatii dla innych, brak poczucia winy lub wyrzutów sumienia oraz manipulacyjność.
Co powoduje zaburzenia osobowości?
Chociaż dokładna przyczyna zaburzeń osobowości nie jest do końca jasna, uważa się, że pewne czynniki zwiększają ryzyko rozwoju lub wyzwolenia cech zaburzeń osobowości. Historia zaburzeń zachowania w dzieciństwie, zmiany w strukturze i chemii mózgu, niewłaściwe lub niestabilne relacje rodzinne, a także historia rodzinna zaburzeń osobowości lub innych chorób psychicznych są wszystkimi możliwymi czynnikami przyczyniającymi się do ich powstania.
Zaburzenia osobowości mogą powodować znaczące zakłócenia w życiu dotkniętej nimi osoby oraz w życiu ludzi, którzy się nimi opiekują. Mogą mieć negatywny wpływ na relacje osobiste i zawodowe, szkołę lub wydajność pracy i mogą prowadzić do izolacji społecznej, nadużywania alkoholu lub narkotyków.
Ale nie ma lekarstwa na większość zaburzeń osobowości, jeśli warunek jest wykryty we wczesnym okresie życia, pewna poprawa w zachowaniu może być doświadczana. Ponieważ osoby z zaburzeniami osobowości nie przetwarzają doświadczeń społecznych lub emocji w ten sam sposób, w jaki robią to osoby nie dotknięte zaburzeniami, zazwyczaj nie są w stanie doświadczyć reakcji emocjonalnych, takich jak przywiązanie, empatia czy troska. Co więcej, ich zachowanie emocjonalne lub jego brak rzadko się zmienia.
Autyzm i brak reakcji emocjonalnych
Autyzm jest terminem używanym do opisania szeregu schorzeń neurologicznych, które mogą wpływać na zdolność osoby do komunikacji lub interakcji społecznych i mogą prezentować inne zachowania. Objawy autyzmu mogą być łagodne lub ciężkie.
Pierwsze objawy autyzmu mogą stać się widoczne w niemowlęctwie, kiedy dzieci pojawiają się nienormalnie wycofane i nie reagują na emocjonalne wiązanie. W miarę jak niektóre dzieci z autyzmem rosną, mogą nie być w stanie angażować się w sytuacje społeczne podobnie jak dzieci neurotypowe.
Choroba Alzheimera
Choroba Alzheimera jest formą demencji. Wpływa ona na pamięć, zachowanie i nastrój, co może powodować dezorientację i trudności w rozpoznawaniu lub odnoszeniu się do innych. Osoby z chorobą Alzheimera mogą najpierw wykazywać łagodne zmiany osobowości i brak spontaniczności. W miarę postępu choroby dochodzi do coraz większej utraty pamięci. Zmniejszona zdolność poznawcza i reakcje emocjonalne stają się z czasem coraz bardziej wyraźne, a choroba ostatecznie powoduje, że dotknięta nią osoba powraca do stanu przypominającego dziecko, wymagając całkowitej opieki.
Czy istnieje leczenie pomagające ludziom wyrażać emocje?
Podstawowa przyczyna braku emocji jest czynnikiem decydującym o tym, czy opcja leczenia może być skuteczna.
Niektórzy ludzie, tacy jak ci z zaburzeniami osobowości, mogą nie widzieć problemu w swoim braku emocji i mogą nie chcieć szukać leczenia. Jeśli jednak jesteś w związku z osobą lub masz członka rodziny, który wykazuje cechy zaburzenia osobowości, ważne jest, aby sięgnąć po pomoc. Chociaż nie możesz zmusić kogoś innego do uzyskania pomocy, bycie w związku z kimś, kto nie wykazuje żadnych reakcji emocjonalnych, może mieć głęboki wpływ nawet na najsilniejszą osobę.
Jeśli jesteś zaniepokojony kimś, kto wykazuje oznaki zaburzonego poznania i emocji, lub jeśli osobiście doświadczasz objawów, które sprawiają, że czujesz się niekomfortowo, zwróć się do swojego lekarza pierwszego kontaktu lub specjalisty ds. zdrowia psychicznego. Poświęć czas na rozmowę o swoich obawach. Rozmowa z doradcą lub terapeutą może pomóc w zrozumieniu objawów, których doświadczasz lub których jesteś świadkiem. Poza tym, specjalista od zdrowia psychicznego może pomóc Ci ustalić plan ochrony Twojego bezpieczeństwa i dobrego samopoczucia.
Opcje opieki nad zdrowiem psychicznym obejmują terapię indywidualną i rodzinną, wsparcie psychospołeczne, które koncentruje się na rozwijaniu umiejętności komunikacyjnych i zawodowych oraz monitorowanie wszelkich leków, które mogą być przepisane. Niektórzy ludzie wolą nawiązać osobisty kontakt z terapeutą, psychiatrą lub doradcą. Inni czują się bardziej komfortowo z podejściem, które pozwala im doświadczyć doradztwa w bardziej zrelaksowanym otoczeniu osobistym. Dla tych ludzi, poradnictwo online może być skuteczną opcją.
Jak poradnictwo online może pomóc
Istnieje coraz więcej dowodów wskazujących na terapię online jako skuteczny sposób pomagania osobom w radzeniu sobie z objawami zaburzeń emocjonalnych. W jednym z szeroko zakrojonych przeglądów opublikowanych w Schizophrenia Research zbadano skuteczność terapii online dla osób żyjących z psychozą (80% z nich żyło z zaburzeniami ze spektrum schizofrenii). W raporcie zebrano wyniki 12 badań, z których wynika, że 74-86% uczestników z powodzeniem stosowało terapię online, a 75-92% postrzegało ją jako pomocną. Naukowcy zauważyli, że terapia online jest efektywna kosztowo, dostępna i elastyczna, a także, że może poprawić socjalizację i więzi społeczne.
Jak wspomniano powyżej, jeśli doświadczasz problemów z zaburzeniami emocjonalnymi, terapia online może pomóc Ci znaleźć sposoby na wyrażenie siebie. Dzięki terapii online za pośrednictwem BetterHelp, będziesz w stanie połączyć się z terapeutą poprzez czat na żywo, wideokonferencję, rozmowę głosową lub wiadomości. Ponadto, będziesz mógł kontaktować się z terapeutą poza sesjami. Jeśli chcesz coś omówić, masz pytanie lub po prostu chcesz porozmawiać, wyślij swojemu terapeucie wiadomość, a on odezwie się do Ciebie tak szybko, jak to możliwe. Specjaliści od zdrowia psychicznego w BetterHelp wiedzą, jak zapewnić Ci narzędzia, dzięki którym staniesz się bardziej zestrojony ze swoimi emocjami. Przeczytaj poniżej recenzje doradców, od tych, którzy szukali pomocy w przeszłości.
Recenzje doradców
„Nie mogę wyrazić, jak bardzo jestem wdzięczny, że zostałem dopasowany do Katie. Sprawia, że czuję się rozumiana, daje mi przestrzeń do wyrażania moich emocji w strefie wolnej od osądów i zachęca mnie do kwestionowania moich szkodliwych myśli/zachowań. Czuję, że poczyniłam tak duży postęp w czasie naszej wspólnej pracy. W tych bardzo trudnych czasach, ulgę przynosi mi świadomość, że jest tam, aby pomóc mi przeprowadzić mnie przez nie z fachową wiedzą i bezgranicznym współczuciem.”
|
Katie Stevens – (Więcej opinii) LCSW, LSCSW |
„Jillian była niesamowita! Czułam się jakbym rozmawiała z jedną z moich przyjaciółek (ale oczywiście bardziej wykwalifikowaną do udzielania porad). Sprawiła, że czułam się komfortowo, że mogłam wyrazić siebie i naprawdę pomogła mi zrozumieć, co czuję i jak radzić sobie z niechcianymi uczuciami, takimi jak niepokój. Będę ją polecać wszystkim, których znam. Dziękuję za wszystko!”
Podsumowanie
As disheartening as interacting with someone who shows no emotional response may feel, it is important to care for yourself and promote your own mental well-being. Sięganie po pomoc może pomóc ci skupić się na zachowaniach, które mogą sprzyjać dobremu samopoczuciu emocjonalnemu i fizycznemu oraz pomóc ci radzić sobie z doświadczeniami związanymi z brakiem emocji w twoim życiu.