Islamabad, miasto, stolica Pakistanu, na Płaskowyżu Potwar, 9 mil (14 km) na północny wschód od Rawalpindi, dawnej stolicy tymczasowej.
Frederic Ohringer-Nancy Palmer Agency/Encyclopædia Britannica, Inc.
Miejsce na miasto zostało wybrane przez komisję w 1959 r. po tym, jak Karaczi uznano za nieodpowiednie na stolicę. Budowa rozpoczęła się w 1961 roku z wysiłkiem, aby połączyć tradycyjną architekturę islamską z nowoczesnymi wzorami i wymaganiami. Z rozwojem miasta związane są takie światowe sławy w dziedzinie urbanistyki i architektury jak Konstantínos Doxiádes, Edward Durell Stone i Gio Ponti. Jest to kompaktowe miasto (powierzchnia 25 mil kwadratowych), leżące na wysokości od 1500 do 2000 stóp (450 do 600 metrów). Druga faza budowy zakończyła się ukończeniem Sekretariatu, Domu Pakistanu, Domu Prezydenta, Budynku Zgromadzenia Narodowego, Wielkiego Meczetu Narodowego oraz budynków mieszkalnych dla pracowników rządowych. W 1965 roku powstał Uniwersytet Islamabadzki, a w 1974 roku Ludowy Uniwersytet Otwarty (później przemianowany na Uniwersytet Otwarty im. Allama Iqbala). Wojna z Indiami w 1971 roku spowolniła tymczasowo budowę.
Obszar miejski podzielony jest na osiem stref: administracyjną, dyplomatyczną, mieszkalną, instytucjonalną, przemysłową, handlową, pas zieleni i park narodowy. Znajduje się tam wioska olimpijska, ogrody, farmy mleczne, drobiowe i warzywne, a także takie instytucje jak Atomic Research Institute i National Health Centre. Nazwa Islamabad („Miasto Islamu” lub „Miasto Pokoju”) została wybrana, aby odzwierciedlić ideologię kraju.
Zaplanowany obszar stolicy o powierzchni 350 mil kwadratowych (906 km kwadratowych) jest obszarem naturalnych tarasów i łąk otaczających miasto. Dalsze 1.049 mil kwadratowych (2.717 km kwadratowych) zaplecza, znane jako Określone Obszary i podlegające kontroli planowania, jest w przybliżeniu trapezem, ze Wzgórzami Margala, 3.000 do 5.000 stóp (900 do 1.500 metrów) wysokości, na północy i północnym wschodzie. Południowa część to pofałdowana równina. Jest osuszana przez rzekę Kurang, na której zapora Rawal tworzy jezioro o pojemności około 50,000 akrów (61,650,000 metrów sześciennych) wody. Populacja. (1998) miasto, 524,500; obszar stołeczny, 799,000.