Podsumowanie: Operacja IVDD jest często uważana za ostateczność u psów, u których zdiagnozowano chorobę krążka międzykręgowego. Kiedy więc operacja IVDD jest najlepszym rozwiązaniem? I dlaczego? W części III serii dr Julie Buzby o IVDD u psów, autorka wznawia historię Tango, 4-letniego jamnika miniaturowego, u którego zdiagnozowano pierwszy epizod IVDD. (Części I i II można przeczytać w: IVDD u psów: dlaczego się zdarza oraz IVDD: czy pies może wyzdrowieć bez operacji? ) Po nieudanej próbie leczenia IVDD w domu za pomocą leków i ścisłego odpoczynku, Tango wraca do gabinetu Dr. Buzby’ego.
Niestety, dwa dni później, zobaczyłem Tango z powrotem na moim planie wizyt. W notatkach było napisane „nie chodzi po upadku z łóżka”. Jęknąłem wewnętrznie i skierowałem się do holu. Tam siedział Tango z mamą. Trzymała go mocno i płakała. Poprosiłem ją, aby poszła za mną do pokoju badań, gdzie delikatnie położyła Tango na stole. Wił się jak foka – klatka piersiowa uniesiona, a tylna część ciała nieporadnie wlokła się za nim. Wyraźnie nie poruszał tylnymi łapami.
Ponieważ już podczas pierwszej wizyty przeprowadziłem dokładne badanie fizykalne i neurologiczne Tango (wyjaśnione w części 1 tej serii), od razu przeszedłem do sedna sprawy. Czy nadal miał to, co weterynarze nazywają „głębokim bólem”?
Co to jest głęboki ból i dlaczego jest istotny dla chirurgii IVDD?
Rdzeń kręgowy jest jak super autostrada włókien nerwowych. Wyobraź sobie nitki liny, przędzy i nici połączone razem i biegnące od twojego mózgu, przez każdy z twoich kręgów, do dolnej części pleców. To jest właśnie rdzeń kręgowy.
Niektóre włókna przenoszą impulsy związane ze świadomą propriocepcją (poczuciem pozycji ciała). Inne przenoszą sygnały dla funkcji motorycznych (zdolność do chodzenia). Najmniejsze włókna przenoszą impulsy dla głębokiego bólu.
Te włókna bólu głębokiego są ostatnimi, na które oddziałuje siła ściskająca (np. przepuklina dysku) właśnie dlatego, że są to włókna najmniejsze. Włókna różnią się średnicą i dlatego istnieje przewidywalna progresja odruchów/odpowiedzi, które pies z IVDD traci neurologicznie. Świadoma propriocepcja, przenoszona na dużych włóknach – „linach” – jest tracona jako pierwsza, po czym następuje utrata funkcji motorycznej – „przędzy”. Ostatnim doznaniem jest percepcja bólu głębokiego, przenoszona przez „nitkę”.”
Rozróżnienie pomiędzy stopniem 4 & 5 IVDD
Plan leczenia i rokowanie (oczekiwany wynik) są oparte na objawach, które korelują z włóknami, które zostały uszkodzone. Psy z IVDD są oceniane w skali od 1 do 5. Psy w stopniu 5 reprezentują najbardziej krytyczne przypadki. Są one sparaliżowane i utraciły zdolność odczuwania bólu. Psy z IV stopniem IVDD są również sparaliżowane, ale zachowują głębokie odczuwanie bólu.
Badania wykazały, że po operacji w przypadkach stopnia 1-4 ponad 90% psów wraca do zdrowia. (Aby uzyskać wyjaśnienie stopni IVDD, proszę przeczytać IVDD u psów: Dlaczego to się zdarza). Jednakże, w przypadku IVDD stopnia 5, sukces spada do zaledwie 50-60%, jeżeli operacja zostanie przeprowadzona w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów. Jeśli operacja zostanie przeprowadzona po upływie tych 24 godzin, odsetek powodzeń drastycznie spada.
Utraciwszy już funkcje motoryczne, Tango miał stopień 4 lub 5, ale musiałem sprawdzić jego percepcję bólu głębokiego, żeby wiedzieć, który to stopień.
Wyciągnąłem z szuflady hemostat i uszczypnąłem jeden z jego tylnych palców u nóg, mając nadzieję, że nadal je czuje. Jego mama przyglądała się z niepokojem.
Tango wydał z siebie syk, kiedy sprawdziłam obie tylne łapy. Jego mama i ja odetchnęliśmy z ulgą, gdy potarłem głowę Tango, prosząc o wybaczenie. Następnie delikatnie dotknęłam jego brzucha. Jego pęcherz był ogromny – kolejny znak 4 lub 5 stopnia IVDD.
Spojrzałam w górę i zaczęłam wyjaśniać moje myśli właścicielowi Tango. „On teraz przeszedł ze stopnia 2 do stopnia 4”, wyjaśniłem, „ale nadal czuje swoje stopy. Nadszedł czas na skierowanie do neurologa na operację IVDD.”
Dlaczego zalecana jest operacja IVDD
Chirurgia IVDD jest zaleceniem dla psów, które utraciły funkcje motoryczne w wyniku choroby krążka międzykręgowego. W rzeczywistości, operacja jest złotym standardem leczenia dla każdego psa, u którego występują nie tylko objawy bólowe (stopień 1 IVDD). Rokowanie po operacji dla tych psów jest znacznie lepsze niż bez operacji.
Ale doceniam również fakt, że nie każdy klient może sobie pozwolić na operację IVDD. Nie ma osądu ze strony lekarzy weterynarii, gdy klienci nie mogą wydać tysięcy dolarów, aby ich pies pojechał do szpitala referencyjnego na operację kręgosłupa. W takich przypadkach robimy wszystko, co w naszej mocy, stosując leczenie farmakologiczne i opiekę domową.
Ile kosztuje operacja IVDD?
Koszty operacji IVDD różnią się w zależności od czynników zdroworozsądkowych, takich jak długość pobytu psa w szpitalu i rozległość/skomplikowanie operacji, ale lokalizacja geograficzna jest jednym z głównych czynników wpływających na koszty. Cena operacji IVDD waha się od 3000 do 8000 dolarów w zależności od miasta, stanu lub obszaru geograficznego Stanów Zjednoczonych, w którym wykonywana jest operacja.
Podczas pierwszej wizyty Tango u szczeniaka, kiedy miał zaledwie dziewięć tygodni, omówiłem z jego mamą chorobę krążka międzykręgowego. Może to zabrzmi przygnębiająco, ale rozmawialiśmy o wielu innych kwestiach związanych ze zdrowiem i dobrym samopoczuciem, takich jak dieta, mycie zębów, pielęgnacja paznokci, a ponieważ Tango należał do rasy wysokiego ryzyka, czułem się zmuszony do omówienia podstaw IVDD. Zasugerowałam, aby rozważyła ubezpieczenie Tango dla zwierząt.
Mama Tango nie wykupiła ubezpieczenia dla zwierząt, ale zamiast tego założyła coś, co nazwała „Funduszem Tango”. Co miesiąc odkładała pieniądze na wypadek, gdyby Tango kiedykolwiek potrzebował operacji IVDD. Niestety, ten dzień nadszedł, ale jej dalekowzroczność sprawiła, że decyzja o powiedzeniu „tak” mojej rekomendacji była o wiele łatwiejsza.
Przygotowania do operacji IVDD
Zadzwoniłem do naszego lokalnego neurologa, aby umówić się na konsultację. W ciągu 30 minut od wejścia do mojego gabinetu, Tango był już w drodze do szpitala specjalistycznego na zaawansowaną diagnostykę.
Przed operacją należy określić położenie przepukliny krążka (krążków). Można to zrobić za pomocą kilku metod, w tym tomografii komputerowej, rezonansu magnetycznego lub mielogramu. Rezonans magnetyczny jest najlepszym sposobem obejrzenia tkanek miękkich w kręgosłupie, ale nie zawsze jest dostępny. Tomografia komputerowa jest również dobrą metodą, ale również nie zawsze jest pod ręką. Mielogram jest badaniem kontrastowym z wykorzystaniem radiogramów. Barwnik wstrzykuje się do płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) wokół rdzenia kręgowego, a następnie wykonuje się kolejne zdjęcia rentgenowskie. W ten sposób uwidacznia się miejsce wybrzuszenia dysku (lub dysków), co ułatwia chirurgowi zaplanowanie podejścia. W zależności od możliwości miejscowego neurochirurga można zastosować dowolną z tych trzech technik.
Typy operacji IVDD
Dotychczas odnosiliśmy się do „operacji IVDD” jako do pojęcia ogólnego, ale istnieje kilka rodzajów operacji IVDD, wszystkie o pięknych, długich, łacińskich nazwach:
- Hemilaminektomia
- Pedikulektomia
- Laminektomia grzbietowa
- Szczelina brzuszna
- Fenestracja
Najczęściej wykonywanym zabiegiem w przypadku przepukliny dysku piersiowo-lędźwiowego jest hemilaminektomia. Podczas tej procedury usuwa się powierzchnie stawowe (powierzchnie stawowe między kręgami) i usuwa się wybrzuszony dysk z dala od rdzenia kręgowego. Jeśli dysk w szyi uległ wypadnięciu, można wykonać zabieg szczeliny brzusznej. Są to zaawansowane operacje, które zawsze wykonywane są przez neurochirurga. Wymagają one specjalistycznego sprzętu i doskonałej techniki dla uzyskania dobrego wyniku. (Aby uzyskać więcej szczegółowych informacji na temat operacji IVDD, proszę przeczytać Disc Disease (Choroby dysków) w Veterinary Medical Teaching Hospital (VMTH) na UC Davis.)
Tango miał rezonans magnetyczny, który zidentyfikował wybrzuszenie dysku między 11. a 12. kręgiem piersiowym. Został poddany operacji, podczas której wykonano hemilaminektomię. Chirurg był zaniepokojony dyskiem znajdującym się przed i za przepukliną dysku T11-12, więc w ramach prewencji „fenestrował” je. W tej procedurze wycina się małe okienko w „galaretowatym pączku” (opisanym w części I naszej serii), zwanym pierścieniem włóknistym (annulus fibrosus), i usuwa się „galaretkę”, zwaną jądrem miażdżystym (nucleus pulposus). To, teoretycznie, zapobiega uszkodzeniu rdzenia kręgowego przez przyszłe przepukliny tych dysków.
Czego można się spodziewać po operacji IVDD
Po operacji Tango spędził trzy dni w szpitalu dochodząc do siebie. Miał założony cewnik moczowy, aby jego pęcherz był pusty, ponieważ nie mógł jeszcze samodzielnie oddawać moczu ani chodzić.
Jest to częsty scenariusz po operacji. Obrzęk rdzenia kręgowego musi zmniejszyć się w ciągu kilku dni do tygodni. Jeśli wszystko pójdzie zgodnie z planem, w tym czasie stopniowo powróci ruch w nogach. To samo jest prawdziwe dla kontroli pęcherza. W niektórych przypadkach może to potrwać od jednego do trzech tygodni, a pies może nawet wrócić do domu z założonym cewnikiem moczowym. Zazwyczaj psy pozostają w szpitalu od trzech do 10 dni i wychodzą do domu, kiedy mogą już samodzielnie oddawać mocz.
Opieka w okresie rekonwalescencji obejmuje od czterech do sześciu tygodni ograniczonej aktywności (odpoczynek w klatce), podawanie leków przeciwbólowych, a czasami delikatną fizykoterapię. Fizykoterapia dla zwierząt domowych jest jednym z najszybciej rozwijających się aspektów medycyny weterynaryjnej, a wielu chirurgów weterynaryjnych rutynowo przepisuje fizykoterapię jako część planu pooperacyjnego dla swoich pacjentów, ponieważ rehabilitacja może zapewnić dramatyczne korzyści. Dodatkowo, rehabilitanci mogą nauczyć właścicieli wykonywać proste techniki, takie jak masaż i pasywny zakres ruchu, jako część domowego programu terapeutycznego.
Alternatywne metody leczenia, które okazały się bardzo pomocne, to akupunktura i laseroterapia. Suplementy mogą być również dodawane do konwencjonalnych leków dla możliwych korzyści przeciwzapalnych. Moim osobistym faworytem jest połączenie aksamitki jelenia i małża zielonowargowego. Miałem tak dobre wyniki z New Zealand Deer Velvet u moich pacjentów z IVDD i u starszych psów, że teraz oferujemy go na naszej stronie internetowej.
Właściwie, niedawno otrzymałem tę notatkę od właścicielki psa, która wypróbowała New Zealand Deer Velvet dla swojego jamnika:
Mam 2 jamniki krótkowłose: jeden ma 11 lat, a drugi 5 lat. Pod koniec października młodszy z nich nadwyrężył sobie plecy skacząc z kanapy i przez kilka tygodni bardzo cierpiał. Powoli mu się polepszało po ścisłym odpoczynku w klatce, Neurontin i środkach rozluźniających mięśnie. Absolutnie żadnych długich spacerów/ćwiczeń w tym czasie. Na początku grudnia wyszłam na zewnątrz, żeby popatrzeć na świąteczne lampki, a Oscar znowu wystrzelił z kanapy. Zapomniałem włożyć go do klatki i ponownie się zranił. Cykl wielokrotnych wizyt u weterynarza, ścisłego odpoczynku w klatce, Neurontinu i środków rozluźniających mięśnie rozpoczął się na nowo. Oscar stawał się bardzo smutny i zmęczony bólem.
Wtedy zalecono mi, abym zadzwonił do dr Julie Buzby. Jej rada zmieniła życie Oskara. Wypróbowałem New Zealand Deer Velvet, podczas gdy on dochodził do siebie dzięki codziennemu odpoczynkowi w klatce. REZULTATY BYŁY ABSOLUTNIE NIESAMOWITE. Po 3 dniach stosowania Deer Velvet, smutek Oscara zmienił się w radość, a on sam zaczął odzyskiwać swój normalny poziom aktywności. Teraz jest całkowicie wolny od bólu. Nie ma leków na receptę na jego nadwyrężone plecy (częściowo przepuklina dysku) i powrócił do swoich 30-minutowych spacerów dziennie. Mój mąż i ja będziemy kontynuować podawanie Aksamitu z jelenia nowozelandzkiego jako codzienne lekarstwo dla Oskara. Ma on chorobę dysku (jak wiele jamników), więc jesteśmy bardzo wdzięczni za ten produkt, który zapewni mu brak bólu i aktywność przez wiele kolejnych lat!” ~Jennifer Chastain
Jak szybko pies wróci do zdrowia po operacji IVDD?
Szybkość powrotu do zdrowia i powodzenie operacji zależą od stopnia uszkodzenia rdzenia kręgowego psa, długości czasu pomiędzy urazem a operacją oraz opieki pooperacyjnej. Poniższy film przed i po pokazuje szczęśliwy powrót jamnika do zdrowia po operacji. Specjalne podziękowania dla wspaniałego zespołu z Southeast Veterinary Neurology za podzielenie się tą historią.
Jak możecie sobie wyobrazić, im bardziej dotknięte było IVDD w naszej skali ocen i im dłuższy był czas pomiędzy urazem a chirurgiczną dekompresją, tym gorsze było rokowanie (oczekiwany wynik). Na szczęście większość psów bardzo dobrze radzi sobie z operacją i szybko odzyskuje normalne funkcjonowanie, ale psy poważnie dotknięte chorobą mogą pozostać z różnym stopniem trwałego uszkodzenia.
Ścisły odpoczynek jest niezwykle ważny po operacji, ponieważ zbyt duża aktywność może prowadzić do bólu, urazu i ponownego urazu. Tym razem właścicielka Tango była przygotowana. Miała jego gabapentynę, trazodon (omówiony w części II) i wygodną skrzynkę przygotowaną z jego ulubionymi przytulnymi zabawkami. Kupiła też niskotłuszczową karmę dla psów, skonsultowała się ze mną na temat ilości kalorii potrzebnych mu dziennie do schudnięcia i postanowiła, że nie będzie już jadł resztek bekonu.
Dwa tygodnie po operacji Tango znów dobrze chodził. Był w stanie kontrolować swój pęcherz, a jego mama rozpoczęła jego reżim odchudzania. Historia Tango ma szczęśliwe zakończenie.
Czy IVDD uderzy ponownie?
Dobrą wiadomością jest to, że u większości psów, które przeszły operację IVDD nie wystąpią dodatkowe przepukliny dyskowe. Jednak u niektórych tak się stanie. (Udowodniono, że jamniki mają większe ryzyko nawrotu choroby niż inne rasy). Jak wyjaśniono w części I tej serii wpisów na temat IVDD, główną przyczyną występowania IVDD typu I u psów są czynniki genetyczne, które wpływają na rasy chondrodystroficzne. Jestem jednak wielkim zwolennikiem bycia proaktywnym i pozytywnego wpływania na to, co możemy.
Wprowadzanie zmian w domu i stylu życia
Osoby, które przeżyłyIVDD mogą odnieść korzyści z modyfikacji swojego stylu życia, a ja polecam moim klientom następujące rozwiązania:
- dodanie podjazdów lub schodów na werandę, łóżka i inne meble, aby ograniczyć skakanie psa
- utrzymanie psa w zdrowej wadze
- zaangażowanie psa w niską, kontrolowaną aktywność/ćwiczenia
- zamiana obroży na uprząż dla psów z IVDD szyjnym (IVDD w szyi)
- zastosowanie Dr. Buzby’s ToeGrips® dla psów, aby zapobiec poślizgnięciom i upadkom przy jednoczesnym zwiększeniu stabilności, szczególnie dla psów, które zmagają się z poślizgnięciem na twardych podłogach. Niedawno otrzymałem tę notatkę od psiej mamy, której jamnik jest użytkownikiem ToeGrips® – uchwytów do paznokci dla psów:
Nasz 13-letni jamnik przez lata był chroniony przed śliskimi podłogami z twardego drewna za pomocą uchwytów na tylne łapy. W tym roku musiał przejść operację kręgosłupa, a jego powrót do zdrowia był udany w dużej mierze dzięki uchwytom na palce, które chronią go przed poślizgnięciem. Wspaniały produkt!”
~ Francesca
Wnioski
Wreszcie, jeśli Twój pies jest leczony z powodu IVDD, czy to medycznie czy chirurgicznie, kluczem jest ODPOCZYNEK, ODPOCZYNEK, ODPOCZYNEK I WIĘCEJ ODPOCZYNKU. Nie potrafię wystarczająco podkreślić znaczenia szkolenia w klatce dla Twojego psiego towarzysza od szczenięctwa. Jest to nieocenione w przypadku, gdy ścisły odpoczynek w klatce jest kiedykolwiek zalecany w przypadku jakiegokolwiek stanu chorobowego.
Najważniejsze, być może, jest bycie świadomym i uważnym; przy pierwszych oznakach bólu pleców i osłabienia, szukaj opieki weterynaryjnej. A jeśli Twój pies ma IVDD, pamiętaj – istnieje wiele możliwości leczenia! Ważne jest utrzymywanie ścisłej komunikacji z lekarzem weterynarii.
W ostatnim rozdziale naszej serii poświęconej IVDD u psów omówię IVDD u psów dużych ras – typ II IVDD. Nie przegap! Zapisz się na Dr. Buzby’s Barkworthy, mój cotygodniowy e-mail dotyczący zdrowia psów, aby mieć pewność, że otrzymasz „resztę historii” do swojej skrzynki odbiorczej. Dodatkowo, gdy zapiszesz się teraz, otrzymasz mój darmowy e-book, Siedem sposobów na pokochanie swojego psa seniora.