Heading

Oddechy ratownicze, znane również jako wentylacja wspomagana, to czynność polegająca na wspomaganiu mechanicznej funkcji płuc i dostarczaniu tlenu. Bez tlenu ludzki mózg może zostać trwale uszkodzony, a ofiara może nawet umrzeć. Każda minuta bez tlenu skutkuje uszkodzeniem 10% komórek mózgowych danej osoby.

4 Sposoby podawania oddechów ratowniczych

Nie musisz być certyfikowanym medykiem lub lekarzem, aby podawać oddechy ratownicze, ale bycie przeszkolonym przez certyfikowanego profesjonalistę szkolenia medycznego może uratować komuś życie. Istnieją 4 różne metody dostarczania oddechów ratowniczych w zależności od tego, jakimi środkami dysponujesz i jaki jest Twój poziom wyszkolenia.

Usta-Usta

Usta-Usta to praktyka polegająca na umieszczeniu ust bezpośrednio nad ustami pacjenta, zaciśnięciu jego nosa i dostarczeniu oddechu. Metoda ta może być wykonywana przez każdego, ale aby uzyskać największą szansę na sukces, należy szukać certyfikowanych ośrodków szkoleniowych AHA z odpowiednim podstawowym szkoleniem CPR. Ze względu na ryzyko chorób zakaźnych, nie zaleca się wykonywania tej metody na kimkolwiek z wyjątkiem rodziny lub przyjaciół.

Usta-maska

Usta-maska jest metodą polegającą na użyciu urządzenia zaporowego ogólnie określanego jako „maska kieszonkowa”, które nakłada się na usta i nos pacjenta. Ratownik następnie wdmuchuje powietrze przez zawór jednokierunkowy. Maski te często można znaleźć z AED, w apteczkach pierwszej pomocy, mogą być noszone przez osoby indywidualne przy sobie.

3. Wentylacja z użyciem maski workowej

Maska workowa zwana również maską workowo-zaworową (BVM) jest ważną interwencją w PALS i powinna być nauczana przez certyfikowanego instruktora PALS. To urządzenie jest przeznaczone do użytku przez pracowników służby zdrowia. Jest ono uważane za umiejętność dla dwóch ratowników i wymaga praktyki i odpowiedniego szkolenia w zakresie wentylacji workiem-maską, aby być biegłym w używaniu tego urządzenia. Tlen jest podłączony do urządzenia typu worek-maska, jedna ręka trzyma maskę przy twarzy pacjenta, podczas gdy druga ręka ściska worek wpychając tlen do płuc pacjenta.

4. Zaawansowane drogi oddechowe

Zaawansowane drogi oddechowe występują w kilku formach. Najbardziej popularne na rynku są rurki dotchawicze, drogi oddechowe typu King oraz drogi oddechowe z maską krtaniową (LMA). Są to zaawansowane urządzenia, które mogą być używane tylko przez pracowników służby zdrowia przeszkolonych przez autoryzowane ośrodki szkolenia medycznego. Rurki te są wprowadzane do ust, mają balony, które są nadmuchiwane w celu odizolowania dróg oddechowych, a następnie są podłączane do maski z zaworem workowym w celu dostarczania oddechów.

Jak podawać oddechy ratownicze.

Dzisiaj omówimy dokładne kroki dostarczania oddechów ratowniczych metodą usta-maska przy użyciu maski kieszonkowej. Dzięki podstawowemu przeszkoleniu medycznemu i praktyce powinieneś być w stanie z powodzeniem wykonywać oddechy ratownicze, aby pomóc lub nawet uratować komuś życie. Jeśli chciałbyś dowiedzieć się więcej na temat oferowanych przez nas szkoleń medycznych, skontaktuj się z nami już dziś, a pomożemy Ci znaleźć zajęcia, które najlepiej pasują do kursu pierwszej pomocy, który chciałbyś odbyć. Oto kroki, które należy podjąć, aby prawidłowo wykonać oddechy ratownicze:

1. Zadzwoń po pogotowie. Jeśli znajdziesz osobę potrzebującą pomocy, natychmiast skontaktuj się z pogotowiem ratunkowym. Podaj dyspozytorowi swoją dokładną lokalizację i sytuację. Pamiętaj, aby opisać swoje położenie tak dokładnie, jak to tylko możliwe. Nie polegaj na samym oddechu ratowniczym, aby uratować komuś życie. Zawsze kontaktuj się ze służbami ratowniczymi przed rozpoczęciem jakiejkolwiek procedury medycznej.
2. Zabezpiecz teren i upewnij się, że w pobliżu nie ma żadnych zagrożeń. Nie będziesz w stanie skutecznie pomóc komuś w potrzebie, jeśli sam zostaniesz ranny. Dlatego tak ważne jest, aby upewnić się, że obszar, w którym się znajdujesz, jest bezpieczny. Zwróć uwagę na przewody elektryczne, wycieki chemiczne, opary gazu, pożary i inne potencjalne zagrożenia. Jeśli w pobliżu znajduje się coś, co może budzić niepokój, należy jak najszybciej pozbyć się zagrożenia lub przenieść pacjenta w bezpieczne miejsce. Jeśli są z Tobą inne osoby postronne, poproś je o pomoc. Jeśli jesteś sam, kontynuuj wołanie o pomoc, aż ktoś Cię usłyszy.
3. Połóż pacjenta płasko na plecach. Oddechy ratownicze można wykonywać tylko wtedy, gdy pacjent leży całkowicie płasko na plecach z rękami po bokach. Pacjent powinien wyglądać jak każda inna osoba śpiąca na łóżku.
4. Załóż maskę kieszeniową. Chroni ona przed kontaktem z wydzielinami wymiocin, płynami zakaźnymi i innymi chorobami zakaźnymi.
5. Odchylić czoło pacjenta do tyłu i unieść jego podbródek. Trzymając obie ręce na masce, odchylić czoło pacjenta do tyłu kilkoma palcami, a palcami drugiej ręki unieść jego podbródek do góry. Otwiera to drogi oddechowe pacjenta, umożliwiając łatwiejszy przepływ tlenu do płuc. Jeśli nie odchylisz głowy do tyłu, powietrze wdmuchiwane do ust pacjenta trafi do jego żołądka i może doprowadzić do wymiotów.
6. Dmuchaj przez zawór jednokierunkowy. Utrzymując głowę pacjenta odchyloną do tyłu, dmuchaj przez jedną sekundę przez zawór jednokierunkowy. Powinieneś zobaczyć, jak klatka piersiowa pacjenta podnosi się. Jeśli podczas wykonywania oddechu ratowniczego zauważysz, że brzuch pacjenta unosi się, upewnij się, że jego głowa jest prawidłowo odchylona do tyłu i że nie wdmuchujesz zbyt dużo powietrza do płuc.

Oddechy ratownicze u dzieci i niemowląt

W przypadku wszystkich pacjentów musisz upewnić się, że nie wdmuchujesz zbyt dużo powietrza do płuc, nawet jeśli są to osoby dorosłe. Należy podać tyle powietrza, aby klatka piersiowa unosiła się do góry. Jeśli pacjentem jest dziecko, należy wykonać oddechy ratownicze z mniejszą siłą. Drogi oddechowe dzieci są znacznie bardziej wrażliwe niż dorosłych, dlatego należy zachować ostrożność. To samo dotyczy odchylania głowy do tyłu. Nie odchylaj jej zbyt daleko do tyłu, ponieważ możesz w rzeczywistości zablokować drogi oddechowe, a nie je otworzyć.

W przypadku niemowląt, jeśli wykonujesz sztuczne oddychanie metodą usta-usta, musisz zachować szczególną ostrożność przy wykonywaniu oddechów ratowniczych. Zamiast zakrywać tylko usta, należy zakryć zarówno usta, jak i nos, a następnie delikatnie dmuchać. Ułóż niemowlę w „pozycji wąchacza”. Polega ona na odchyleniu głowy niemowlęcia do tyłu, aż będzie ono wyglądało, jakby wąchało powietrze.

Co się dzieje w organizmie?

Czasami trudno jest stwierdzić, kiedy ktoś potrzebuje oddechów ratowniczych. Nie będziesz znał dokładnego problemu, chyba że masz jakieś szkolenie lub wiedzę na temat resuscytacji, chyba że oczywiście byłeś świadkiem zdarzenia tuż przed tobą. Oddechy ratownicze dostarczają pacjentowi tlen bezpośrednio do płuc, co może pomóc podtrzymać jego życie. Oddechy ratownicze są częścią procedury CPR, aby umożliwić przepływ natlenionej krwi do mózgu pacjenta. Bez dopływu tlenu do mózgu, może on ulec trwałemu uszkodzeniu w czasie krótszym niż 10 minut. Krótko mówiąc, zapewniasz dopływ tlenu do czyjegoś ciała, gdy jego organizm nie jest w stanie sam efektywnie dostarczać tlenu.

Normalnie nasze klatki piersiowe rozszerzają się podczas oddychania. Jest to spowodowane tym, że przepona jest popychana w dół i kurczy mięśnie wokół klatki żebrowej. W rezultacie, oddychanie wytwarza podciśnienie wewnątrz naszego ciała, które pozwala na przepływ powietrza i wypełnienie naszych płuc. Przenosi ono tlen do naszego krwiobiegu i pobudza przepływ krwi, a to utrzymuje nas przy życiu.

Gdy podajesz oddechy ratownicze, w rzeczywistości hamujesz przepływ krwi do serca, dlatego oddechy ratownicze należy podawać tylko tym, którzy mają bijące serce, ale nie oddychają prawidłowo. Jeśli pacjent nie ma bicia serca, konieczne będzie wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Niebezpieczeństwa związane z nieprawidłowym wykonywaniem oddechów ratowniczych

Istnieje wiele niebezpieczeństw związanych z nieprawidłowym wykonywaniem oddechów ratowniczych, dlatego zawsze zachowaj ostrożność i postępuj z rozwagą. Cokolwiek robisz, nie wpadaj w panikę. Oto kilka niebezpieczeństw, na które należy zwrócić uwagę:

1. Odchylanie głowy. Chociaż odchylenie głowy pacjenta do tyłu i uniesienie jego podbródka do góry jest bardzo ważne i stanowi część podstawowego szkolenia z zakresu resuscytacji, musisz uważać, aby nie przechylić głowy za bardzo. Może to spowodować niedrożność dróg oddechowych pacjenta, uniemożliwiając dopływ powietrza do organizmu. Należy również pamiętać o odchyleniu głowy do tyłu i uniesieniu podbródka w pierwszej kolejności.
2. Dmuchanie zbyt mocno w usta pacjenta. Podając pacjentowi oddechy ratownicze, musisz upewnić się, że nie dmuchasz zbyt mocno w jego usta. Wdmuchiwanie zbyt dużej ilości powietrza może spowodować przepełnienie ciała pacjenta, powodując jego przemieszczenie się do żołądka. Gdy w czyimś żołądku znajdzie się nadmierna ilość powietrza, może to spowodować wymioty. Może to prowadzić do zakrztuszenia i innych komplikacji. Dlatego staraj się wdmuchiwać w ciało pacjenta tylko tyle powietrza, aby jego klatka piersiowa unosiła się do góry. Zasadą jest, że należy dmuchać tylko przez około sekundę.
3. Nieudane próby całkowitego zakrycia ust pacjenta swoimi. Większość ludzi nie czuje się komfortowo przykrywając czyjeś usta swoimi i może to spowodować, że nie przykryją całkowicie ust pacjenta. W przeciwnym razie powietrze nie będzie mogło skutecznie przedostać się do płuc pacjenta. Jeśli zdecydujesz się podać komuś oddech ratowniczy, aby pomóc mu uratować życie, musisz to zrobić z pełną premedytacją i skupieniem.
4. Nie wzywanie pomocy. Ważne jest, aby zauważyć, że samo oddychanie ratownicze może nie uratować komuś życia. Jest to po prostu praktyka medyczna, która może uratować komuś życie, ale w większości przypadków przedłuży tylko jego życie, dopóki nie przybędzie pomoc medyczna. Dlatego przed wykonaniem oddechów ratowniczych zawsze należy wezwać pomoc. Szybko wykręć numer 9-1-1, pozostaw telefon na głośniku, a następnie wykonaj oddechy ratownicze. Najlepiej, aby ktoś inny zadzwonił do służb ratunkowych w Twoim imieniu.
5. Złe wyczucie czasu. Dla osób, które nie są przeszkolone, konieczność wykonania oddechu ratowniczego może być przerażająca, zwłaszcza jeśli jest to Twój pierwszy raz. Twój strach może sprawić, że nie będziesz mieć odpowiedniego czasu na wykonanie oddechów ratowniczych. Zrób wszystko, aby się uspokoić i skoncentrować. Nie przyspieszaj procedury, ponieważ nie będzie ona skuteczna.
6. Wykonywanie zbyt wielu oddechów ratowniczych. Przed rozpoczęciem uciskania klatki piersiowej u pacjenta wymagającego resuscytacji powinieneś wykonać tylko dwie próby oddechów ratowniczych. Jeśli po każdej próbie nie widać, aby klatka piersiowa pacjenta unosiła się, należy szybko sprawdzić, czy nie występują problemy – drogi oddechowe pacjenta mogą być zablokowane. Po dwóch próbach należy wznowić uciskanie klatki piersiowej, a następnie spróbować ponownie. Nie należy podejmować prób wykonania więcej niż dwóch oddechów ratowniczych w jednym cyklu resuscytacji, ponieważ długie przerwy mogą spowodować jeszcze większe uszkodzenie pacjenta.
7. Wykonywanie oddechów ratowniczych tylko u pacjenta z zatrzymaniem krążenia. Kiedy u kogoś dochodzi do zatrzymania akcji serca, oznacza to, że jego serce przestało bić. Samo oddychanie ratownicze nie wystarczy, aby utrzymać kogoś przy życiu. Konieczne jest wykonanie pełnego cyklu resuscytacji. Aby sprawdzić, czy ktoś oddycha, należy poszukać pulsu.
8. Nieudane próby zaciśnięcia nosa pacjenta. Podczas wykonywania oddechów ratowniczych należy upewnić się, że nos pacjenta jest zamknięty. W przeciwnym razie powietrze może wydostawać się przez nos pacjenta, a to może spowodować, że oddechy ratownicze będą mniej skuteczne.

.