Cel: There are few previous reports on maximal pelvic lymph node sizes and no data on normal mesorectal nodes. Dlatego celem pracy była ocena prawidłowej wielkości węzłów chłonnych miednicy mniejszej oraz określenie górnych granic zakresu prawidłowego.
Materiały i metody: Badania rezonansu magnetycznego (MRI) miednicy przeprowadzono prospektywnie przy użyciu magnesu Intera 1,5 T (Philips, Holandia), u 36 zdrowych ochotników (22 kobiety, 14 mężczyzn, średnia wieku 25 lat). Zastosowano zrównoważoną sekwencję szybkiego echa polowego (b-FFE) o następujących parametrach: 3-mm grubości contiguous slice, matryca 512 × 512. W każdym obszarze anatomicznym (biodrowym wewnętrznym, biodrowym zewnętrznym, biodrowym wspólnym, mezorektum i pachwinowym) mierzono średnicę w osi krótkiej węzłów chłonnych miednicznych i pachwinowych. Po normalizacji pomiarów oceniano wpływ wieku, płci, lateralności i terytorium. Następnie obliczono górne granice (95 percentyl).
Wyniki: W sumie zmierzono 1147 węzłów chłonnych. Wiek, płeć i strona (prawa/lewa) nie miały istotnego wpływu na ich wielkość. Górne granice zakresu normy wynosiły odpowiednio 5,3, 4,4, 6,3 i 3,9 mm dla węzłów biodrowych zewnętrznych i wspólnych, biodrowych wewnętrznych, pachwinowych i mezorektum.
Wnioski: W pracy przedstawiono maksymalne wartości prawidłowe dla poszczególnych okolic miednicy, a wartości dla węzłów mesorectum podano po raz pierwszy.
Postęp w wiedzy: Węzły mezorektum powinny być uznane za nieprawidłowe, gdy ich krótka średnica przekracza 4 mm. Dla pozostałych obszarów węzłowych górne granice zakresu normy wynosiły odpowiednio 6, 6, 5, 7 mm dla węzłów biodrowych zewnętrznych i wspólnych, wewnętrznych, biodrowych i pachwinowych w osi krótkiej.