193 kraje członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych reprezentują populację o różnym pochodzeniu, kulturze, dziedzictwie i mówią różnymi językami. Jednakże, to międzynarodowe ciało ma tylko sześć oficjalnych języków. Pięć z tych sześciu języków reprezentuje członków-założycieli ONZ, a mianowicie Wielką Brytanię, Chiny, Francję, Związek Radziecki i Stany Zjednoczone. Sześć języków urzędowych to: arabski (dodany do listy na powszechne życzenie), chiński, hiszpański, angielski, rosyjski i francuski. Języki te są używane podczas wszystkich spotkań ONZ i na oficjalnych dokumentach.
Sześć oficjalnych języków Organizacji Narodów Zjednoczonych
Rosyjski
Rosyjski jest językiem urzędowym Białorusi, Kirgistanu, Kazachstanu i Federacji Rosyjskiej (jednego z członków założycieli ONZ. Jest on również powszechnie używany w Europie Wschodniej, Azji Środkowej i krajach bałtyckich. Język rosyjski był również językiem urzędowym Związku Radzieckiego. Język ten został ustanowiony językiem urzędowym 1 lutego 1946 roku. Jako język roboczy ONZ został włączony 21 grudnia 1968 roku.
Arabski
Arabski był ostatnim z sześciu języków, który został włączony jako język urzędowy i roboczy ONZ, uzyskując ten status 18 grudnia 1973 roku, w wyniku rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 3190 (XXVIII). Zgromadzenie Ogólne zasugerowało również Radzie Bezpieczeństwa rozważenie włączenia go jako języka roboczego. Arabski został włączony jako język roboczy Rady Bezpieczeństwa w styczniu 1974 roku. Na świecie jest ponad 300 milionów rodzimych użytkowników języka arabskiego. Jest to również język Koranu.
Język angielski
Angielski jest prawdopodobnie najpopularniejszym językiem na świecie, posługuje się nim ponad dwa miliardy osób. Jest on językiem urzędowym w prawie 60 krajach. Na świecie jest ponad 350 milionów rodzimych użytkowników języka angielskiego. Angielski został ustanowiony jednym z oficjalnych języków ONZ i jednym z dwóch języków roboczych na podstawie rezolucji Zgromadzenia Ogólnego 2(I) z 1 lutego 1946 roku.
Francuski
Francuski jest językiem ojczystym dla około 77 milionów ludzi i jest używany płynnie przez około 275 milionów ludzi na całym świecie. Jest językiem urzędowym w 29 krajach na wszystkich kontynentach. Francuski został ustanowiony oficjalnym językiem ONZ obok angielskiego, rosyjskiego, hiszpańskiego i chińskiego 1 lutego 1946 roku. Tego samego dnia został również ustanowiony językiem roboczym tego organu.
Hiszpański
Hiszpański został ustanowiony jako jeden z oficjalnych języków ONZ 1 lutego 1946 roku, a dodany jako jeden z trzech języków roboczych 11 grudnia 1948 roku. Został przyjęty jako język roboczy przez Radę Bezpieczeństwa 22 stycznia 1969 roku. Na świecie jest około 480 milionów rodzimych użytkowników języka hiszpańskiego, a około 75 milionów ludzi używa go jako drugiego języka.
Chiński
Język chiński jest używany jako pierwszy język przez około 1,2 miliarda ludzi na całym świecie. Jest on używany głównie przez etnicznych Chińczyków, zwłaszcza w Chinach. Chiński był jednym z pierwszych pięciu oficjalnych języków ONZ, ustanowionym 1 lutego 1946 roku. Został ustanowiony językiem roboczym Zgromadzenia Ogólnego w grudniu 1973 roku i Rady Bezpieczeństwa w grudniu 1974 roku.
Korzyści z wielojęzyczności w ONZ
Używanie kilku języków w ONZ umożliwia językowo zróżnicowanym państwom członkowskim porozumiewanie się w salach posiedzeń. Zapewnia to również większy udział i efektywność w pracy organizacji. Inne nieoficjalne języki są również dozwolone na spotkaniach ONZ, ale oczekuje się, że każdy przedstawi tłumaczenie lub pisemny tekst swojego wystąpienia w jednym z oficjalnych języków.