Kariera Johna Charlesa Frémonta, który stał się znany jako „Wielki Poszukiwacz Ścieżek”, okazała się znacznie większa przed wojną secesyjną niż w jej trakcie. Przed wojną Frémont zasłynął jako przywódca kilku ekspedycji na zachód, których celem było zbadanie regionu i przygotowanie go do dalszej ekspansji. W lipcu 1838 roku został mianowany podporucznikiem w Korpusie Inżynierów Topografów i poprowadził cztery duże ekspedycje na zachód w celu zbadania i eksploracji regionów. Podczas wojny meksykańsko-amerykańskiej Frémont poprowadził Batalion Kalifornijski, który zdobył miasta Santa Barbara, Presidio i część Los Angeles. Podpisał również Traktat Cahuenga, który zakończył wojnę w większej części Kalifornii. Po wojnie Frémont otrzymał wojskowy urząd gubernatora Kalifornii, ale kiedy odmówił zrzeczenia się tego stanowiska, stanął przed sądem wojennym i 15 marca 1848 r. zrezygnował z wojska. W latach 1850-1851 Frémont pełnił funkcję senatora z Kalifornii, a w 1856 roku bez powodzenia ubiegał się o urząd prezydenta Stanów Zjednoczonych jako pierwszy kandydat Partii Republikańskiej.
W chwili wybuchu wojny secesyjnej prezydent Abraham Lincoln mianował Frémonta 15 maja 1861 roku generałem majorem i powierzył mu dowództwo nad Departamentem Zachodu. Początkowo próbował oficjalnie włączyć Missouri do walki o Unię, ale zamiast tego doprowadził do zakończenia swojej nominacji, gdy Lincoln obawiał się, że jego działania faktycznie skłonią Missouri do przyłączenia się do Konfederacji. Został przeniesiony do Wirginii i w czerwcu 1862 roku spotkał się z konfederackim generałem Thomasem „Stonewall” Jacksonem w bitwie pod Cross Keys. Frémont nie był w stanie zniszczyć armii Jacksona, a Jackson zdołał się wymknąć. Po bitwie korpus Frémonta został przeniesiony pod dowództwo generała Johna Pope’a, którego Frémont bardzo nie lubił. Został zwolniony z dowództwa w wyniku własnej prośby i nigdy już nie otrzymał dowództwa.
Po wojnie Frémont służył jako gubernator terytorialny Arizony w latach 1878-1887.