John Kay (17 czerwca 1704 – ok. 1779) był wynalazcą latającego czółenka, które było kluczowym wkładem do rewolucji przemysłowej. Często jest mylony ze swoim imiennikiem, który zbudował pierwszą „wirującą ramę”.
Wczesne życie
John Kay urodził się 17 czerwca 1704 roku (w kalendarzu juliańskim) w przysiółku Lancashire – Walmersley,tuż na północ od Bury. Jego ojciec rolnik, Robert, był właścicielem posiadłości „Park” w Walmersley, a John urodził się tam. Robert zmarł przed narodzinami Johna, pozostawiając Park House swojemu najstarszemu synowi. Jako piąty syn Roberta (z dziesięciu), John otrzymał w spadku 40 funtów (w wieku 21 lat) i edukację do 14 roku życia. Jego matka była odpowiedzialna za jego edukację do czasu ponownego zamążpójścia.
Praktyka
Podjął praktykę u ręcznego trzciniarza,ale podobno wrócił do domu w ciągu miesiąca, twierdząc, że opanował ten fach.Zaprojektował metalowy substytut naturalnej trzciny, który okazał się na tyle popularny, że zaczął go sprzedawać w całej Anglii. Po podróżach po kraju, produkując i montując druciane stroiki, wrócił do Bury i 29 czerwca 1725 roku zarówno on, jak i jego brat, William, poślubili kobiety z Bury. Jego córka Lettice urodziła się w 1726 r., a syn Robert w 1728 r.
W Bury kontynuował projektowanie ulepszeń maszyn włókienniczych; w 1730 r. opatentował maszynę do sznurowania i skręcania czesanki.
Latające czółenko
W 1733 roku otrzymał patent na swoje najbardziej rewolucyjne urządzenie: „czółenko na kółkach” do krosna ręcznego.Przyspieszyło ono znacznie tkanie, pozwalając czółenku przenoszącemu wątek przechodzić przez nici osnowy szybciej i na większej szerokości tkaniny. Zostało zaprojektowane dla szerokiego krosna, dla którego oszczędzało pracę w porównaniu z tradycyjnym procesem, wymagając tylko jednego operatora na krosno (przed ulepszeniami Kaya potrzebny był drugi robotnik, aby złapać czółenko).
W lipcu 1733 r. Kay założył spółkę w Colchester, Essex, aby rozpocząć produkcję czółenek muchowych.Nie przewidywano żadnych niepokojów w przemyśle, ponieważ było to pierwsze urządzenie ery nowożytnej, które znacznie zwiększyło produktywność. Jednak we wrześniu 1733 roku tkacze z Colchester byli tak zaniepokojeni o swoje utrzymanie, że złożyli petycję do króla, aby zatrzymać wynalazki Kaya.
Latające czółenko miało doprowadzić do zachwiania równowagi, podwajając wydajność tkalni bez zmiany tempa przędzenia nici, zakłócając pracę zarówno przędzarzy, jak i tkaczy.
Kay próbował wypromować latające czółenko w Bury, ale nie mógł przekonać producentów wełny, że jest ono wystarczająco solidne; spędził kolejne dwa lata na ulepszaniu technologii, aż miała ona kilka zalet w porównaniu z urządzeniem opisanym w patencie z 1733 r. (co miało być jednym z jego celów). (Co miało być jedną z jego trudności w nadchodzących sporach patentowych.)
W 1738 roku Kay udał się do Leeds, gdzie jego problemem stało się pobieranie opłat licencyjnych.(Roczna opłata licencyjna wynosiła 15 szylingów za czółenko.)Kontynuował swoją działalność wynalazczą, patentując w tym samym roku kilka maszyn, które jednak nie zostały wykorzystane przemysłowo.