Te pełne wdzięku kobiece figury zastępują kolumny – jak forma ludzka i architektura miały się do siebie w starożytnej Grecji?
Kariatyda
Erechtejon jest prawdopodobnie najbardziej złożonym budynkiem na Akropolu. Mieszczą się w nim kapliczki kilku różnych bóstw, w tym Ateny, Zeusa i Posejdona. Nazwany jest na cześć mitycznego króla Erechtheusa, który rozstrzygnął konkurs między Ateną a Posejdonem na to, kto będzie patronem Aten.
Ta kariatyda jest jedną z sześciu eleganckich postaci kobiecych, które podtrzymywały dach południowego ganku Erechtheionu (postacie, które wykonują pracę kolumn – dźwigają dach – nazywane są kariatydami). Postać ma na sobie szatę spiętą na ramionach (jest to peplos – rodzaj szaty noszonej przez kobiety w starożytnej Grecji). Draperia zwisa w talii i przelewa się przez pas. Stoi contrapposto z lewym kolanem zgiętym i przyciśniętym do draperii. Fałdy draperii po drugiej prawej stronie przypominają żłobienia (pionowe rowki) na kolumnie. Wygląda szlachetnie i spokojnie, mimo że dźwiga na głowie ciężar dachu.
Kolumna
Erechtejon jest wysoko zdobioną i elegancką świątynią jońską. Formy zwojów na szczycie kolumny (stolica) i jej wysoki, smukły profil wskazują, że jest to porządek joński. Kolumna składa się z czterech części (zwanych „bębnami”) i jest żłobkowana (ozdobiona pionowymi rowkami). Tuż poniżej kształtów spirali (zwanych również wolutami) widać dekoracyjne formy, w tym jedną zwaną „jajkiem i lotką” (kształty jajka na przemian z kształtami litery V), a poniżej pierścień roślinnych kształtów – naprzemiennie palmet i lotosu.
Te dekoracyjne wzory pojawiają się również na intarsji Erechtejonu (intarsja jest poziomym obszarem podtrzymywanym przez kolumny).
Entablatura z Erechtejonu, Akropol, Ateny, marmur, 421-407 p.n.e. (Muzeum Brytyjskie, Londyn)