Obchodząc właśnie Dzień Niepodległości w Karolinie Północnej, wciąż mamy żywe wspomnienia z naszego sąsiedzkiego gotowania, lub weekendowego wypadu na plażę. Wciąż możemy poczuć smak cheeseburgerów świeżo po zjedzeniu z grilla i usłyszeć fajerwerki trzaskające w nocy.
Ale kiedy świętujemy Czwartego i naszą wolność od Brytyjczyków, jeden fakt może cię zaskoczyć: Karolina Północna była pod królewskim przywództwem tylko przez mniej niż 50 lat.
Wcześniej w okresie kolonizacji, Lordowie Właściciele kontrolowali Karolinę Północną, która była obszarem ziemi rozciągającym się od południowej części Daytona Beach na Florydzie do granicy między Karoliną Północną a Wirginią. Lordowie podejmowali wszystkie decyzje w kolonii, od nominacji gubernatorskich po podatki.
W ostatecznym rozrachunku Lordowie okazali się kiepscy w utrzymywaniu porządku, z czego niezadowoleni byli zarówno koloniści, jak i Korona. W 1719 roku Karolina Południowa została sprzedana z powrotem koronie i stała się królewską kolonią. W 1728 roku siedmiu z ośmiu lordów Karoliny Północnej odsprzedało swoje udziały Anglii, oddając kolonię pod bezpośrednie panowanie króla.
25 lipca 1729 roku Parlament zatwierdził umowę i Karolina Północna formalnie znalazła się pod kontrolą Brytyjczyków.
John Carteret, hrabia Granville, był jedynym Lordem Właścicielem, który odmówił oddania swojej części ziemi królowi. Po latach debat przyznano mu szeroki na 60 mil odcinek, który obejmował środkową granicę między Karoliną Północną a Wirginią.
Ten obszar stał się znany jako Granville District i zawierał najgęściej zaludnione części kolonii. Ale Carteret nie wiedział nic o ludziach, których ziemie posiadał; nigdy nawet nie postawił stopy w Ameryce.
Podczas 40-letniego okresu królewskiej kontroli kolonia stała się bardzo zamożna i wydajna. I mimo że Carteret posiadał tak dużą część kolonii, nie miał nic do powiedzenia w sprawach rządowych – zrzekł się wszelkiej kontroli na rzecz króla Jerzego II w zamian za zatrzymanie swojej ziemi.
Dystrykt Granville został sprzedany osadnikom z Karoliny Północnej, przy czym duża część została sprzedana Morawianom, którzy utworzyli osadę o powierzchni 98 985 akrów o nazwie Wachovia. Jednak agenci Cartereta często nie przygotowywali list wszystkich osób mieszkających na tych ziemiach, a nawet nie przedstawiali ludziom ich tytułów własności. Większość Granville District szybko zapełniła się squattersami.
Nigdy nie było następcy Cartereta jako hrabiego Granville po jego śmierci w 1763 roku. Stosunki między koloniami a Wielką Brytanią były już znacznie napięte w dekadzie poprzedzającej wybuch wojny rewolucyjnej. Do wybuchu wojny nie rozpatrywano już dodatkowych dotacji do ziemi. Karolina Północna ogłosiła niepodległość od Wielkiej Brytanii w 1776 roku i po siedmiu latach wojny wywalczyła sobie wolność od jej rządów.
Czytaj więcej o historii Karoliny Północnej podczas Wojny Rewolucyjnej na NCPedia.org.
