Znajdź źródła: „Kebab” – wiadomości – gazety – książki – scholar – JSTOR (luty 2018) (Learn how and when to remove this template message)
AfrykaEdit
Suya to pikantny kebab, który jest popularnym artykułem spożywczym w Afryce Zachodniej. Jest on tradycyjnie przygotowywany przez lud Hausa w północnej Nigerii, Kamerunie, Nigrze, Ghanie i niektórych częściach Sudanu (gdzie nazywa się agashe).
Sosatie (pl sosaties) to tradycyjne południowoafrykańskie danie z mięsa (zwykle jagnięciny lub baraniny) gotowane na szpadkach. Termin wywodzi się od sate („mięso na szpadkach”) i saus (pikantny sos). Pochodzi z regionu Cape Malay. Przepisy Sosatie różnią się, ale powszechnie składniki mogą obejmować kostki jagnięciny, wołowiny, kurczaka, suszone morele, czerwoną cebulę i mieszane papryki.
AfganistanEdit
Kofta kebab z naan
Afgański kebab (Pashto/Dari: کباب) najczęściej można znaleźć w restauracjach i na straganach sprzedawców na świeżym powietrzu. Najczęściej używanym mięsem jest jagnięcina. Przepisy różnią się w zależności od restauracji. W kuchni afgańskiej kebab podaje się z naan, rzadziej z ryżem, a klienci mają możliwość posypania kebabu sumakiem lub ghorą, czyli suszonymi zmielonymi kwaśnymi winogronami. Jakość kebabu zależy wyłącznie od jakości mięsa. Kawałki tłuszczu z owczego ogona (jijeq) są zazwyczaj dodawane do szaszłyków z jagnięciny, aby dodać im dodatkowego smaku.
Chopan kebab przygotowywany w Afganistanie
Inne popularne kebaby to kotlet jagnięcy, żeberka, wołowina, bawół i kurczak, które można znaleźć w lepszych restauracjach.
Chapli kebab, specjalność wschodniego Afganistanu, to placek zrobiony z wołowego mięsa mielonego. Jest to popularne danie z grilla w Afganistanie. Słowo Chapli pochodzi od słowa Pashto Chaprikh, które oznacza płaski. Jest on przygotowany płaski i okrągły, i podawany z naan. Oryginalny przepis na chapli kebab dyktuje mieszankę składającą się w połowie z mięsa (lub mniej) i w połowie z mąki, co czyni go lżejszym w smaku i tańszym.
ArmeniaEdit
W kuchni ormiańskiej, khorovats (ormiański: խորոված) to danie z kawałków mięsa grillowanych na płaskich szaszłykach znanych jako shish lub shampoor. Jest bardzo popularne, zwłaszcza przy uroczystych okazjach. W przeciwieństwie do shish kebab, kawałki mięsa są zazwyczaj większe i pozostawione z kością. Chociaż czasami są one panierowane w soli, pieprzu, cebuli i ziołach na krótko przed przyrządzeniem, nie używa się marynat na bazie octu. Używa się różnych rodzajów mięsa, najczęściej wieprzowiny, a żeberka są najpopularniejszym kawałkiem. Warzywa nie są gotowane na tym samym szpikulcu.
Sezonowane podłużne klopsiki gotowane na szpikulcach, znane w innych regionach jako lule kebab lub kufte, nazywane są kyabab, z akcentem na pierwszą sylabę. Karsi khorovats to ormiańska nazwa doner kebab, z którego miasto Kars stało się znane w czasach Imperium Osmańskiego.
AzerbejdżanEdit
Tika kebab i lyulya kebab z baraniny, podawane w Qəçrəş, Quba Rayon, północno-wschodni Azerbejdżan
W kuchni azerbejdżańskiej główne odmiany obejmują tika kebab, lyulya kebab (doyma kebab w niektórych miejscach), tas kebaby i tava kebab. Mięso na tika kebab jest czasami przygotowywane w basdirma (sos z cebuli i tymianku), a następnie nabijane na szpadki. Może być podawane, zawinięte w lavash, z sosem przypominającym dodatek do granatu (narsharab) i innymi przyprawami.
BangladeszEdit
A kebab shop in Dhaka, Bangladesz
W Bangladeszu istnieją różne rodzaje kebabów (bengalski কাবাব lub „Kabab”). W starej bengalskiej prowincji Mughal Subah, stolicy Dhaki, zaczęto przyrządzać różne potrawy inspirowane Persami i Arabami. Wśród nich były kebaby. W kuchni Bangladeszu większość kebabów przyrządza się z wołowiny. Do popularnych kebabów w Bangladeszu należą:
- Shutli Kebab (od bengalskiego słowa „Shutā” oznaczającego nić)
- Shami kebab
- Jali Kebab (oznaczający sieć)
- Seekh kebab
- Tikka kebab
- Kathi Kebab (w tym Porota Kababs, kebab wraps)
- Maachher Kebab (Maach znaczy ryba)
- Reshmi Kebab (znaczy jedwabisty)
- Bihari kebab
- Haddi Kebab (Haddi znaczy kość)
- Dimer/Endar Kebab (co oznacza jajko)
- Tandoori kebab
- Boti kebab
- Naga doner kebab
- Shatkora doner kebab
BułgariaEdit
W Bułgarii, słowo кебап (kebap) jest ogólnym określeniem dla gulaszu mięsnego z niewielką ilością lub bez warzyw. Kebab döner jest szeroko rozpowszechniony jako fast food i nazywa się дюнер (dyuner). Shish kebab / szaszłyk jest również powszechny i jest nazywany шишче (shishche – „mały szpikulec”).
ChinaEdit
Pałeczki do kebabu jagnięcego w stylu Chuan sprzedawane przez ulicznego sprzedawcę
Chuan (chiński: 串; pinyin: chuàn), często określany jako „chuanr” na całej północy lub kawap (كاۋاپ) w języku ujgurskim, to odmiana kebabu pochodząca od narodu ujgurskiego w zachodniej prowincji Xinjiang i popularne danie w chińskiej kuchni islamskiej. Danie to rozprzestrzeniło się na resztę kraju i stało się popularnym daniem ulicznym.
Ale najbardziej tradycyjna forma chuan wykorzystuje jagnięcinę lub baraninę, inne rodzaje mięsa, takie jak kurczak, wołowina, wieprzowina i owoce morza, mogą być również używane. Małe kawałki mięsa są nabite na szpikulec i albo pieczone, albo smażone w głębokim tłuszczu. Wspólne przyprawy i przyprawy zawierają kminek zwany „ziran”, pieprz, sezam i olej sezamowy.
GrecjaEdit
Kanapki gyro kebab w Grecji podawane z poprawkami i sosem tzatziki w chlebie pita
Choć historia ulicznych potraw w Grecji sięga czasów starożytnych, kultowy grecki gyros i souvlaki, jak jest znany dzisiaj, powstał dopiero po II wojnie światowej. Wprowadzony do Aten w latach 50. przez imigrantów z Turcji i Bliskiego Wschodu, gyros był pierwotnie znany po prostu jako döner kebab. Zazwyczaj podawany jest jako kanapka zawinięta w chleb pita lub na talerzu, z frytkami, różnymi sałatkami i sosami, takimi jak tzatziki. Później, w latach 60-tych, sprzedawcy zaczęli również sprzedawać dania w tym samym stylu z souvlaki, które przypomina turecki shish kebab, ale zazwyczaj jest robione z wieprzowiny.
Mniej więcej w tym samym czasie greckie słowo gyros zastąpiło döner kebab, a grecki styl tego dania rozprzestrzenił się i stał się popularny, szczególnie w Ameryce Północnej i różnych innych częściach świata.
W przeciwieństwie do innych obszarów Grecji, w Atenach, oba rodzaje kanapek mogą być nazywane souvlaki, z mięsem na szpikulcu nazywanym kalamaki.
Although gyros jest bezsprzecznie z Bliskiego Wschodu pochodzenia, kwestia, czy współczesne souvlaki przyszedł do Grecji przez kuchnię turecką, i należy uznać za grecki stylizacji shish kebab, lub jest współczesne odrodzenie greckiej tradycji sięgającej aż 17 wieku pne cywilizacji minojskiej, jest tematem czasami gorącej debaty, przynajmniej między Grekami i Turków. Podczas gdy angielscy użytkownicy mogą odnosić się do szaszłyków souvlaki jako kebabów, nie są one właściwie nazywane tak w Grecji.
IndiaEdit
Paneer Kebab w trakcie przygotowywania, z Indii
Though spit- lub skewer-cooked meat dishes are noted in the Hindu text, Mahabharata, a średniowieczny tekst indyjski, Manasollasa, współczesne kebaby w Indiach głównie ślad ich pochodzenia do wpływu kuchni Mughlai. Niektóre odmiany kebabu w Indiach są mniej lub bardziej podobne do kebabów przygotowywanych gdzie indziej, ale mają charakterystyczny smak, który można przypisać stosowaniu indyjskich przypraw. Inne odmiany są całkowicie odrębnymi wersjami pochodzącymi z Indii, takimi jak Tunde ke kabab, Tikka kebab, Shami kebab, Soovar ki Saanth (kebab z brzucha wieprzowego z Radżastanu) i Rajpooti soolah. Powszechność wegetarianizmu w dużej części Indii oznacza również, że istnieje wiele lokalnych odmian wegetariańskich przyrządzanych z Paneer lub ziemniaków.
- Kakori kebab
- Sambhali kebab
- Galawati
- Bihari kebab
- Boti kebab
- Lasoni kebab
- Tangdi kebab (tangdi znaczy „noga kurczaka”) kurczaka”)
- Kaleji kebab
- Hariali chicken kebab
- Burrah kebab
- Soovar ki saanth (kebab z brzucha wieprzowego z Radżastanu)
- Rajpooti soolah (mięso z dziczyzny -dzik, jelenia & kuropatwa grillowane kebaby robione ze specjalnym sosem „Kachari” (dziki melon) przez Radźputów w Radżastanie)
- Galauti Kebab
IndonezjaEdit
Kebab w Indonezji jest taki sam jak inne kebaby. Indonezyjski kebab podawany jest jako obiad często z sosem satay.
IranEdit
Istnieje kilka odrębnych perskich odmian kebabu (perski: کباب). Kebab może być podawany z gotowanym na parze, szafranowym ryżem basmati lub ryżem perskim i nazywany chelow kabab (چلوکباب), który jest uważany za narodowe danie Iranu. Może być również podawany z różnymi rodzajami chleba, które są najczęściej spożywane w Iranie, takimi jak lavash.
Podawany jest z podstawowymi irańskimi dodatkami do posiłku, oprócz grillowanych pomidorów z boku ryżu i masła na wierzchu ryżu. Zgodnie ze starą północną tradycją (prawdopodobnie wywodzącą się z Teheranu) na wierzchu ryżu należy umieścić również surowe żółtko jajka, choć jest to ściśle opcjonalne, a większość restauracji nie będzie podawać ryżu w ten sposób, chyba że na wyraźne życzenie. „Somagh”, sproszkowany sumak, jest również dostępny i jego użycie waha się w zależności od upodobań do małej szczypty na ryżu lub obfitego posypania zarówno ryżu jak i mięsa, szczególnie gdy jest używany z czerwonym (wołowina/cielęcina/baranina) mięsem.
W perskich restauracjach, połączenie jednego kabab barg i jednego kabab koobideh jest zwykle nazywane Soltani, co oznacza „uczta sułtana”. Tradycyjnym napojem towarzyszącym kebabowi jest doogh, kwaśny napój jogurtowy z miętą i solą.
W starej bazarowej tradycji najpierw podaje się ryż (który jest przykryty blaszaną pokrywką) i dodatki, a zaraz po nim kebaby, które są przynoszone do stołu przez kelnera, który w lewej ręce trzyma kilka szpikulców, a w prawej kawałek płaskiego chleba (zazwyczaj nan-e lavash). Szpikulec kładzie się bezpośrednio na ryżu i przytrzymując kebab na ryżu chlebem, szybko wyciąga się szpadkę. W przypadku dwóch najbardziej popularnych kebabów, barg i koobideh, zawsze podaje się dwa szpadki. Na ogół bazarowe restauracje serwują tylko te dwie odmiany, choć zdarzają się wyjątki.
W irańskim Azerbejdżanie „Binab (także Bonab) Kebabi” jest bardzo znany w kuchni azerbejdżańskiej ze względu na swój duży rozmiar. Jego nazwa pochodzi od miasta Binab w prowincji Azerbejdżan Wschodni. Ten kebab i inne rodzaje (np. szaszłyk, kubide, Berge, Gelin, itp.) mogą być podawane samodzielnie lub z ryżem i świeżą sałatką na boku. W tym regionie Kebab podawany jest zazwyczaj z jogurtem, gorącym chlebem, pomidorem, cebulą, pietruszką i solą paprykową oraz estragonem.
Irański Kabab Koobideh (styl Bonab)
Kabab koobideh (کباب کوبیده) it kūbide (کوبیده) to irański kabab z mięsa mielonego, który jest wykonany z mielonej jagnięciny, wołowiny lub kurczaka, często zmieszany z pietruszką i posiekaną cebulą.
Kabab Koobideh zawiera: mielone mięso, cebulę, sól, pieprz, kurkumę i przyprawy. Składniki te miesza się razem, aż masa stanie się gładka i kleista. Dodaje się jedno jajko, aby pomóc mieszance skleić się. Następnie masę wyciska się wokół szpikulca. Koobideh Kabab ma zazwyczaj od 18 do 20 centymetrów długości.
Kabāb-e barg (perski: کباب برگ) to grillowane w perskim stylu danie z jagnięciny, kurczaka lub wołowiny w formie kebabu. Głównymi składnikami Kabab Barg – skróconej formy tej nazwy – są filety z polędwicy wołowej, podudzia jagnięcego lub piersi kurczaka, cebula i oliwa z oliwek.
Marynata przygotowywana jest z mieszanki pół szklanki oliwy z oliwek, trzech cebul, czosnku, pół łyżeczki szafranu, soli i czarnego pieprzu. Jeden kilogram jagnięciny kroi się na kawałki o grubości 1 cm i długości 4-5 cm. Marynuje się je przez noc w lodówce, a pojemnik powinien być przykryty. Następnego dnia jagnięcinę nawlekamy na długie, cienkie, metalowe szpikulce. Smaruje się ją marynatą i grilluje przez 5-10 minut z każdej strony. Kabab-e Barg
Jūje-kabāb (جوجهکباب) składa się z kawałków kurczaka najpierw zamarynowanych w mielonej cebuli i soku z cytryny z dodatkiem szafranu, a następnie grillowanych na ogniu. Czasami podaje się go z grillowanym pomidorem i papryką. Jujeh kabab jest jednym z najbardziej popularnych dań perskich.
Kabab Bakhtiari jest połączeniem Jujeh kabab (kabab z kurczaka) i Kabab barg (mięso wołowe lub jagnięce) na tym samym szpadce. Jego nazwa pochodzi z regionu Bakhtiari w Iranie.
Kabab Kenjeh, znany również jako Chenjeh (کنجهکباب, چنجه) to kabab tradycyjnie przyrządzany z kawałkami marynowanego mięsa jagnięcego. Zazwyczaj podaje się go z grillowanymi pomidorami i ryżem lub chlebem.
Inne irańskie kababy obejmują:
- Kabab torsh
- Kabab Hoseini
- Dandeh kabab
- Kabab Golpayegani
- Kabab Lari
- Shami kabab
- Szaszłyk
- Kateh kabab
.
IraqEdit
Tradycyjny iracki kebab, wykonany z mielonej jagnięciny i znany z oleistej konsystencji
W kuchni irackiej popularne są różne rodzaje kebabów, chociaż słowo kebab w lokalnym użyciu jest zarezerwowane dla szaszłyków z przyprawionej mielonej jagnięciny, tradycyjnie grillowanej na naturalnym węglu drzewnym, aby nadać kebabowi jego szczególny smak. Szaszłyki z grillowanych kawałków marynowanego mięsa nazywane są tikka, z których najpopularniejsza jest tikka z kurczaka. Sulaymaniyah kebab, podobny do Adany jest popularny w Kurdystanie
Kebaby w Iraku są spożywane o każdej porze dnia, również na śniadanie.
Lewant i EgiptEdit
W kuchni lewantyńskiej można znaleźć wiele odmian kebabów. Do najbardziej popularnych należą shish taouk, czyli grillowane szaszłyki z kurczaka marynowane w oliwie z oliwek i przyprawach oraz lahem meshwi, czyli grillowane na węglu drzewnym szaszłyki z kostek najlepszej jagnięciny lekko przyprawione ziołami.
Żydzi izraelscy przywieźli różne rodzaje grillowanego mięsa ze swoich rodzinnych krajów Bliskiego Wschodu do Izraela, gdzie stały się one istotną częścią kuchni izraelskiej. Do najpopularniejszych należą szaszłyki z wydłużonego, przyprawionego mięsa mielonego, zwane kabab (hebr. קבב, qabab), które obok szaszłyków stały się podstawowym daniem restauracji mięsnych i głównym daniem tradycyjnego świątecznego grillowania. Są one powszechnie wykonane z wołowiny, choć jagnięcina jest również czasami używana, i są prawie zawsze podawane z lokalnym chlebem pita.
Szawarma, chociaż nie jest uważana za kebab w większości krajów Lewantu i Egiptu, jest innym bardzo popularnym rodzajem grillowanego przygotowania mięsa, które charakteryzuje ten region.
NepalEdit
W Nepalu jest to popularne danie w kuchni nepalskiej, jak również w kuchni Newa i znane jako Sekuwa. Jest to mięso pieczone w naturalnym ogniu z drewna w prawdziwym tradycyjnym nepalskim stylu wiejskim. Na początku, gdy mięso jest jeszcze surowe, miesza się je z domowymi, naturalnymi ziołami i przyprawami oraz innymi niezbędnymi składnikami. Sekuwa może być z wieprzowiny, jagnięciny, kozy lub kurczaka, albo z mieszanki. Sekuwa jest bardzo popularna w Nepalu, szczególnie we wschodnim Nepalu i Katmandu. Tarahara, małe miasteczko w dystrykcie Sunsari w stanie Koshi we wschodnim Nepalu może być nazywane stolicą sekuwy w Nepalu.
PakistanEdit
Pakistański styl seekh kebab
W Pakistanie kebaby śledzą swoje pochodzenie w czasach Mughals Mughlai cuisine, i ich wpływ na kuchnię współczesnego Pakistanu. Istnieją wszelkiego rodzaju odmiany kebabów, takie jak seekh, chapli, shammi i inne formy pieczonego i grillowanego mięsa. Ponieważ Pakistan jest krajem w przeważającej mierze muzułmańskim, nie używa się wieprzowiny. Zamiast tego do przyrządzania kebabów używa się mięsa wołowego, kurczaka, jagnięciny, ryb, a czasem także mięsa z bufora. Poniżej przedstawiono niektóre z odmian kebabów, które można znaleźć w Pakistanie:
- Chapli kebab (Urdu: چپلی کباب) – przyprawiony, pikantny okrągły kebab wykonany z mielonej wołowiny i gotowany w tłuszczu zwierzęcym. Specjalność Peszawaru w prowincji Khyber-Pakhtunkhwa.
- Shami kebab (Urdu: شامی کباب) – Shami kebab to mały placek z mielonej wołowiny lub kurczaka oraz zmielonej ciecierzycy i przypraw.
- Seekh kebab (Urdu: سيخ کباب) – Długi szpikulec z wołowiny zmieszanej z ziołami i przyprawami, bierze swoją nazwę od szpikulca.
- Bihari kebab (Urdu: بہاری کباب) – Szaszłyk z wołowiny zmieszanej z ziołami i przyprawami.
- Bun kebab (Urdu: بن کباب) – Unikalna kanapka z wołowiną, jagnięciną, rybą lub kurczakiem.
- Kurczak kebab (Urdu: مرغ کباب) (Moorgh-Kuh-bob) – Popularny kebab, który występuje zarówno z kością, jak i bez.
- Tikka kebab (Urdu: تکہ کباب) – Kebab z wołowiny, jagnięciny lub kurczaka, pokrojony w kostkę, marynowany z mieszanką jogurtów i grillowany na węglach.
- Kaleji kebab (Urdu: کلیجی کباب) – Kebab z wołowiny, jagnięciny lub kurczaka Grillowane marynowane kawałki wątroby, zazwyczaj jagnięcej.
- Reshmi kebab (Urdu: ریشمی کباب) – Reshmi Kebab składa się z kawałków kurczaka bez kości, który jest marynowany w mieszance różnych przypraw, twarogu i śmietany.
- Boti kebab (Urdu: بوٹی کباب) – Kebab wykonany z wołowiny, jagnięciny lub kurczaka w kostkach i jest popularny w Multan. Czasami marynowany z zieloną papają, aby pomóc w zmiękczeniu mięsa.
- Kakori kebab (Urdu: کاکوری کباب) – Jest podobny do Seekh Kabab, z tą różnicą, że ta wersja jest bardziej delikatna.
- Chicken Malai Boti Kabab (Urdu: چکن ملائی بوٹی کباب) – Kebab składający się z soczystych kawałków kurczaka, które są mieszane ze śmietaną, jogurtem, przyprawami i sokiem z limonki.
- Galouti kebab (Urdu: گلاوٹی کباب)
- Kalmi kebab (Urdu: کلمی کباب)
- Tunde ke kabab (Urdu: ٹنڈے کے کباب)
- Tandoori kebab (Urdu: تندوری کباب)
- Kafta kebab (Urdu: کافتہ کباب)
- Sheesh kebab (Urdu: شیش کباب)
- Gilafi kebab (Urdu: گیلفی کباب)
- Gola kebab (Urdu: گولا کباب)
- Szaszłyk z kurczaka (Urdu: چکن شاشلک)
Azja Południowo-WschodniaEdit
Grillowany kurczak satay podawany z sosem z orzeszków ziemnych w Dżakarcie
Satay to kebab z przyprawionego, szpikowanego i grillowanego mięsa, podawany z sosem. Jest to danie Azji Południowo-Wschodniej, w szczególności Indonezji, Malezji i Tajlandii.
Satay może składać się z pokrojonego w kostkę lub plasterki kurczaka, kozy, jagnięciny, baraniny, wołowiny, wieprzowiny, ryb, innych mięs lub tofu. Tradycyjnie używa się szpikulców ze środkowej części liścia palmy kokosowej, choć często zamiast nich używa się szpikulców bambusowych. Grilluje się ją lub piecze na drewnie lub węglu drzewnym z dodatkiem pikantnych przypraw. Może być podawany z różnymi sosami, choć najczęściej jest to połączenie sosu sojowego i arachidowego. Stąd sos z orzeszków ziemnych często nazywany jest sosem satay.
Satay został opracowany przez jawajskich sprzedawców ulicznych jako unikalna adaptacja indyjskiego kebabu. Wprowadzenie satay i innych kultowych już dań, takich jak tongseng i gulai kambing, opartych na mięsie takim jak koza i jagnięcina, zbiegło się z napływem indyjskich i arabskich kupców i imigrantów począwszy od XVIII wieku. Jest dostępny niemal wszędzie w Indonezji, gdzie stał się daniem narodowym. Na Sri Lance stała się podstawą lokalnej diety w wyniku wpływów lokalnej społeczności malajskiej.
TurcjaEdit
Beyti kebab podawany z pilavem
Şiş kebap z „şehriyeli pilav” (pilaw z orzo), cebula z sumakiem, grillowana papryka, plasterek pomidora (również grillowany) i liście rukoli
Krojenie döner kebabu z obracającego się pionowego rożna
- Adana kebap (lub kıyma kebabı) jest długim, kebab z ręcznie mielonego mięsa umieszczony na szerokim żelaznym szpikulcu i grillowany na węglu drzewnym. Nazwany na cześć tureckiego miasta Adana, kebab jest zazwyczaj „ostry” lub pikantny. Tradycyjny kebab z Adany przyrządza się z jagnięciny o wysokiej zawartości tłuszczu, gotowanej na rozżarzonych węglach. Tylko trzy składniki są używane w prawidłowym kebabie Adana, mielona jagnięcina, czerwona papryka (pieprz) i sól.
- Ali Paşa kebabı, „Ali Pasha kebab” – pokrojona w kostkę jagnięcina z pomidorem, cebulą i pietruszką zawinięta w phillo.
- Alinazik – kebab z mielonego mięsa, smażony w rondlu, z dodatkiem czosnku, jogurtu i bakłażanów.
- Bahçıvan kebabı, „kebab ogrodnika” – łopatka jagnięca bez kości wymieszana z posiekaną cebulą i pastą pomidorową.
- Beyti kebap – mielona jagnięcina lub wołowina, przyprawiona i grillowana na szpikulcu, często podawana zawinięta w lavash i polana sosem pomidorowym i jogurtem; wywodzi się ze słynnego domu kebabowego Beyti w Stambule i jest szczególnie popularna w większych miastach Turcji.
- Bostan kebabı – zapiekanka z jagnięciny i bakłażana.
- Buğu kebabı – kebab na parze, to turecki gulasz, który jest gotowany na patelni lub w glinianej zapiekance. Pokrywka zapiekanki jest szczelnie zamknięta, aby gotować mięso w jego własnych sokach. Danie przygotowuje się z cebulą perłową, czosnkiem, tymiankiem i innymi przyprawami. W Tekirdağ podaje się ją z kminkiem, a w Izmirze z mastyksem.
- Cağ kebap, 'spoke kebab' – Kostki jagnięciny pieczone najpierw na cağ (poziomy obracający się rożen), a następnie na szpikulcu, specjalność regionu Erzurum, ciesząca się ostatnio rosnącą popularnością.
- Ciğerli kağıt kebabı, „liver paper kebab” – kebab z wątroby jagnięcej zmieszanej z mięsem i marynowanej tymiankiem, pietruszką i koperkiem.
- Çardak kebabı, „arbor kebab” – nadziewane mięso jagnięce w naleśniku.
- Çökertme kebabı – Kebab z polędwicy cielęcej nadziewany jogurtem i ziemniakami.
- Çömlek kebabı, 'earthenware bowl kebab' – Zapiekanka mięsno-warzywna (zwana po turecku güveç) z bakłażanem, marchewką, szalotką, fasolą, pomidorami i zieloną papryką.
- Çöp şiş, „mały kebab na szpikulcu” – specjalność Selçuk i Germencik w pobliżu Efezu, tłuczone mięso bez kości z pomidorami i czosnkiem marynowane z czarnym pieprzem, tymiankiem i oliwą na drewnianych szpikulcach.
- Döner kebap, dosłownie „obracający się kebab” w języku tureckim, to pokrojona w plastry jagnięcina, wołowina lub kurczak, powoli pieczone na pionowym rożnie obrotowym. Bliskowschodnia shawarma, meksykańskie tacos al pastor i grecki gyros wywodzą się z tureckiego döner kebabu, który został wynaleziony w Bursie w XIX wieku. Kanapka döner kebab w niemieckim stylu, czasami nazywana po prostu „kebabem” w języku angielskim, została wprowadzona przez tureckich imigrantów w Berlinie w latach 70-tych XX wieku i stała się jednym z najpopularniejszych dań na wynos w Niemczech i całej Europie. Jest on powszechnie sprzedawany przez Turków i uważany za turecko-niemiecką specjalność w Niemczech.
- Hünkâri kebabı, 'Sułtański kebab' – Pokrojone mięso jagnięce wymieszane z patlıcan beğendi (purée z bakłażana), bazylią, tymiankiem i liściem laurowym.
- İskender kebap – döner kebab podawany z jogurtem, sosem pomidorowym i masłem, pochodzi z Bursy. Kebab został wynaleziony przez İskendera Efendi w 1867 roku. Zainspirował się on kebabem Cağ i zmienił go z poziomego na pionowy.
- İslim kebabı, 'kebab gotowany na parze' – Inna wersja kebabu z bakłażana bez skóry, marynowana w oleju słonecznikowym.
- Kağıt kebabı – jagnięcina gotowana w papierowym opakowaniu.
- Kuyu kebabı, 'pit kebab' – Przygotowywany z kozy jest specjalny dla regionu Aydın, podobny do tandır kebabı.
- Kuzu incik kebabı, 'lamb shank kebab' – Podudzia jagnięce zmieszane z obranymi bakłażanami i posiekanymi pomidorami, śmietaną, solą i pieprzem.
- Kuzu şiş – Szaszłyk przygotowany z marynowanego mięsa jagnięcego karmionego mlekiem.
- Köfte kebap lub Shish köfte – mielone klopsiki z jagnięciny z ziołami, często pietruszką i miętą, na patyku, grillowane.
- Manisa kebabı – Ta wersja kebabu z regionu Manisa to mniejsze i płaskie szaszłyki na krojonym chlebie pide, aromatyzowane masłem i nadziewane pomidorem, czosnkiem i zielonym pieprzem. Dość podobny do İskender kebab z wyjątkiem klopsików zamiast döner.
- Orman kebabı, 'forest kebab' – Mięso jagnięce z kością i pokrojone w duże kawałki zmieszane z marchewką, ziemniakami i groszkiem.
- Patates kebabı, 'potato kebab' – Wołowina lub kurczak zmieszane z ziemniakami, cebulą, sosem pomidorowym i liśćmi laurowymi.
- Patlıcan kebabı, 'aubergine kebab' – Specjalne mięso kebap marynowane w przyprawach i podawane z bakłażanem, gorącym chlebem pide i sosem jogurtowym.
- Ramazan kebabı, 'Ramadan kebab' – Mięso zmieszane z jogurtem, pomidorami i czosnkiem nadziewane świeżą miętą lub garnirunek na chlebie Pide.
- Shish kebap – jest to danie składające się z małych kostek mięsa lub ryby nawleczonych na szpikulec i grillowanych. Şiş, wymawiane , jest tureckim słowem oznaczającym „miecz” lub „szpikulec”. Zgodnie z tradycją, danie to zostało wymyślone przez średniowiecznych żołnierzy, którzy używali swoich mieczy do grillowania mięsa przy ogniskach na otwartym polu. W Turcji shish kebab zazwyczaj nie zawiera warzyw, choć mogą być one przyrządzane na osobnym szpadce. Może być przygotowany z jagnięciny, wołowiny, kurczaka lub ryby, ale wieprzowina nie jest używana.
- Tavuk şiş – Kurczak marynowany w jogurcie, grillowany na patyku.
- Sivas kebabı – Związany z regionem Sivas, podobny do Tokat kebab, ale szczególnie żeberka jagnięce są preferowane i również różni się od Tokat kebabı w punkcie, że nie ma ziemniaków w środku.
- Susuz kebap, „kebab bez wody” – Gotowany po odsączeniu nadmiaru płynu z mięsa natartego solą i cynamonem w rondlu.
- Talaş kebabı, 'kebab z trocin' – Pokrojona w kostkę jagnięcina, wymieszana z tartą cebulą, brązowe mięso wymieszane z ciastem z mąki.
- Tandır kebabı, 'tandoor kebab' – Kawałki jagnięciny (czasami całe jagnię) pieczone w piecu zwanym tandır, który wymaga specjalnego sposobu gotowania przez wiele godzin. Podawane z chlebem i surową cebulą.
- Tas kebabı, „kebab w misce” – duszony kebab w misce, rozpoczynający się od gotowania warzyw w maśle metodą zwaną yaga vurmak („wywar z masła”), zanim mięso zostanie ugotowane w tym samym tłuszczu.
- Testi kebabı, „kebab z glinianego dzbanka” – to danie ze Środkowej Anatolii i środkowo-zachodniego regionu Morza Czarnego, składające się z mieszanki mięsa i warzyw gotowanych w glinianym garnku lub dzbanku nad ogniem (testi oznacza dzbanek w języku tureckim). Garnek jest uszczelniony ciastem chlebowym lub folią i jest łamany podczas serwowania.
- Tokat kebabı – Związany z regionem Tokat, przygotowywany jest z cielęciny marynowanej w oliwie z oliwek, bakłażana, pomidorów, ziemniaków, cebuli, czosnku i specjalnego chleba pita.
- Urfa kebabı – jest podobny do Adana kebabı, ale nie tak pikantny.
- Vali kebabı – mieszany kebab z dużą porcją.