Keith Haring był amerykańskim artystą i aktywistą społecznym znanym z ilustracyjnych przedstawień postaci i symboli. Jego rysunki białą kredą często można było znaleźć na pustych plakatowych namiotach w nowojorskich przestrzeniach publicznych i metrze. „Nie uważam, że sztuka to propaganda” – powiedział kiedyś. „Powinna być czymś, co wyzwala duszę, prowokuje wyobraźnię i zachęca ludzi do pójścia dalej. Celebruje człowieczeństwo, zamiast nim manipulować”. Urodził się 4 maja 1958 roku w Reading, PA, dorastał w sąsiednim Kutztown, gdzie od najmłodszych lat inspirowały go do rysowania kreskówki Walta Disneya i jego ojciec, który był rysownikiem amatorem. Po krótkich studiach w Pittsburghu, gdzie studiował sztukę komercyjną, Haring natknął się na wystawę prac Pierre’a Alechinksy’ego i zdecydował się na karierę artystyczną. Pod koniec lat 70. przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie uczęszczał do School of Visual Arts i szybko zanurzył się w kulturze graffiti tego miasta. Do połowy lat 80. zaprzyjaźnił się z artystami takimi jak Andy Warhol, Kenny Scharf i Jean-Michel Basquiat, a także współpracował z takimi sławami jak piosenkarka Grace Jones. Zdiagnozowany w 1988 roku na HIV/AIDS, Haring miał krótką karierę i zmarł w wyniku powikłań związanych z AIDS 16 lutego 1990 roku w wieku 31 lat. Przed śmiercią Haring założył Keith Haring Foundation, organizację non-profit zajmującą się podnoszeniem świadomości na temat choroby poprzez programy artystyczne i działania społeczne. Przez całą swoją karierę, Haring uczynił swoją sztukę szeroko dostępną poprzez lokalizację swoich murali, jak również poprzez Pop Shop-Haring własną witrynę sklepową, której używał do sprzedaży swoich pamiątek.Mural artysty Crack is Wack (1986), można zobaczyć do dziś na ścianie oporowej wzdłuż FDR Drive na Manhattanie. Prace Haringa znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku, Muzeum Sztuki Hrabstwa Los Angeles, Instytutu Sztuki w Chicago oraz Smithsonian American Art Museum w Waszyngtonie.