.png)
Kontynuacja z góry…
Na swoim proksymalnym końcu, kość udowa tworzy gładki, kulisty wyrostek zwany głową kości udowej. Głowa kości udowej tworzy kulisty staw biodrowy z panewką w kształcie kielicha kości potylicznej (biodrowej). Zaokrąglony kształt głowy pozwala kości udowej poruszać się w niemal każdym kierunku w obrębie biodra, w tym obracać się wokół własnej osi oraz wykonywać ruchy okrężne. Tuż dystalnie od głowy, kość udowa znacznie się zwęża, tworząc szyjkę kości udowej. Szyjka kości udowej rozciąga się na boki i dystalnie od głowy, aby zapewnić dodatkowe miejsce dla nogi, aby poruszać się w stawie biodrowym, ale cienkość szyjki zapewnia region, który jest podatny na złamania.
Na końcu szyjki, kość udowa obraca się o około 45 stopni i kontynuuje dystalnie i lekko przyśrodkowo w kierunku kolana jako ciało kości udowej. Na szczycie kości udowej, po stronie bocznej i tylnej, znajduje się duży, szorstki występ kostny zwany trochanterem większym. Tuż przyśrodkowo i dystalnie od trochantera większego znajduje się mniejszy występ, znany jako trochanter mniejszy. Trochantery większy i mniejszy służą jako miejsca przyczepu mięśni dla ścięgien wielu silnych mięśni biodra i pachwiny, takich jak grupa iliopsoas, gluteus medius i adductor longus. Kłykcie poszerzają i wzmacniają kość udową w krytycznym miejscu, w którym występują duże naprężenia spowodowane urazami zewnętrznymi i siłą skurczów mięśni.
Na swoim dystalnym końcu kość udowa tworzy staw kolanowy z kością piszczelową kończyny dolnej. Dystalny koniec kości udowej rozszerza się znacznie powyżej kolana, tworząc zaokrąglone, gładkie kłykcie przyśrodkowe i boczne. Kłykcie przyśrodkowe i boczne kości udowej stykają się z kłykciami przyśrodkowymi i bocznymi kości piszczelowej, tworząc powierzchnie stawowe stawu kolanowego. Pomiędzy kłykciami znajduje się wgłębienie zwane dołem międzykłykciowym, które zapewnia miejsce dla więzadła krzyżowego przedniego (ACL) oraz więzadła krzyżowego tylnego (PCL), które stabilizują kolano wzdłuż jego osi przednio-tylnej.