Trzy lata temu przeprowadziłam się do Australii po spędzeniu moich 20-tych lat w Wielkiej Brytanii, gdzie byłam w poważnym związku przez 10 lat. Przeprowadzka do Australii miała być moim czasem. Dziewięć miesięcy po przeprowadzce poznałam wspaniałego faceta. Jest zupełnym przeciwieństwem mojego byłego – wybiegany, zabawny i otwarty, i wiele razy dyskutowaliśmy, co jest czymś, czego czułam, że potrzebuję. Chociaż mamy wiele różnic w osobowości, czuję, że to działa, ponieważ mój ex i ja byliśmy tak podobni, że nie było iskry.
Mój chłopak i ja mamy dużo iskry. Przez to, mam na myśli, że mamy dużo więcej argumentów niż jestem przyzwyczajony, lub że moje nerwy są używane do. Jestem z natury dość łatwą osobą, która unika konfrontacji, jeśli to konieczne (nie oznacza to, że jestem wycieraczką). Na początku wydawało mi się, że jest dobrze. Oboje jesteśmy ludźmi pełnymi pasji i uważam, że odrobina ognia jest zdrowa. Jednak kłótnie stają się coraz bardziej w centrum uwagi. To doprowadziło mnie do rozpoczęcia kwestionowania ogólnego związku.
Kocham mojego chłopaka i chcę żyć z nim i spędzić moje życie z nim. Ale on sprawia, że jestem bardzo smutny. Czuję się tak, jakby w pewnym stopniu poziom kłótni doprowadził mnie do stania się prawie skorupą samego siebie. Już nie kłócę się tak namiętnie lub „trzymam się moich broni”, bo nie mogę tego znieść. Mój chłopak może być bardzo gwałtowny i kłótliwy. On jest bardzo dobry z słowami i być może ja no jestem, lub no przyzwyczajam mieć robić taki wysiłkowi wygrywać kłótnie ponieważ ja no jest w mój naturze. Zawsze staram się robić to, co do mnie należy, ale często wydaje mi się, że to ja robię coś złego. Myślę, że kiedy związek pozostawia cię jako „skorupę” samego siebie i „rzeczy wydają się być pokręcone”, nadszedł czas, aby spojrzeć nie tylko na to, co związek daje, ale także na to, czy związek może być nadużyciem. Nie byłam całkowicie pewna na podstawie tego, co Pani powiedziała, czy tak jest, czy nie: koło przemocy jest dobre do odniesienia się tutaj (pomimo nazwy, nie musi być stosowana przemoc fizyczna, aby związek był nadużyciem).
Nie wspomniała Pani o tym, że boi się Pani o swoje bezpieczeństwo, ale wiem, że jest Pani odizolowana bez wielu przyjaciół lub rodziny, więc zanim zrobi Pani cokolwiek, chciałabym, aby spojrzała Pani na poniższy link, który prowadzi do telefonów zaufania, na które powinna Pani zadzwonić, aby porozmawiać z kimś o swojej sytuacji. Proszę to zrobić.
Ponieważ nie wiem, czy Pani związek jest obraźliwy, muszę również porozmawiać o tym tak, jakby to był normalny związek, który się nie udał. W zdrowych związkach generalnie powinieneś móc się swobodnie kłócić/nie zgadzać, a druga osoba powinna wysłuchać tego, co czujesz – jeśli nie od razu, to w pewnym momencie, kiedy oboje będziecie spokojniejsi. Nie powinieneś rutynowo czuć się uciszany. Nie jest niczym niezwykłym wyjść z długoterminowego związku (innymi słowy, pierwszego w Wielkiej Brytanii) i szukać całkowitego przeciwieństwa tego, co się miało i czasami jest to błąd, ponieważ w ten sposób ignoruje się fakt, że pierwszy związek miał pewne rzeczy, które były dla ciebie właściwe.
Wiesz, że jesteś z właściwą osobą, kiedy ta osoba kocha cię, kiedy jesteś najbardziej sobą, cokolwiek to jest: cichy, żywiołowy, cokolwiek. Dla mnie brzmi to tak, jakbyś próbował wmówić sobie, że ten związek jest właściwy. Mówisz tym samym tchem: „Kocham mojego chłopaka i chcę z nim mieszkać i spędzić z nim całe życie. Ale on robi mnie bardzo smutnym.” Chcę, abyś przeczytał to z powrotem do siebie. Chcesz spędzić resztę swojego życia z kimś, kto sprawia, że jesteś, według twoich własnych słów, bardzo smutna.
Skontaktowałam się z Penny Pickles, analitykiem (bpc.org.uk). Uważa ona, że „jest pani kobietą, która straciła pewność siebie, a jednak jest to list artykułowany i wie pani całkiem sporo o sobie”. Jest Pani nie tylko elokwentna, ale również świadoma.
Oboje zastanawialiśmy się nad Pani przeszłością, dlaczego opuściła Pani Wielką Brytanię i udała się na drugi koniec świata oraz dlaczego czuła Pani, że potrzebuje „debaty”. W swoim dłuższym liście dość dobitnie mówiłeś o tym, że masz „czas dla siebie”. Pickles zastanawia się, „od jakich znajomych przycisków próbujesz się uwolnić i które są naciskane” .
„Rzecz w wyborze partnera”, mówi Pickles, „jest taka, że czasami możesz wybrać partnera, który jest przeciwieństwem ciebie, a oni posiadają to, czego czujesz, że nie możesz być. W twoim przypadku jest to zdolność do konfrontacji. Ale po pewnym czasie, może to stać się trudne do zaakceptowania. Jak widzisz, nie tylko znajdujesz się w trudnej sytuacji, ale to nie jest to, kim jesteś. To, jak się czujesz w tym związku, nie jest tym, jak powinieneś się czuć w związku.”
Chcę podkreślić, że jeśli ten związek jest obraźliwy, nic, co robisz lub czego nie robisz, nie zasługuje na takie zachowanie – to jego odpowiedzialność. On musi wziąć to na siebie.
au.reachout.com/articles/domestic-violence-support. (W Wielkiej Brytanii, możesz wejść na stronę nationaldomesticviolencehelpline.org.uk, lub skorzystać z 24-godzinnej bezpłatnej infolinii, 0808 2000 247)
-
Co tydzień Annalisa Barbieri zajmuje się problemem rodzinnym nadesłanym przez czytelnika. Jeśli chciałbyś uzyskać poradę od Annalisy w sprawie rodzinnej, wyślij swój problem na adres [email protected]. Annalisa żałuje, że nie może nawiązać osobistej korespondencji. Zgłoszenia podlegają naszym zasadom i warunkom: patrz gu.com/letters-terms.
Komentarze do tego artykułu są wstępnie moderowane, aby zapewnić, że dyskusja pozostaje na tematy poruszone w artykule. Prosimy mieć na uwadze, że komentarze mogą pojawiać się na stronie z niewielkim opóźnieniem.
{{topLeft}}
{{bottomLeft}}
{{topRight}}
{{bottomRight}}
{{/goalExceededMarkerPercentage}}
{{/ticker}}
{{heading}}
{{#paragraphs}}
{{.}}
{{/paragraphs}}{{highlightedText}}
- Share on Facebook
- Share on Twitter
- Share via Email
- Share on LinkedIn
- Share on Pinterest
- Share on WhatsApp
- Share on Messenger
.