Ekologia
W północnej części jeziora Huron, elementy takie jak Kanał Północny, dolny bieg rzeki St. Marys i wyspy Les Cheneaux zapewniają zróżnicowane siedliska, od głębokich, zimnych kanałów do płytkich, porośniętych roślinnością zatok. Obszary te i wysokiej jakości strumienie dopływowe zapewniają tarło i środowisko dla wielu rodzimych i introdukowanych gatunków ryb.
Dalej na południe, Zatoka Saginaw jest płytka, ciepła i bogata w składniki odżywcze w porównaniu do głównego basenu jeziora. Dopływy Zatoki Saginaw obejmują rzeki Saginaw, Tittabawassee i Flint. Mimo, że rzeki te są zanieczyszczone przez przemysł i rolnictwo, stanowią siedliska tarłowe dla ważnych gatunków ryb, takich jak walleye.
Po późnych latach 90-tych, zmniejszający się poziom składników odżywczych i gwałtownie rosnące populacje inwazyjnych małży przyczyniły się do spadku planktonu, bezkręgowców żyjących na dnie i ryb będących ich ofiarami. Naturalne rozmnażanie wprowadzonego łososia chinook w kanadyjskich dopływach Georgian Bay również doprowadziło do wysokiej liczebności ryb drapieżnych w jeziorze Huron na początku XXI wieku. Malejące ryby drapieżne nie były w stanie utrzymać wysokiej liczebności łososia, a zarówno łosoś, jak i jego podstawowa ofiara (inwazyjna alewife) wyginęły do 2004 roku.
Rybołówstwo
Po wyginięciu alewife i łososia chinook, połowy czarterowe w jeziorze Huron spadły o połowę, a połowy rekreacyjne drastycznie się zmniejszyły. Jednak rodzime walleye i pstrągi jeziorowe odbiły się od dna z powodu braku alewife, a połowy walleye stały się popularne w zatoce Saginaw.
Lake Huron oferuje obecnie wysokiej jakości połowy mieszane oprócz przybrzeżnych połowów pstrągów jeziorowych. W północnej części jeziora, możliwe jest złowienie łososia atlantyckiego, pstrąga jeziorowego, pstrąga tęczowego, łososia chinook, łososia coho, łososia różowego i walleye podczas tej samej wyprawy. Niektóre obszary przybrzeżne zapewniają również dobre połowy szczupaka północnego, okonia żółtego, labraksa i cisco.
Łowiska komercyjne w jeziorze Huron obejmują połowy siei jeziorowej za pomocą sieci pułapkowych oraz wielogatunkowe połowy w Zatoce Saginaw i wodach kanadyjskich. Klenie są również łowione sieciami skrzelowymi na głębokich wodach.
Społeczności
Północne jezioro Huron jest w dużej mierze wiejskie i zalesione, z górnictwem i drobnym przemysłem rolniczym. Względnie niezagospodarowane wybrzeża, wyspy i skaliste formacje są popularnymi celami turystycznymi, takimi jak Wyspy Les Cheneaux w północnym Michigan lub Wyspy Manitoulin w Ontario. Północne jezioro Huron jest miejscem znaczących połowów plemiennych na mocy traktatu z 1836 r.
Region Zatoki Saginaw zawiera największe populacje i geograficznie największy dział wodny, który zasila rzekę Saginaw i zatokę. Krajobrazy miejskie i wiejskie w tym regionie są zdominowane przez rolnictwo i przemysł. Południowy region Michigan „kciuk” jest w większości wiejski, z centrami populacji w Port Huron (USA) i Sarnia (Kanada) w najbardziej wysuniętym na południe punkcie jeziora Huron. Inne główne skupiska ludności wzdłuż linii brzegowej jeziora Huron to Alpena i Bay City (USA) oraz Owen Sound (Kanada).
Przeszłe leśnictwo, górnictwo, rolnictwo i działalność przemysłowa przyczyniły się do problemów z jakością wody w jeziorze Huron i zanieczyszczeniami, szczególnie w rzece Saginaw i zatoce. Tamy dostarczające energii hydroelektrycznej ograniczają również przepływ ryb w głównych dopływach, takich jak rzeki Cheboygan, Thunder Bay i Au Sable.
Połowy rekreacyjne są główną siłą napędową gospodarki małych społeczności jeziora Huron. Wiele firm borykało się z problemami, gdy liczba łososi chinook spadła w ostatnich dekadach; tymczasem inni skorzystali z odradzających się rodzimych populacji walleye w Zatoce Saginaw. Połowy w Zatoce Saginaw – w szczególności okonia i walleya – stanowią ponad 75% całkowitego udziału w połowach w jeziorze Huron. Połowy komercyjne i akwakultura są powszechne w kanadyjskich wodach jeziora Huron.