Podobne badania przeprowadzone przez Uniwersytet Stanowy Utah w Logan dotyczyły związku między długotrwałym stosowaniem leków nasennych a rozwojem choroby Alzheimera w grupie 3 656 dorosłych w wieku 65 lat i starszych.
„Było wiele badań, które przyglądały się związkowi między zaburzeniami snu a ryzykiem rozwoju choroby Alzheimera”, mówi autorka badania Elizabeth Vernon, doktorantka z Utah State. „Patrzyliśmy na to, czy te środki nasenne mogą również przyczyniać się do tego ryzyka.”
Wyniki różniły się w zależności od płci i innych czynników. Mężczyźni z grupy, która stosowała środki nasenne, byli 3,6 razy bardziej narażeni na rozwój choroby Alzheimera.
Ryzyko zachorowania u kobiet zależało od tego, czy zgłaszały one posiadanie historii bezsenności. Gdy kobiety zgłaszały, że mają taki problem, co technicznie tłumaczono jako „zaburzenia snu”, przyjmowanie leku nasennego wiązało się z 35-procentowym zmniejszeniem ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera. Ale ryzyko choroby Alzheimera było prawie cztery razy wyższe wśród kobiet, które nie zgłosiły, że mają zaburzenia snu i które przyjmowały leki nasenne, aby, powiedzmy, przeciwdziałać utracie snu związanej z czymś takim jak przewlekły ból.
Różnice te mogą wynikać z podstawowych wyzwań zdrowotnych i/lub rodzaju stosowanego środka nasennego. Różnice między płciami mogą być również przypisane do różnic hormonalnych lub różnic we wzorcach snu mężczyzn i kobiet. „Kobiety spędzają więcej czasu w fazie snu wolnofalowego, a mężczyźni spędzają więcej czasu we wcześniejszych fazach snu” – mówi Vernon.
Naukowcy nie są pewni, co zrobić ze wszystkimi wynikami tego badania, ale traktują je jako pożywkę dla przyszłych badań. Tymczasem Vernon apeluje o ostrożność przy przyjmowaniu jakichkolwiek założeń, że środki wspomagające zasypianie mogą pomóc kobietom w zachowaniu funkcji poznawczych. Choć interesująca jest hipoteza, że w przypadku kobiet korzyści płynące z walki z bezsennością niszczącą fale wolne za pomocą leków nasennych przewyższają ich negatywne skutki, naukowcy twierdzą, że takie założenia są przedwczesne i potencjalnie niebezpieczne dla starszych kobiet.
„Niektóre z tych leków mogą zwiększać ryzyko upadków i dezorientacji oraz zaniku pamięci jako efekt uboczny” – mówi Vernon. „W związku z tym, może być najlepiej użyć alternatywnych interwencji, takich jak terapia poznawczo-behawioralna lub techniki higieny snu jako pierwszej linii obrony, aby rozwiązać problem ze snem.”
.