Mary Hart (ur. Mary Johanna Harum; 8 listopada 1950) jest amerykańską osobowością telewizyjną i była wieloletnim gospodarzem (1982-2011) syndykowanego programu plotkarskiego i rozrywkowego Entertainment Tonight, który jest najdłużej działającym programem magazynu rozrywkowego wszech czasów. Była również Miss Południowej Dakoty 1970.
Wczesne życie
Hart urodziła się w Madison, w Południowej Dakocie i mieszkała w Sioux Falls, w Południowej Dakocie, jak również w Danii, jako dziecko i nastolatka. Mówi płynnie zarówno po duńsku, jak i szwedzku. Hart, która startowała jako Mary Harum, gdy była Miss South Dakota 1970, była półfinalistką konkursu Miss America 1971. W 1968 r. Hart ukończyła Augustana Academy, a w 1972 r. Augustana College w Sioux Falls. Podczas gdy przez dwa lata uczyła angielskiego w Washington High School, produkowała również i prowadziła swój własny talk show w KSFY-TV, lokalnej filii NBC.
Kariera
Hart rozpoczęła swoją pełnoetatową karierę telewizyjną w 1975 roku w WMT-TV (obecnie KGAN) w Cedar Rapids, Iowa, a następnie przeniosła się do KMTV w Omaha, Nebraska. W 1976 roku przeszła do KTVY (obecnie KFOR-TV) w Oklahoma City, gdzie wraz z Dannym Williamsem prowadziła program Dannysday. Była również przedstawicielem handlowym w firmie wydającej roczniki szkolne. Zdecydowana porzucić dziennikarstwo, w 1979 roku przeprowadziła się do dzielnicy Westwood w Los Angeles z 10 tysiącami dolarów w banku. Hart dostała niewielką rolę w operze mydlanej „Dni naszego życia”, a także kilka reklam telewizyjnych. Prawie spłukana, została współprowadzącą w Los Angeles wersję syndykatowego PM Magazine. W 1981 roku dostała pracę jako współprowadząca pierwszego krajowego talk show Regisa Philbina w NBC. Kiedy ten program został odwołany cztery miesiące później, Entertainment Tonight przeprowadził z nią wywiad na temat tego, jak to jest być odwołanym. Dzień po wywiadzie została zatrudniona jako korespondentka ET. Trzynaście tygodni później, została nazwana współgospodarzem show, wraz z Ronem Hendren.
W 1984 roku, Hendren został zastąpiony przez Robb Weller, który został zastąpiony przez John Tesh w 1986 roku, który został zastąpiony przez Bob Goen w 1996 roku. Hart zaczął współgospodarzem ET z Markiem Steines w 2004 roku. Wkrótce po jej zatrudnieniu przez ET, Hart wybrała Jaya Bernsteina jako swojego menadżera. Hart jest znana ze swoich zgrabnych nóg, co doprowadziło do podpisania kontraktu z Hanes na linię rajstop tej firmy w 1987 roku. Jay Bernstein kazał ubezpieczyć jej nogi w Lloyd’s of London na 1 milion dolarów za sztukę. Producent wykonawczy Linda Bell Blue określiła Hart jako „twarz ET”. W dniu 29 marca 1987 roku wzięła udział w WrestleManii III organizowanej przez World Wrestling Federation, służąc jako sędzia czasowy w głównym wydarzeniu pomiędzy Hulkiem Hoganem i Andre the Giant.
W lecie 1988 roku Hart pojawiła się w Las Vegas z komikiem Davidem Brennerem w Golden Nugget Hotel and Casino, co zrealizowało kolejne z jej dziecięcych marzeń, śpiewając i tańcząc na scenie. Kontynuowała swoją pracę w Entertainment Tonight podczas występów w Las Vegas, latając między miastami po dwóch pokazach w Vegas, ostatni o 23:00, aby nakręcić ET następnego ranka o 8:00 rano. W 1991 roku, New England Journal of Medicine poinformował, że głos Harta wywołał drgawki w epileptycznej kobiety. To było później odwołał się w odcinku Tiny Toon Adventures i NBC sitcom Seinfeld, gdzie Kramer (Michael Richards) cierpi na drgawki, gdy słyszy głos Harta. Hart został sparodiowany w Animaniacs w postaci „Mary Heartless”. Miała również głos postać kreskówki o nazwie „Fairy Hart” w odcinku The Fairly OddParents, gdzie Bob Goen głos „Bob Glimmer”, a w The Fairly Oddparents filmu telewizyjnego, Fairly OddBaby.
W maju 2009 roku, Hart doznał złamania lewego nadgarstka z powodu wypadku w domu (nie z powodu żadnej egzotycznej działalności, mimo jej żartów o tym). Podczas gdy jej nadgarstek się leczył, nosiła różne jaskrawo kolorowe chusty zaprojektowane tak, aby pasowały lub uzupełniały jej garderobę na każdy pokaz. W dniu 5 sierpnia 2010 roku, Hart ogłosiła, że opuszcza program na koniec nadchodzącego 30 sezonu, powołując się na to, że była gotowa na zmianę. Ostatni odcinek Hart wyemitowano 20 maja 2011 r., kończąc jej 29-letnią historię z programem.
Mary była powracającą postacią w Baby Daddy, jako fikcyjna wersja samej siebie, która prowadzi poranny program o nazwie „The Mary Hart Show” i była szefem Tuckera do połowy sezonu 5.
W dniu 29 października 2015 r., Hart wystąpiła gościnnie w ET, będąc przesłuchiwana przez obecnego gospodarza Nancy O’Dell; jej pojawienie się miało na celu rozpoczęcie miesięcznych obchodów 35. sezonu programu.
Hart była Mistrzem Ceremonii na obchodach 4 lipca w Mt. Rushmore 3 lipca 2020 r.
Życie osobiste
Hart zamieszkała w dzielnicy Trousdale Estates w Beverly Hills, Kalifornia, ze swoim mężem producentem filmowym, Burtem Sugarmanem. Przed przeprowadzką do condo w Ritz-Carlton Residences at L.A. Live w centrum Los Angeles, a później do Sierra Towers w 2015 roku. Pobrali się w prywatnej ceremonii na pokładzie jachtu w 1989 roku i mają jednego syna, Aleca „AJ” Sugarmana (urodzonego w 1991 roku).
Hart przeszła na judaizm, wiarę swojego męża.
Hart posiada dwie posiadłości w Montanie. Jeden z nich to dom o powierzchni 7000 stóp kwadratowych, położony na 160 akrach. Oba domy znajdują się na terenie wspólnoty mieszkaniowej Yellowstone Club. Od 2000 roku Hart ma również dom w Palm Desert w Kalifornii, gdzie wspiera lokalne organizacje charytatywne.
Jest fanką Los Angeles Dodgers i wielokrotnie wykonywała hymn narodowy przed meczami. Często można ją zobaczyć z kamery na środku pola, za płytą główną na Dodger Stadium.
Jako współprzewodnicząca Komitetu Kampanii na rzecz Budowy Nowego Szpitala dla Children’s Hospital Los Angeles, pomogła utorować drogę do otwarcia nowego budynku szpitala w lipcu 2011 roku. Od 2003 roku jest członkiem Rady Powierniczej szpitala.
W lutym 2011 roku została matką chrzestną najnowszego statku linii Oceania, Marina.
17 sierpnia 2011 roku Hart została ogłoszona oficjalną rzeczniczką Edith Sanford Breast Cancer Initiative.