Kontakt wzrokowy, jak sam termin wskazuje, oznacza patrzenie komuś w oczy i jest niezwykle ważnym aspektem komunikacji niewerbalnej.
Jak już podkreślono w poprzednim artykule, komunikacja niewerbalna stanowi około dwóch trzecich całej komunikacji.
Z tego powodu poprawa każdego pojedynczego aspektu powinna być głównym celem dla wszystkich tych, którzy chcą być (i być postrzegani jako) bardziej asertywni, wpływowi i społecznie sprawni.
Sposób, w jaki patrzysz innym w oczy (lub w oczy, jak zobaczymy później) może powiedzieć wiele różnych rzeczy do nich, takich jak poziom uwagi, pewności siebie i ugodowości, aby wymienić tylko kilka.
W niektórych kontekstach, nadmierny kontakt wzrokowy jest uważany za niegrzeczny i wrogi, ale w większości przypadków, to po prostu przerażające.
Jeśli zrobione prawidłowo, choć, kontakt wzrokowy pozwala na głębokie i potężne połączenie między ludźmi poprzez kształtowanie spokojnej i konstruktywne środowisko, środowisko, w którym konfrontacja i rozbieżne myślenie są bardziej niż mile widziane.
Więc, w tym artykule, mamy zamiar skupić się na głównych cech, które mogą radykalnie poprawić swoją grę kontakt wzrokowy:
- Utrzymać kontakt wzrokowy, ale nie za dużo.
„Jak długo należy utrzymać kontakt wzrokowy z kimś?” jest jednym z najczęściej zadawanych pytań na ten temat.
Jako zasada kciuka, po nawiązaniu kontaktu wzrokowego z drugą osobą, powinieneś go utrzymywać przez co najmniej 4-5 sekund, co jest najprawdopodobniej czasem potrzebnym do wypowiedzenia pełnego zdania.
Jeśli jesteś w grupie, upewnij się, że patrzysz wszystkim w oczy przez 2-3 sekundy, zanim zrobisz sobie przerwę, zerkając w bok.
Więcej, a możesz czuć się nieswojo;
mniej, a inni mogą postrzegać Cię jako osobę niegodną zaufania.
W przypadku kultur zachodnich, te środki powinny być wystarczająco odpowiednie. Jak już wcześniej wspomnieliśmy, wszystko w dużej mierze zależy od kultury, w której kontakt wzrokowy ma miejsce. Tak więc, standardy, które nakreśliliśmy mogą się nieco różnić. - Ustalić go od razu.
Nie ma lepszego sposobu niż patrzenie komuś w oczy niż na samym początku rozmowy. Tak, nawet przed powiedzeniem czegokolwiek.
Nie patrz nigdzie indziej poza oczy swojego rozmówcy. Wydaje się oczywiste, ale takie nie jest.
Pokazuje to rozmówcy, że cenisz nie tylko to, co ma do powiedzenia, ale cenisz go jako osobę.
To poczucie szacunku jest tym, co daje mu swobodę wyrażania się bez obawy, że nie zostanie wysłuchany, co podnosi jego samoocenę w tym procesie.
Często zdarza się, że to właśnie brak obecności i świadomości drugiej osoby powstrzymuje nas przed wyrażeniem naszej szczerej i autentycznej opinii na temat czegoś. Ale z drugiej strony, kiedy ktoś patrzy na nas uważnie i autentycznie (nie w sposób onieśmielający, bądźmy szczerzy), czujemy się pewniej i dlatego jesteśmy bardziej skłonni do dzielenia się naszymi doświadczeniami życiowymi.
Tylko z tego prostego tweak, można zrobić miejsce dla głębszych połączeń i rozmów, które wykraczają daleko poza niesławny „small talk”. - Make eye contact, nie eyes contact.
Twoim celem, gdy patrząc na kogoś powinno być, że patrząc konkretnie w jednej źrenicy, a nie stale przesuwając między dwoma.
Na podstawie badań naukowych, niektórzy eksperci zalecają patrzenie w lewą źrenicę, gdy robisz emocjonalny zarzut, podczas gdy patrzenie w prawą, gdy robisz logiczny argument.
Wiąże się to z budową naszego mózgu: w rzeczywistości prawa strona naszego mózgu jest odpowiedzialna za syntezę emocji, podczas gdy przetwarza obrazy z lewej strony.
Innym sposobem (moim zdaniem równie skutecznym) na nawiązanie bardziej stabilnego kontaktu wzrokowego jest patrzenie w sam środek oczu rozmówcy, czyli w górną część nosa, zwaną Glabella.
Jakąkolwiek metodę wybierzesz, upewnij się, że przyjmujesz stanowcze i asertywne spojrzenie. - Obróć swoje ciało w kierunku publiczności, z którą rozmawiasz.
To jest ważne. Nie można mieć nadzieję na połączenie, jeśli postawa ciała przekazuje zupełnie inną wiadomość.
Dlatego upewnij się, że Twój język ciała jest w punkt przez cały czas.
Odwróć się ciałem do osoby, z którą rozmawiasz (lub której słuchasz).
Jeśli jesteś w grupie, wykorzystaj swoją postawę, aby włączyć wszystkich do rozmowy, nawet tych, którzy wydają się być nieco zdystansowani. yrównaj klatkę piersiową, ramiona i stopy w stosunku do słuchaczy.
Jeśli któraś z tych części nie jest odpowiednio dostrojona, Twoje przesłanie i Twoja obecność będą odbierane jako nieprzekonujące, a zatem, jak już wcześniej wspomniano, nie zasługujące na zaufanie.
Czy nie byłoby dziwnie i niewygodnie rozmawiać z kimś, gdy jest on ustawiony bokiem, gotowy do odejścia?
Prawdopodobnie myślisz, że albo nie są zadowoleni z rozmowy lub są zbyt zajęci myśleniem i psychicznie planowanie o czymś innym (jak wydostanie się z rozmowy, na przykład).
Komunikacja werbalna, w dzisiejszych czasach, jest niepotrzebnie hyped up.
Nie, że nie jest ważne, mind you.
Ale sposób, w jaki mówisz rzeczy jest domyślnie ważniejsze niż to, co mówisz, tak jak działania mówią głośniej niż słowa.
Czy jesteś w spotkaniu biznesowym, w bardziej intymnym otoczeniu, a nawet podczas hipotetycznej sprzeczki, solidny niewerbalny fundament może przejść długą drogę.
Opanowanie korzystania, niekoniecznie ze wszystkich narzędzi niewerbalnych, ale przynajmniej z niektórych z nich, robi różnicę na świecie, zwłaszcza w konfrontacji z którąkolwiek z sytuacji wymienionych powyżej.
Z tego powodu praca nad ich doskonaleniem nie jest i nigdy nie będzie czasem straconym.