Kamica nerkowa: kamienie nerkowe. Częsta przyczyna krwi w moczu i bólu w nadbrzuszu, boczku lub pachwinie. Występuje u 1 na 20 osób w pewnym okresie ich życia. Rozwój kamieni jest związany ze zmniejszeniem objętości moczu lub zwiększonym wydalaniem składników tworzących kamienie, takich jak wapń, szczawian, moczan, cystyna, ksantyna i fosforan.
Kamienie tworzą się w obszarze gromadzenia moczu (miedniczce) nerki i mogą mieć wielkość od maleńkich do kamieni staghorn wielkości samej miedniczki nerkowej. Ból jest zazwyczaj o nagłym początku, bardzo silny i kolkowy (przerywany), nie poprawiony przez zmianę pozycji, promieniujący od pleców, w dół po bokach i do pachwiny. Często występują nudności i wymioty. Czynniki predysponujące mogą obejmować niedawne zmniejszenie ilości przyjmowanych płynów, zwiększony wysiłek fizyczny z odwodnieniem, leki, które powodują hiperurykemię (wysoki poziom kwasu moczowego) i podagrę w wywiadzie. Leczenie obejmuje uśmierzenie bólu, nawodnienie oraz, w przypadku współistniejącej infekcji układu moczowego, antybiotyki. Większość kamieni mija samoistnie w ciągu 48 godzin. Jednakże, niektóre kamienie mogą nie przejść. Istnieje kilka czynników, które wpływają na zdolność do wydalenia kamienia. Należą do nich: wielkość osoby, wcześniejsze przejście kamienia, powiększenie prostaty, ciąża i wielkość kamienia. Kamień o wielkości 4 mm ma 80% szans na przejście, podczas gdy kamień o wielkości 5 mm ma 20% szans. Jeśli kamień nie przejdzie, może być potrzebna interwencja urologiczna. Proces tworzenia się kamieni nazywany jest również kamicą nerkową lub kamicą moczową. „Nephrolithiasis” pochodzi od greckiego nephros- (nerka) + lithos (kamień) = kamień nerkowy „Urolithiasis” pochodzi od francuskiego słowa „urine”, które z kolei wywodzi się od łacińskiego „urina” i greckiego „ouron” oznaczającego mocz = kamień moczowy.
SLIDESHOW
Choroby serca: Przyczyny ataku serca Zobacz pokaz slajdów