Christopher L. C. E. Witcombe
Posąg faraona Menkaure (Mycerinus) i jego królowej w Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie, wyrzeźbiony z łupków i datowany na lata 2548-2530 p.n.e., jest przykładem rzeźby królewskiej IV dynastii Starego Państwa. Posąg, który stoi około 4 stóp 8 cali wysokości, został znaleziony w otworze wykopanym wcześniej przez poszukiwaczy skarbów pod podłogą pomieszczenia w Świątyni Doliny piramidy Menkaure w Gizie podczas wykopalisk podjętych przez ekspedycję Uniwersytetu Harvarda i Muzeum Sztuk Pięknych w Bostonie pod kierunkiem archeologa George’a Reisnera w latach 1908-10. 18 stycznia 1910 r. kopanie ujawniło głowy posągu; następnego dnia para została całkowicie odkopana.
Statua Menkaure i jego królowej odkopana 18 stycznia 1910 r.
Źródło obrazu: Museum of Fine Arts, Boston
W podręcznikach historii sztuki, para przyszła do reprezentowania doskonałego przykładu Starego Królestwa królewskiej rzeźby grobowej. Posąg wykazuje z satysfakcjonującą jasnością egipskiej adherence do systemu lub „kanon” proporcji i, w jego ściśle frontalny punkt widzenia, sztywne pozy postaci, niezachwianą zgodność torules i ustalonych konwencji, które są interpretowane zarówno jako przejaw thenature władzy faraona nad jego podmiotów i przez rozszerzenie jakoembodying wysoce regulowane, hierarchiczna struktura starożytnego społeczeństwa egipskiego.
Statue of Menkaure and His Queen
Image Source: Art Images for College Teaching (AICT)
Formy rzeźby – odmierzona siatka mocnych pionów i równoważących je poziomów, sztywne, sztuczne pozy, ogólne zidealizowanie anatomicznych kształtów ciał w połączeniu z naturalistycznymi detalami – odczytywane są nie tylko jako wskazujące na egipski gust, ale jako reprezentatywne dla fundamentalnego charakteru egipskiej kultury.
Jak to często bywa w historii sztuki, ten rodzaj ekstrapolacji pomija lub ignoruje fakt, że takie rzeźby były produkowane tylko dla bardzo wąskiej elity, w tym przypadku egipskiej rodziny królewskiej. Jednakże, być może zaczynając od Egipcjan i przeważając przez większość historii, było tak, że gusta elit i sztuka produkowana zgodnie z tymi gustami, są uważane za reprezentujące najbardziej wyrafinowane i zaawansowane w danej kulturze.
2. OPIS 