Serce jest strukturą mięśniową z czterema komorami, w tym dwoma przedsionkami, które są komorami napełniającymi i dwiema komorami, które są komorami pompującymi. Krew żylna jest odprowadzana z organizmu do prawych komór serca, następnie natleniana w płucach i wyrzucana do całego organizmu przez lewe komory serca.
Serce człowieka posiada cztery zastawki (płaty zbudowane z tkanki), które kontrolują kierunek przepływu krwi w krążeniu. Normalne zastawki działają jak system jednokierunkowych drzwi, który zapewnia jednokierunkowy przepływ krwi przez różne komory serca. Zastawki aortalna i mitralna są częścią „lewego” serca i kontrolują przepływ bogatej w tlen krwi z płuc do organizmu, podczas gdy zastawki płucna i trójdzielna są częścią „prawego” serca i kontrolują przepływ ubogiej w tlen krwi z organizmu do płuc.
Zastawka aortalna leży pomiędzy lewą komorą a aortą, zapobiegając przeciekaniu krwi z powrotem do lewej komory po jej wyrzuceniu do krążenia. Zastawka mitralna znajduje się pomiędzy lewym przedsionkiem a lewą komorą, zapobiegając przeciekaniu krwi z powrotem do lewego przedsionka podczas wyrzutu (skurczu). Podobnie po prawej stronie, zastawka płucna oddziela prawą komorę od tętnicy płucnej, podczas gdy zastawka trójdzielna oddziela prawą komorę od prawego przedsionka.
Prawidłowa zastawka mitralna otwiera się, gdy lewa komora rozkurcza się (diastole), pozwalając krwi z lewego przedsionka wypełnić rozprężoną lewą komorę. Kiedy lewa komora kurczy się (skurcz), wzrost ciśnienia w komorze powoduje zamknięcie zastawki, co zapobiega przeciekaniu krwi do lewego przedsionka i zapewnia, że cała krew opuszczająca lewą komorę (objętość wyrzutowa) jest wyrzucana przez zastawkę aortalną do aorty i do organizmu. Prawidłowa funkcja zastawki zależy od złożonej interakcji pomiędzy pierścieniem, płatkami i aparatem podzastawkowym.
Długotrwała niedomykalność mitralna spowodowana wypadaniem płatka zastawki mitralnej jest uznana za istotną przyczynę chorobowości i śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych1,2, a interwencja chirurgiczna jest często wymagana u pacjentów z ciężką niedomykalnością, aby zachować oczekiwaną długość życia u dotkniętych nią pacjentów. Naprawa zastawki mitralnej ma obecnie ugruntowaną pozycję i jest stosowana praktycznie u wszystkich pacjentów z klinicznie istotnym wypadaniem zastawki mitralnej spowodowanym chorobą zwyrodnieniową zastawki mitralnej3,4. Valve repair offers a distinct event-free survival advantage compared with replacement with a bioprosthetic or mechanical valve5,6.7
- 1. Naji P, Asfahan F, Barr T et al. Impact of duration of mitral regurgitation on outcomes in asymptomatic patients with myxomatous mitral valve undergoing exercise stress echocardiography. J Am Heart Assoc. 2015 Feb 11;4(2). pii: e001348.
- 2. Topilsky Y1, Michelena H, Bichara V, et al. Mitral valve prolapse with mid-late systolic mitral regurgitation: pitfalls of evaluation and clinical outcome compared with holosystolic regurgitation. Circulation. 2012 Apr 3;125(13):1643-51.
- 3. Adams DH, Anyanwu AC, Rahmanian PB, Filsoufi F. Current concepts in mitral valve repair for degenerative disease. Heart Fail Rev 2006; 11:241-257.
- 4. Nishimura RA et al. 2014 AHA/ACC Guideline for the Management of Patients With Valvular Heart Disease A Report of the American College of Cardiology/American Heart Association Task Force on Practice Guidelines. Circulation. 2014;129:e521-e643.
- 5. Castillo JG, Anyanwu AC, Fuster V, Adams DH, A Near 100% Repair Rate for Mitral Valve Prolapse is Achievable in a Reference Center: Implications for Future Guidelines. J Thorac Cardiovasc Surg. 2012; 144(2): 308-12.
- 6. David TE. Outcomes of mitral valve repair for mitral regurgitation due to degenerative disease. Semin Thorac Cardiovasc Surg 2007; 19:116-120.
- 7. Fragmenty zaczerpnięte, za zgodą, z Adams DH, Anyanwu AC. The cardiologist’s role in increasing the rate of mitral valve repair in degenerative disease. Current Opinion in Cardiology 2008, 23:105-110.