Wprowadzenie: Naszym celem było opisanie aktualnej praktyki pielęgniarskiej i wyjaśnienie najbezpieczniejszej i najbardziej skutecznej dawki lewatyw z mleka i melasy stosowanych w celu złagodzenia zaparć u pacjentów pediatrycznych prezentujących się na podmiejskim pediatrycznym oddziale ratunkowym.
Metody: Przeprowadziliśmy ankietę wśród pielęgniarek pogotowia ratunkowego na temat aktualnej praktyki w podawaniu lewatyw z mleka i melasy. Ponadto, zidentyfikowaliśmy kolejnych pacjentów w wieku od 2 do 17 lat z rozpoznaniem zaparcia lub bólu brzucha w latach 2009-2012. Do badania włączono stabilnych pacjentów z oddziału ratunkowego, u których nie stwierdzono przewlekłych schorzeń. Dla każdego pacjenta odnotowywano cechy demograficzne, główne dolegliwości, technikę podawania leku, ilość oddanego stolca, tolerancję pacjenta, działania niepożądane, ilość podanych lewatyw oraz dyspozycję pacjenta.
Wyniki: Zidentyfikowaliśmy 500 pacjentów z bólem brzucha lub zaparciem, z których 87 zostało później wykluczonych. Lewatywy z mleka i melasy okazały się skuteczne w łagodzeniu zaparć w naszej populacji, z odsetkiem powodzenia wynoszącym średnio 88% u pacjentów, którym podano 5 do 6 mL/kg przy maksymalnym zaleceniu instytucjonalnym wynoszącym 135 mL. Stwierdzono, że odsetek powodzeń różnił się w zależności od wieku oraz ilości podanej lewatywy.
Dyskusja: Nasze badanie pielęgniarskie wykazało, że istnieje zróżnicowana praktyka dotycząca techniki i dawkowania lewatyw z mleka i melasy. Przegląd historycznych wykresów wykazał, że lewatywy z mleka i melasy w naszym oddziale ratunkowym były bezpieczne i skuteczne z minimalnymi skutkami ubocznymi.