W mitologii rzymskiej Moneta (łac. Monēta) była tytułem nadawanym dwóm odrębnym boginiom: bogini pamięci (utożsamianej z grecką boginią Mnemosyne) oraz epitetem Junony, zwanej Juno Moneta (łac. Iūno Monēta). Od imienia tej ostatniej pochodzą liczne słowa w języku angielskim i językach romańskich, w tym słowa „money” i „mint”.
Kult bogini Monety powstał w dużej mierze pod wpływem religii greckiej, w której istniał kult Mnemosyne („Μνημοσύνη”), bogini pamięci i matki Muz. Imię bogini wywodzi się od łacińskiego monēre (co oznacza przypominać, ostrzegać lub pouczać). Wzmianka o niej znajduje się we fragmencie łacińskiej Odysei Liwiusza Andronika: Nam diva Monetas filia docuit („skoro boska córka Moneta nauczała…”, frg. 21 Büchnera), co może być odpowiednikiem albo Od. 8,480-1 lub 488.
Epitet Moneta nadany Junonie bardziej prawdopodobnie wywodzi się od greckiego słowa „moneres” („μονήρης”) i oznacza „sama, wyjątkowa”. W czasach Andronikusa przeważała już ludowa etymologia wywodząca się od monēre, mógł więc on przekształcić ten epitet w osobną boginię, literacki (ale nie religijny) odpowiednik greckiej Mnemosyne.
Przypisy.