Heading

Bakteria Mycoplasma genitalium (MG) jest przenoszona drogą płciową i może powodować zapalenie dróg moczowych i płciowych u mężczyzn i kobiet. Zarazek ten może być również powiązany z innymi problemami, w tym z niektórymi przypadkami zapalenia stawów, a u kobiet z chorobą zapalną miednicy i niepłodnością.

MG wydaje się być rozprzestrzeniana przez niezabezpieczony stosunek analny lub pochwowy, ponieważ można ją wykryć w próbkach płynu z penisa, odbytu i pochwy. Jak dotąd nie wykryto go w próbkach płynu z gardła.

MG, podobnie jak inne infekcje przenoszone drogą płciową (STI), może powodować zapalenie delikatnej tkanki narządów płciowych. Takie zapalenie może sprawić, że narządy płciowe będą bardziej podatne na zakażenie innymi STI, w tym HIV.

W krajach o wysokim dochodzie, ogólny wskaźnik zakażeń MG wydaje się być niski, wahając się pomiędzy 1% a 3%. Kilka badań wykazało, że wskaźniki zakażenia MG są wyższe wśród osób, które szukają pomocy w leczeniu STI.

Objawy

Zapalenie cewki moczowej jest zapaleniem cewki moczowej, która wyprowadza mocz z organizmu. Częstymi przyczynami zapalenia cewki moczowej są chlamydia i rzeżączka. Jednakże, badanie moczu i innych próbek może nie wykryć możliwych przyczyn zapalenia cewki moczowej. W takich przypadkach i w zależności od stopnia niepokoju spowodowanego objawami, niektórzy lekarze mogą leczyć swoich pacjentów z domniemaną diagnozą zapalenia cewki moczowej spowodowanego przez MG i/lub inne STI. U kobiet, MG może powodować zapalenie cewki moczowej i szyjki macicy (zapalenie szyjki macicy) oraz prawdopodobnie macicy i jajowodów.

Objawy zapalenia cewki moczowej u mężczyzn mogą obejmować jedno lub więcej z poniższych:

• częste oddawanie moczu lub uczucie konieczności częstego oddawania moczu
• uczucie pieczenia podczas oddawania moczu
• ból podczas stosunku lub przy wytrysku
• wydzielina z penisa

Objawy zapalenia szyjki macicy i zapalenia cewki moczowej u kobiet mogą obejmować jedno lub więcej z następujących:

• ból brzucha
• ból pochwy
• częste oddawanie moczu lub uczucie konieczności częstego oddawania moczu
• ból podczas stosunku
• uczucie pieczenia podczas oddawania moczu
• wydzielina z pochwy
• nienormalne krwawienie z pochwy — po stosunku, po menopauzie, między miesiączkami

Badania

MG jest trudne do wyhodowania na posiew w laboratorium, co oznacza, że wiele pacjentek z infekcją MG będzie miało fałszywie ujemne wyniki posiewu. Niektóre laboratoria mogą mieć dostęp do specjalistycznych testów, które mogą namnażać, a następnie wykrywać materiał genetyczny lub DNA MG. Takie testy nazywane są testami amplifikacji kwasu nukleinowego (NAAT).

Rozkład według płci: MG u mężczyzn

Oto kilka badań, które miały na celu ocenę występowania (nowe przypadki, zwykle z objawami) i chorobowości (istniejące przypadki) MG wśród mężczyzn w krajach o wysokim dochodzie:

• Londyn, Wielka Brytania
  W badaniu z udziałem 438 mężczyzn uprawiających seks z mężczyznami (MSM), badacze stwierdzili, że około 7% z nich miało MG. HIV-pozytywni MSM mieli znacznie większe prawdopodobieństwo (prawie ośmiokrotnie) zakażenia MG w porównaniu do HIV-negatywnych MSM. Wśród HIV-pozytywnych mężczyzn, MG było bardziej powszechne niż bakterie wywołujące rzeżączkę i chlamydię.

• Oslo, Norwegia
  Badacze przetestowali próbki płynów z odbytu/rektum, penisa i gardła 1,778 MSM. Stwierdzili, że 5% z nich miało MG; u 70% z tych mężczyzn stwierdzono MG w próbkach pobranych z odbytu/rektum.

• Sydney, Australia
  W badaniu 1 182 mężczyzn, 8% uzyskało wynik pozytywny na MG.

• Nowy Orlean, USA.
  W badaniu osób, które odwiedziły klinikę zdrowia seksualnego, naukowcy stwierdzili następujące wskaźniki zakażenia MG wśród mężczyzn, u których testy na chlamydię i rzeżączkę były negatywne:

  • 25% spośród 97 mężczyzn z objawami ze strony układu moczowego
  • 7% spośród 184 mężczyzn bez objawów ze strony układu moczowego

  W tej samej klinice 35% mężczyzn, którzy byli współzakażeni chlamydią i którzy mieli objawy ze strony układu moczowego, miało również współzakażenie MG. Wśród osób z objawami ze strony układu moczowego spowodowanymi rzeżączką, 14% było współzakażonych MG.

Dystrybucja według płci: MG u kobiet

Przedstawiamy kilka badań, które miały na celu ocenę występowania (nowe przypadki, zwykle z objawami) i chorobowości (istniejące przypadki) MG wśród kobiet w krajach o wysokim dochodzie:

• Melbourne, Australia
  W tym badaniu 1,110 kobiet w wieku od 16 do 25 lat, tylko 1.3% miało wykrywalne MG.
• Sydney, Australia
  W tym badaniu 527 kobiet, 4% miało MG.
• Chapel Hill, USA. badaniu przeprowadzonym w Północnej Karolinie z udziałem 381 kobiet, MG wykryto u prawie 20%.
• Malmo, Szwecja
  W badaniu tym, obejmującym 5 519 testowanych kobiet, tylko 2% miało MG.
• Londyn, Wielka Brytania
  W badaniu 2,378 młodych kobiet, naukowcy stwierdzili, że około 3% miało MG.

Opcje leczenia

Schematy leczenia MG mogą się różnić w zależności od regionu lub centrum medycznego oraz stopnia zaawansowania choroby. W badaniach klinicznych porównujących antybiotyki azytromycynę i doksycyklinę, azytromycyna powodowała więcej wyleczeń. Jednakże, badania te zostały przeprowadzone kilka lat temu i od tego czasu MG mógł nabyć większą tolerancję, a nawet oporność na azytromycynę. Na podstawie doniesień i badań klinicznych istnieją co najmniej dwa możliwe schematy stosowania azytromycyny, które lekarze mogą rozważyć, jak następuje:

• pojedyncze leczenie azytromycyną: jedna dawka 1 grama przyjmowana doustnie
• przedłużone leczenie azytromycyną: 500 mg pierwszego dnia, a następnie 250 mg na dobę przez kolejne cztery dni

Niestety, te dwa schematy nie zostały porównane ze sobą w badaniach klinicznych, więc lekarze nie są pewni, czy jeden jest lepszy od drugiego.

Istnieje również 2-gramowa postać azytromycyny o przedłużonym uwalnianiu (sprzedawana jako Zmax SR przez firmę Pfizer). Nie zgłoszono jednak danych na temat skuteczności tej dawki w zakażeniu MG.

Natomiast coraz częściej pojawiają się doniesienia o niepowodzeniu leczenia, gdy w zakażeniu MG stosuje się pojedynczą 1-gramową dawkę azytromycyny. W takich przypadkach niektórzy eksperci STI sugerują stosowanie innego antybiotyku, moksyfloksacyny (Avelox), podawanej w dawce 400 mg raz dziennie przez 7 do 10 dni.

Jednakże należy zauważyć, że udokumentowano doniesienia o MG opornym zarówno na azytromycynę, jak i moksyfloksacynę.

Następny biuletyn CATIE News będzie poświęcony oporności MG na antybiotyki i możliwej nowej terapii.

Podziękowania

Dziękujemy mgr Marcowi Stebenowi, Institut national de santé publique du Québec, za pomoc w dyskusji, pomoc badawczą i recenzję ekspercką.

Źródła

STIs: Jaką rolę odgrywają w przenoszeniu HIV? — Prevention in Focus

1. Taylor-Robinson D, Jensen JS. Mycoplasma genitalium: from Chrysalis to multicolored butterfly. Clinical Microbiology Reviews. 2011 Jul;24(3):498-514.
2. Cazanave C, Manhart LE, Bébéar C. Mycoplasma genitalium, an emerging sexually transmitted pathogen. Médecine et maladies infectieuses. 2012 Sep;42(9):381-92.
3. Chrisment D, Machelart I, Wirth G, et al. Reactive arthritis associated with Mycoplasma genitalium urethritis. Diagnostic Microbiology and Infectious Disease. 2013; in press.
4. Chrisment D, Charron A, Cazanave C, et al. Detection of macrolide resistance in Mycoplasma genitalium in France. Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 2012 Nov;67(11):2598-601.
5. Hamasuna R. Mycoplasma genitalium in male urethritis: diagnosis and treatment in Japan. International Journal of Urology. 2013 Jul;20(7):676-84.
6. Reinton N, Moi H, Olsen AO, et al. Anatomic distribution of Neisseria gonorrhoeae, Chlamydia trachomatis and Mycoplasma genitalium infections in men who have sex with men. Sexual Health. 2013 Jul;10(3):199-203.
7. McGowin CL, Annan RS, Quayle AJ et al. Persistent Mycoplasma genitalium infection of human endocervical epithelial cells elicits chronic inflammatory cytokine secretion. Infection and Immunity. 2012 Nov;80(11):3842-9.
8. Gatski M, Martin DH, Theall K, et al. Mycoplasma genitalium infection among HIV-positive women: prevalence, risk factors and association with vaginal shedding. International Journal of STD and AIDS. 2011 Mar;22(3):155-9.
9. Moi H, Reinton N, Moghaddam A. Mycoplasma genitalium in women with lower genital tract inflammation. Sexually Transmitted Infections. 2009 Feb;85(1):10-4.
10. Gillespie CW, Manhart LE, Lowens MS, et al. Asymptomatic urethritis is common and is associated with characteristics that suggest sexually transmitted etiology. Sexually Transmitted Diseases. 2013 Mar;40(3):271-4.
11. Mena LA, Mroczkowski TF, Nsuami M, et al. A randomized comparison of azithromycin and doxycycline for the treatment of Mycoplasma genitalium-positive urethritis in men. Clinical Infectious Diseases. 2009 Jun 15;48(12):1649-54.
12. Bradshaw CS, Chen MY, Fairley CK. Persistence of Mycoplasma genitalium following azithromycin therapy. PLoS One. 2008;3(11):e3618.
13. Mobley VL, Hobbs MM, Lau K, et al. Mycoplasma genitalium infection in women attending a sexually transmitted infection clinic: diagnostic specimen type, coinfections, and predictors. Sexually Transmitted Diseases. 2012 Sep;39(9):706-9.
14. Seña AC, Lensing S, Rompalo A, et al. Chlamydia trachomatis, Mycoplasma genitalium, and Trichomonas vaginalis infections in men with nongonococcal urethritis: predictors and persistence after therapy. Journal of Infectious Diseases. 2012 Aug 1;206(3):357-65.
15. Oakeshott P, Aghaizu A, Hay P, et al. Is Mycoplasma genitalium in women the „New Chlamydia”? A community-based prospective cohort study. Clinical Infectious Diseases. 2010 Nov 15;51(10):1160-6.
16. Manhart LE, Gillespie CW, Lowens MS, et al. Standardowe schematy leczenia nongonokokowego zapalenia cewki moczowej mają podobne, ale malejące wskaźniki wyleczeń: randomizowane badanie kontrolowane. Clinical Infectious Diseases. 2013 Apr;56(7):934-42.
17. Short VL, Totten PA, Ness RB, et al. Clinical presentation of Mycoplasma genitalium infection versus Neisseria gonorrhoeae infection among women with pelvic inflammatory disease. Clinical Infectious Diseases. 2009 Jan 1;48(1):41-7.
18. Edlund M, Blaxhult A, Bratt G. The spread of Mycoplasma genitalium among men who have sex with men. International Journal of STD and AIDS. 2012 Jun;23(6):455-6.
19. Cazanave C, Lawson-Ayayi S, Hessamfar M, et al. Prevalence of Mycoplasma genitalium among HIV-infected women, Agence Nationale de Recherches sur le SIDA et les hépatites virales CO3 Aquitaine Cohort, France. Sexually Transmitted Infections. 2013 Aug;40(8):653-4.
20. Couldwell DL, Tagg KA, Jeoffreys NJ, et al. Failure of moxifloxacin treatment in Mycoplasma genitalium infections due to macrolide and fluoroquinolone resistance. International Journal of STD and AIDS. 2013 Oct;24(10):822-8.
21. Anagrius C, Loré B, Jensen JS. Leczenie Mycoplasma genitalium. Observations from a Swedish STD clinic_. PLoS One_. 2013 Apr 8;8(4):e61481.