Jagnięta powinny być znakowane w wieku od dwóch do 12 tygodni, przy czym najmłodsze zwierzę w stadzie powinno mieć co najmniej 24 godziny, aby mogła wytworzyć się więź macierzyńska. Jeśli jagnięcina trwa dłużej niż sześć tygodni, należy rozważyć przeprowadzenie dwóch sesji mułowania/ znakowania.
Istnieją zarejestrowane opcje uśmierzania bólu, które producenci mogą stosować podczas znakowania jagniąt, w tym uśmierzanie bólu przy przycinaniu ogona i kastracji. Zwierzęta w wieku powyżej sześciu miesięcy wymagają znieczulenia do przycinania ogona i mulesingu.
Kastracja i przycinanie ogona
Kastracja powinna być przeprowadzana u jagniąt tak wcześnie, jak pozwalają na to praktyki zarządzania, najlepiej przed 12 tygodniem życia. Zwierzęta starsze niż sześć miesięcy wymagają znieczulenia.
Dozwolone metody kastracji bez znieczulenia obejmują:
- Kastracja. Jagnięta powinny być odpowiednio skrępowane, a nóż musi być czysty i ostry.
- Pierścienie gumowe stosowane zgodnie z zaleceniami producenta.
Docinanie ogonów jagniąt jest zalecane przez Kodeks Praktyki dla owiec w celu zwalczania motylicy. Dopuszczalne metody obcinania ogonów, bez znieczulenia, to cięcie ostrym nożem, gumowe pierścienie nakładane zgodnie z zaleceniami producenta lub podgrzewane płomieniem gazowym żelazko do polerowania („nóż gazowy”) stosowane zgodnie z zaleceniami producenta.
Przewiduje się, że australijskie normy i wytyczne dotyczące dobrostanu zwierząt w odniesieniu do owiec będą w przyszłości regulowane w Australii Zachodniej. Zgodnie z tymi normami i wytycznymi, w odniesieniu do obcinania ogonów i kastracji obowiązują następujące standardy:
- Osoba wykonująca obcinanie ogona lub kastrację musi posiadać odpowiednią wiedzę, doświadczenie i umiejętności lub być pod bezpośrednim nadzorem osoby, która posiada odpowiednią wiedzę, doświadczenie i umiejętności.
- Osobie nie wolno obcinać ogona owcom, które mają więcej niż sześć miesięcy, bez zastosowania odpowiedniego uśmierzania bólu i kontroli krwotoków u owiec.
- Osoba musi pozostawić zadokowany kikut ogona owcy z zachowanym co najmniej jednym wyczuwalnym palpacyjnie wolnym stawem.
- Osobie nie wolno kastrować lub stosować metody wnętrostwa u owiec, które mają więcej niż sześć miesięcy.
Departament Rolnictwa i Żywności Australii Zachodniej (DAFWA) zaleca, aby producenci stosowali gumowe pierścienie lub gorący nóż gazowy podczas zadokowywania ogonów. Metoda gorącego noża jest generalnie preferowana przy przycinaniu ogonów u jagniąt, które są również mule. W przypadku stosowania gorącego noża podczas wietrznej pogody, należy rozważyć zastosowanie blokady przeciwwietrznej w celu utrzymania noża w optymalnej temperaturze. Nóż, który jest zbyt zimny nie przetnie ogona jednym ruchem. Nóż, który jest zbyt gorący będzie przecinał ogon zbyt szybko i nie wykastruje końcówki ogona oraz zwiększy ilość utraconej krwi.
Dla producentów w Australii dostępne są dwa rodzaje noży gazowych, nóż standardowy i nóż z obrotowym kowadłem (znany jako nóż Te Pari Patesco®). Oba noże powodują podobne rany i działają w ten sam sposób; jednakże nóż Te Pari ma obracające się kowadełko, które rozciąga wełnistą skórę przed cięciem, co powoduje powstawanie gołych obszarów na grzbietowej powierzchni ogona i na czubku ogona. Pozostawia to większy goły obszar, na którym normalnie rosła by wełna i który byłby narażony na plamy moczu i zacieki. Aby uzyskać więcej informacji na temat noża Te Pari, proszę zobaczyć link w menu bocznym (do strony poświęconej muchom).
Jagnięta powinny być zadokowane do trzeciego stawu palpacyjnego lub do czubka sromu u maciorek i do tej samej długości u cieląt, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia muchomorów. Jagnięta z krótszym ogonem częściej chorują na wypadanie odbytnicy i raka sromu. Obcinanie ogona na krótszej długości niekoniecznie oznacza mniejszą liczbę uderzeń much.
