Obligacje zabezpieczone a niezabezpieczone

Obligacje, które stanowią zobowiązanie emitenta do dokonania zaplanowanych płatności odsetek i spłaty kapitału na rzecz nabywcy, mogą być zabezpieczone lub niezabezpieczone, a każdy z tych rodzajów obligacji przedstawia inne możliwości i wyzwania dla nabywcy.

Obligacje zabezpieczone

Obligacje zabezpieczone to takie, które są zabezpieczone przez aktywa, takie jak nieruchomości, sprzęt (zwłaszcza w przypadku linii lotniczych, kolei i firm transportowych) lub przez inny strumień dochodów. Papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką (MBS) są przykładem pojedynczego rodzaju obligacji zabezpieczonej zarówno aktywami fizycznymi kredytobiorców, takimi jak tytuły własności do domów kredytobiorców, jak i strumieniem dochodów ze spłat kredytów hipotecznych kredytobiorców.

Celem zabezpieczenia obligacji jest to, że jeśli emitent nie wywiąże się ze swoich zobowiązań i nie dokona spłaty odsetek lub kwoty głównej, inwestorzy mają roszczenie do aktywów emitenta, które umożliwi im odzyskanie pieniędzy. To roszczenie do aktywów pożyczkobiorcy może jednak czasami zostać zakwestionowane lub sprzedaż aktywów może nie przynieść wystarczającej kwoty, aby w pełni spłacić inwestorów. W obu przypadkach istnieje prawdopodobieństwo, że po pewnym opóźnieniu – które może wynosić od tygodni do lat – posiadacze obligacji otrzymają zwrot tylko części swojej inwestycji. 

Typowo, zabezpieczone obligacje są emitowane przez korporacje i gminy. Wiele obligacji korporacyjnych jest jednak niezabezpieczonych. W przypadku przedsiębiorstw komunalnych, obligacje niezabezpieczone są często określane jako obligacje ogólnego zobowiązania (general obligation bonds), ponieważ są one wspierane przez szerokie uprawnienia podatkowe gminy. W przeciwieństwie do nich, obligacje „przychodowe”, które są obligacjami zabezpieczonymi przychodami, które mają być wygenerowane przez konkretny projekt, są uważane za obligacje zabezpieczone.

Obligacje niezabezpieczone

Obligacje niezabezpieczone nie są zabezpieczone przez konkretny składnik aktywów, ale raczej przez „pełną wiarę i kredyt” emitenta. Innymi słowy, inwestor ma obietnicę spłaty ze strony emitenta, ale nie ma roszczenia do konkretnego zabezpieczenia. To jednak nie musi być złe. Amerykańskie obligacje skarbowe, które są ogólnie uważane za inwestycję o najniższym ryzyku na świecie, jeśli chodzi o możliwość niewywiązania się z zobowiązań, są obligacjami niezabezpieczonymi.

Właściciele obligacji niezabezpieczonych mają roszczenie do aktywów emitenta, który nie wywiązał się z zobowiązań, ale dopiero po tym, jak inwestorzy, których papiery wartościowe znajdują się wyżej w strukturze kapitałowej, zostaną spłaceni w pierwszej kolejności. Na przykład, jeśli spółka Widget Corp wyemitowała zarówno niezabezpieczone, jak i zabezpieczone obligacje, a następnie ogłosiła upadłość, posiadacze zabezpieczonych obligacji zostaną spłaceni w pierwszej kolejności. Dług niezabezpieczony jest podporządkowany długowi zabezpieczonemu.

Charakterystyka ryzyka i rentowności

Generalizacje dotyczące ryzyka i rentowności długu obligacyjnego podlegają wielu wyjątkom. Na przykład, chociaż można by przypuszczać, że zabezpieczony dług stanowi mniejsze ryzyko dla posiadaczy obligacji niż dług niezabezpieczony, w praktyce często jest odwrotnie. Inwestorzy kupują dług niezabezpieczony ze względu na reputację i siłę ekonomiczną emitenta. W przypadku obligacji skarbowych – z których żadna nie jest zabezpieczona niczym więcej niż reputacją rządu USA – emitent od ponad 200 lat nigdy nie zawiódł w spłacie zaplanowanych odsetek ani nie zwrócił całości kapitału w terminie wykupu. W przypadku większości obligacji zabezpieczonych, reputacja emitenta i jego postrzegana siła ekonomiczna nie uzasadniają zakupu obligacji przez inwestora bez zabezpieczenia.

W obu przypadkach, niezabezpieczonych obligacji emitowanych przez silnych ekonomicznie emitentów i zabezpieczonych obligacji emitowanych przez słabszych emitentów, niezabezpieczona obligacja może mieć niższą stopę procentową w momencie emisji niż obligacja zabezpieczona. Obligacje korporacyjne o niższym ratingu, takie jak obligacje śmieciowe, zawsze mają w momencie emisji harmonogramy wysokiego oprocentowania. Tego rodzaju uogólnienia są jednak ważne tylko do pewnego momentu. Niektóre bardzo silne instytucje tradycyjnie oferują zabezpieczony dług, jak np. quasi-rządowi producenci energii, i w takich przypadkach oferowane oprocentowanie będzie niskie z tego samego powodu, dla którego dług niezabezpieczony może oferować stosunkowo niskie oprocentowanie.&

The Bottom Line

Najlepsze uogólnienia dotyczące ryzyka i charakterystyki zwrotu z obligacji zabezpieczonych i niezabezpieczonych są takie, że dług postrzegany jako ryzykowny zawsze będzie oferował stosunkowo wysokie oprocentowanie, a dług emitowany przez rządy i korporacje o reputacji siły gospodarczej będzie oferował stosunkowo niskie oprocentowanie. W obu przypadkach, truizm ma zastosowanie: Ryzyko i zyski są skorelowane. Zwłaszcza na rynkach obligacji, gdzie ryzyko i rentowność idą w parze.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *