Jeden po drugim, każdy z sześciu hoteli Franka Lloyda Wrighta zniknął. Pożar zniszczył Montana’s 1909 Bitter Root Inn w 1924 roku, do tego czasu roadhouse. Tokijski Imperial Hotel, ukończony w 1923 roku, przetrwał trzęsienie ziemi w Grant Kanto w tym samym roku, a następnie został zburzony w 1968 roku. Jego hotel Lake Geneva z 1911 roku spłonął doszczętnie w 1970 roku. W 1972 roku zamknięto ostatni hotel Wrighta: Park Inn w centrum Mason City, w stanie Iowa. Ukończona w 1910 roku konstrukcja Prairie School stała się biurowcem, potem klubem ze striptizem, a następnie przez lata stała pusta.
Teraz, po 12-letniej renowacji wartej 18 milionów dolarów, zajazd został ponownie otwarty jako 27-pokojowy hotel butikowy. W 1999 roku lokalna firma Bergland + Cram odrestaurowała oryginalną ceglaną i terakotową fasadę budynku, a także autentyczne kraty okienne i 16-panelowy świetlik ze szkła artystycznego, który został znaleziony w lokalnym domu. Lobby, damski salon i balkon wyglądają tak samo, jak przed stu laty. Układ został zmieniony, aby powiększyć pokoje gościnne i włączyć prywatne łazienki, chociaż jeden historyczny apartament zachował oryginalną konfigurację 10″ x 10″ Wrighta.
Niezawodowa organizacja o nazwie Wright on the Park, utworzona przez mieszkańców Mason City w 2005 roku, zainicjowała renowację. Została ona sfinansowana z 8,2 mln dolarów dotacji z Vision Iowa, programu stanowego, który zapewnia wsparcie dla atrakcji kulturalnych, oraz 3,6 mln dolarów w państwowych ulgach podatkowych. Miasto, które przejęło hotel na własność, próbowało go sprzedać na eBayu za 10 milionów dolarów w 2004 roku. Renowacja stała się tematem filmu dokumentalnego z 2008 roku, „The Last Wright”, który śledzi ewolucję hotelu w ciągu jego 100-letniej historii.
Wright zbudował trzypiętrowy drewniano-ceglany zajazd w sąsiedztwie innego swojego projektu, City National Bank. Oba były dodatkami do jego pierwotnego zlecenia, biur dla kancelarii prawnej, które zostały odrestaurowane i włączone do hotelu. Projekt Park Inn uważał za prototyp tokijskiego hotelu Imperial. Kiedy ten budynek przetrwał trzęsienie ziemi w 1923 roku, jeden z jego głównych inwestorów, baron Okura Kihachiro, wysłał Wrightowi taki telegram: „Hotel stoi nieuszkodzony jako pomnik pańskiego geniuszu. Gratuluję.” Hotel doznał większych zniszczeń niż Kihachiro sądził, a teraz już go nie ma. Ale ktoś powinien przekazać jego wiadomość nowym właścicielom Park Inn.