Małe, ciemnozielone, jajowate do eliptycznych liście ostrokrzewu Yaupon są łopatkowate i występują naprzemiennie na łodydze.
Drzewa mogą osiągać wysokość 25 lub 30 stóp.
Zasięg & Siedlisko
Yaupon holly występuje naturalnie od Teksasu na wschód do Florydy i na północ do południowej części Wirginii.
Jego ulubione siedlisko obejmuje lasy morskie, słone bagna oraz lasy i bagna równiny przybrzeżnej na wysokości poniżej 500 stóp.
Ale ze względu na popularność yaupon w przeszłości jako rośliny uprawnej rdzennych Amerykanów, a obecnie jako odpornej rośliny krajobrazowej, yaupon może występować na wyższych wysokościach tak daleko w głąb lądu jak góry Północnej Karoliny.
Rodzime źródło kofeiny w USA
Yaupon jest jedyną rośliną (jaką znamy) rodzimą w Stanach Zjednoczonych, która zawiera kofeinę.
Jest bliskim kuzynem południowoamerykańskiej yerba maté (Ilex paraguariensis), a herbata z suszonych liści yaupon smakuje podobnie do yerba maté, a zawartość kofeiny jest podobna.
Herbata ze świeżych liści yaupon jest bardziej podobna do herbaty zielonej.
Ilex Vomitoria błędna nazwa
Yaupon ostrokrzew kojarzony jest z kilkoma nazwami; czarny napój, biały napój, cassine, cassina i oczywiście jego łacińska nazwa, Ilex vomitoria.
Ilex vomitoria to nazwa, która wydaje się trzymać w rak wszystkich.
Przez wieki, konwencjonalna teoria była, że Ilex vomitoria został nazwany dla jego rzekomych właściwości emetycznych, które były świadkiem w Native American ceremonii, gdzie Indianie pili czarny napój, a następnie oczyścić lub wymioty.
Ale wbrew nazwie, Ilex vomitoria nie jest emetyczny, przynajmniej herbata nie jest, i istnieje wiele historycznych pism, które odnoszą się do przypadkowego spożycia herbaty yaupon, lub cassine, bez wzmianki o wymiotach.
W „Podróżach Bartrama” William Bartram napisał: „Król rozmawiał, pił Cassine i przyjaźnił się ze swoimi ludźmi i z nami.”
I w innym fragmencie napisał o spotkaniu z wodzami i wojownikami indiańskimi, którzy „….spędzili wieczór i większą część nocy razem, pijąc Cassine i paląc tytoń.”
Według antropologa i etnologa Williama C. Sturtevanta, Hiszpanie, którzy założyli St. Augustine na Florydzie, nauczyli się pić herbatę yaupon od Indian Timucua i uzależnili się od niej w taki sam sposób, w jaki wielu z nas uzależnia się od kawy: A Native American Tea, Sturtevant napisał: „W 1615 r. ojciec Francísco Ximénez … donosił, że pito ją z samego rana i że 'nie ma Hiszpana ani Indianina, który by jej nie pił codziennie rano i wieczorem … jest ona bardziej wadą niż czekolada w Nowej Hiszpanii.
O ile mi wiadomo, w tym momencie nie ma prawdziwego wytłumaczenia, dlaczego yaupon utknął z tak odstręczającą nazwą, skoro był tak samo codzienną rutyną, jak czarna herbata czy kawa. W czasach, gdy lokalna, organiczna żywność cieszy się tak dużym popytem, produkt taki jak yaupon powinien również cieszyć się dużym zainteresowaniem.
Badania przeprowadzone w 2014 roku przez Uniwersytet Florydy wskazują, że błędne określenie vomitoria może być winne braku popularności yaupon.
Z podsumowania badań:
W „ślepym” teście smakowym przeprowadzonym przez Wainwright w ramach jej badań do pracy dyplomowej, yaupon był preferowany nad yerba mate nawet przez częstych pijących tę ostatnią. Jeden z powodów lekceważenia yauponu został ujawniony przez jej badania. Mimo że yaupon i yerba mate mają taką samą zawartość kofeiny i antyoksydantów, naukowa nazwa yauponu (Ilex vomitoria) sprawiła, że uczestnicy badania niechętnie go kupowali, mimo że badania wskazują, że yaupon nie jest bardziej emetyczny niż herbata cejlońska, kawa czy napoje typu cola.
Kilka firm sprzedaje obecnie herbatę yaupon w celach komercyjnych, więc może ona ponownie zyskać popularność, jeśli tylko uda nam się pokonać skojarzenie z wymiocinami.
Zbieranie i przetwarzanie
Możesz użyć świeżych, suszonych lub prażonych liści i/lub łodyg do zrobienia herbaty yaupon, ale unikaj trujących jagód.
To naprawdę łatwe do zebrania liście, chwytając łodygę w pobliżu pnia i przesuwając rękę na zewnątrz, aby je oderwać. Możesz też po prostu wyciąć całą łodygę, co ułatwi suszenie na powietrzu.
Aby wysuszyć liście yaupon na łodydze, powieś łodygi w ciepłym, suchym miejscu na kilka tygodni. Upewnij się, że umieściłeś pod nimi coś takiego jak blachę, aby złapać liście, które nieuchronnie spadną z łodygi.
Aby przyspieszyć proces suszenia, rozłóż świeże liście na blasze lub tacy dehydratora, upewniając się, że nie układasz ich na sobie i dajesz im dużo przestrzeni do oddychania – powinny być rozłożone w jednej warstwie.
Następnie suszyć w piekarniku lub dehydratorze ustawionym na 200 stopni F przez kilka godzin.
Można również prażyć liście w piekarniku lub parzyć na kuchence w temperaturze 350-400 stopni F. Rdzenni Amerykanie tradycyjnie parzyli je na ciemny brąz nad ogniem.
Parching lub prażenie, nawet w piekarniku bez dymu, nadaje liściom dymny smak podobny do yerba maté (Ilex paraguariensis).
Gdy liście są wysuszone i/lub sparzone, rozdrobnij je palcami lub za pomocą moździerza i tłuczka i przechowuj w szczelnych szklanych słoikach, tak jak przechowujesz każdą herbatę ziołową.
Przepis na herbatę yaupon
Składniki
- 1 do 1.5 łyżeczek liści yaupon, świeżych, suszonych, parzonych lub palonych (lub 1 torebka herbaty)
- 1 filiżanka wody
Instrukcje
- Zagotuj wodę i wlej do filiżanki z luźnymi liśćmi yaupon, kulką herbaty lub torebką herbaty
- Pozwól parzyć przez pięć do dziesięciu minut i usuń kulkę herbaty lub odcedź liście.
Przypisy
Użyj świeżych lub suszonych liści yaupon, aby uzyskać herbatę, która smakuje bardziej jak zielona herbata, lub użyj sparzonych lub palonych liści, aby uzyskać herbatę bardziej dymną, która smakuje bardziej jak yerba maté.