CreationEdit
W 1927 roku, z powodu kosztów i ograniczeń technicznych, Disney i jego główny animator Ub Iwerks postanowili zakończyć pracę nad komediami Alicja i kot Juliusz. Mniej więcej w tym samym czasie Charles Mintz dostał wiadomość, że Universal Pictures chce wejść do biznesu kreskówkowego, więc powiedział Disneyowi, aby stworzył nową postać, którą mógłby sprzedać Universalowi. Po stworzeniu Oswalda, Winkler podpisał 4 marca 1927 roku kontrakt z Universalem, który gwarantował 27 kreskówek o Oswaldzie Szczęśliwym Króliku. Prace nad postacią i serią rozpoczęły się wkrótce po tym, jak Disney przeniósł swoje studio na Hyperion Avenue.
Disney zdecydował się stworzyć postać królika, ponieważ w tamtym czasie istniały już dwa popularne animowane koty, Felix the Cat i Krazy Kat.
Pierwsza kreskówka Oswalda, Poor Papa, została odrzucona przez szefów studia Universal ze względu na niską jakość produkcji oraz niechlujstwo i wiek Oswalda. Disney, wraz z Iwerksem, postanowił stworzyć drugą kreskówkę, zatytułowaną Kłopoty z wózkiem, w której wystąpił znacznie młodszy, schludniejszy Oswald. Ta krótkometrażówka, wydana 5 września 1927 roku, oficjalnie rozpoczęła serię i okazała się największym dotychczasowym sukcesem wytwórni Universal. Fabuła filmu Poor Papa została ponownie wykorzystana w krótkometrażówce Myszka Miki pięć lat później, w filmie Mickey’s Nightmare z 1932 roku. Oswald the Lucky Rabbit stał się pierwszym wielkim hitem wytwórni Universal w 1927 roku, rywalizując z innymi popularnymi postaciami z kreskówek, takimi jak kot Felix i klaun Koko.
Sukces serii Oswald pozwolił Studiu Walta Disneya powiększyć się do prawie dwudziestu pracowników. Tygodniowa pensja Walta z serii wynosiła 100 dolarów, a Roya Disneya – 65 dolarów. Bracia Disney zarabiali po 500 dolarów za każdą krótkometrażówkę Oswalda i dzielili się zyskami na koniec roku, przy czym Walt otrzymywał 60% (5 361 dolarów), a Roy 40% (3 574 dolarów). Za dochód uzyskany z serii Oswald, Walt i Roy kupili dziesięć akrów ziemi na pustyni. Zainwestowali również w przedsięwzięcie polegające na wydobyciu ropy naftowej. Iwerks zainwestował również swoje dochody w kilka kamiennych młynów do kruszenia pigmentu farby, którego używał do tworzenia receptur farb wykorzystywanych przez animatorów przez dziesięciolecia.
Sukces Oswalda spowodował również, że Universal i Winkler podpisali w lutym 1928 roku kolejny kontrakt, gwarantujący trzy kolejne lata kreskówek Oswalda.
W miarę upływu czasu Disney obawiał się, że Mintz zrezygnuje z odnowienia kontraktu, częściowo z powodu Iwerksa informującego Disneya, że George Winkler, na polecenie Mintza, chodził za plecami Disneya podczas odbioru rolek Oswalda i zatrudniał jego animatorów. W końcu Walt pojechał ze swoją żoną Lilly do Nowego Jorku, aby przed spotkaniem z Mintzem znaleźć innych potencjalnych dystrybutorów dla kreskówek swojego studia, w tym Fox i MGM. Jak wspominał później Walt, włożył dwie odbitki Oswalda pod pachę i – czując się „jak wieśniak” – pomaszerował „pół przecznicy na północ” Broadwayem do MGM, aby odwiedzić Freda Quimby’ego. W tym czasie Walt i Lillian uczestniczyli w premierze krótkometrażowego filmu Oswalda Rival Romeos, który zadebiutował w Colony na 53. i Broadwayu.
Wiosną 1928 roku Disney pojechał do Nowego Jorku w nadziei na wynegocjowanie bardziej opłacalnego kontraktu ze swoim producentem Charlesem Mintzem. Ponieważ jednak problemy ekonomiczne były wówczas widoczne, Mintz uznał, że Disney powinien zadowolić się 20% obniżką, choć obiecano mu duże zyski, jeśli finanse studia znacznie się podniosą. Podczas gdy większość jego kolegów animatorów odeszła do studia Mintza, Disney postanowił zrezygnować z pracy nad kreskówkami o Oswaldzie. Podczas długiej podróży pociągiem do domu, wpadł na pomysł stworzenia innej postaci i zachowania do niej praw. W tajemnicy przed Disneyem i Iwerksem stworzył nową kreskówkę z nową postacią, która wkrótce stała się najbardziej udaną postacią w historii kina, a później stała się fundamentem światowego imperium rozrywki. Pierwszą kreskówką z Myszką Miki, która została sfilmowana, było „Samolotowe szaleństwo” (Plane Crazy) z lata 1928 r., ale została ona wyprodukowana jako film niemy i nie została dopuszczona do emisji. Pierwszy film Myszki Miki z synchronizowaną ścieżką dźwiękową, Parowiec Willie, wszedł na ekrany jesienią tego samego roku i stał się wielkim przebojem, przebijając Oswalda. Plane Crazy otrzymał później własną zsynchronizowaną ścieżkę dźwiękową i został wydany 17 marca 1929 roku.
Universal przejmuje bezpośrednią kontrolęEdit
Mintz, w międzyczasie, otworzył własne studio (później znane jako Screen Gems) składające się głównie z byłych pracowników Disneya, gdzie kontynuował produkcję kreskówek Oswalda, wśród nich pierwszego Oswalda z dźwiękiem, Hen Fruit (1929). Przypadkowo, Disney i Mintz wyprodukowali po dziewięć kreskówek w pierwszym roku i 17 w następnym, zanim Oswald został przejęty przez innych. Animatorzy Hugh Harman i Rudolf Ising, niezadowoleni z Mintza, poprosili szefa wytwórni Universal Carla Laemmle o usunięcie Mintza, sugerując, że to oni będą kontynuować serię Oswalda. Laemmle rozwiązał kontrakt z Mintzem, ale zamiast zatrudnić Harmana i Isinga, zdecydował się na produkcję kreskówek o Oswaldzie bezpośrednio na terenie wytwórni Universal. Laemmle wybrał Waltera Lantza, który miał wyprodukować nową serię krótkometrażówek o Oswaldzie (pierwszą z nich był Race Riot z 1929 roku). W ciągu następnej dekady Lantz wyprodukował 142 kreskówki o Oswaldzie, w sumie 194 filmy z jego udziałem, obejmujące prace wszystkich trzech producentów. Po przejęciu produkcji przez Lantza w 1929 roku, wygląd postaci został w pewnym stopniu zmieniony w ciągu następnych lat: Oswald otrzymał białe rękawiczki na dłoniach, buty na stopach, koszulę, „ładniejszą” twarz z większymi oczami, większą głowę i krótsze uszy. W 1935 roku, w Przypadku zaginionej owcy, nastąpiła jeszcze większa metamorfoza: postać została narysowana bardziej realistycznie, z białym futrem zamiast czarnego, buty zostały zdjęte, a zamiast koszuli i szortów Oswald nosił szelki. Ten nowy model Oswalda został zaadaptowany bezpośrednio z postaci nie-Oswalda z innej kreskówki Lantza: Cinecolor „Lis i królik” (1935), wydanej około dwa miesiące wcześniej jako ostatnia z wczesnej serii Cartune Classics. Autorem przeróbki był Manuel Moreno.
Kreskówki z nowym, biało-futrym Oswaldem różniły się od swoich poprzedników pod wieloma względami, a same historie stały się łagodniejsze. Niewielkie zmiany w stylu rysowania również będą kontynuowane. W Happy Scouts (1938), przedostatnim filmie o Oswaldzie, futro królika zmieniło się z białego na szare.
W przeciwieństwie do krótkometrażówek Disneya, w których Oswald nie mówił, w kreskówkach Lantza zaczęły pojawiać się dialogi Oswalda, choć większość kreskówek nadal była niema. Animator Bill Nolan podkładał głos Oswaldowi w Cold Turkey, pierwszej kreskówce Lantza z dialogiem, a w następnym roku Pinto Colvig, który pracował w studiu jako animator i twórca gagów, zaczął podkładać głos Oswaldowi. Kiedy Colvig opuścił studio w 1931 roku, głos Oswalda do początku następnego roku przejął Mickey Rooney. Od 1932 roku Lantz przestał używać stałego aktora do podkładania głosu Oswaldowi, a wielu pracowników studia (w tym sam Lantz) przez lata na zmianę podkładało głos tej postaci. June Foray podkładała głos Oswaldowi w filmie The Egg Cracker Suite, który był ostatnim filmem krótkometrażowym z udziałem tej postaci. Później ponownie podkładała mu głos w nieemitowanym pilocie radiowym, Sally in Hollywoodland (1947).
Oswald pojawił się w pierwszej animowanej sekwencji z dźwiękiem i kolorem (dwupasmówka Technicolor), 2,5 minutowej animowanej sekwencji filmu akcji Król jazzu (1930), wyprodukowanej przez Laemmle dla Universal. Jednak dopiero w 1934 roku Oswald otrzymał własne kolorowe kreskówki dźwiękowe w dwupasmowym Technicolorze, Toyland Premiere i Springtime Serenade. Potem kreskówki Oswalda powróciły do czerni i bieli, z wyjątkiem ostatniej, The Egg Cracker Suite (1943), wydanej jako część serii Swing Symphonies. Egg Cracker był także jedyną kreskówką Oswalda, w której zastosowano trójpasmowy Technicolor. Ostatni występ Oswalda w kreskówce był cameo w The Woody Woodpecker Polka (1951), również w trzech paskach Technicolor, który do tego czasu stał się normą w branży kreskówek. Pojawił się także w reklamie teatralnej z 1952 roku dla Electric Autolite Company, gdzie jego głos podkładał Dick Beals.
KomiksyEdit
Pierwsze pojawienie się Oswalda w komiksach miało miejsce w serii pasków komiksowych zatytułowanych Oswald the Rabbit, które trwały od lutego 1935 do stycznia 1936 roku. Zostały one narysowane przez Al Stahl i opublikowane przez National Allied Publications. Komiksy były serializowane na jednej stronie całości New Fun i pierwszego numeru More Fun.
Drugi bieg Oswalda w komiksach rozpoczął się w Dell Comics' New Funnies, który trwał od 1942 do 1962 roku. Po typowym rozwoju, jaki można zaobserwować w większości nowych komiksów, historie z New Funnies powoli zmieniały postać w swoim własnym kierunku.
Na początku historii z New Funnies, Oswald istniał w środowisku przypominającym Kubusia Puchatka: był przedstawiany jako żywe wypchane zwierzę, żyjące w lesie razem z innymi antropomorfizowanymi zabawkami. Należał do nich miś Toby, drewniana lalka Maggie Lou, Indianin o żółwiej twarzy Hi-Yah Wahoo oraz Woody Woodpecker – przedstawiony jako mechaniczna lalka wypełniona nakrętkami i śrubami (stąd jego „wariackie” zachowanie). W 1944 roku, wraz z dołączeniem pisarza Johna Stanleya, motyw wypchanych zwierząt został porzucony, podobnie jak Maggie Lou, Woody i Wahoo. Oswald i Toby stali się postaciami z krwi i kości, żyjącymi jako współlokatorzy w „Lantzville”. Początkowo rysowane przez Dana Gormleya, seria została później narysowana przez takich jak Dan Noonan i Lloyd White.
W 1948 roku, Toby przyjął dwa osierocone króliki dla Oswalda, aby podnieść. Floyd i Lloyd, nowi synowie „Poppa Oswalda”, pozostali w pobliżu; Toby został odsunięty na boczny tor, znikając na dobre w 1953 roku. Późniejsze historie skupiały się na Oswaldzie, który wraz z synami szukał przygód, dorywczych prac lub po prostu chronił chłopców przed takimi postaciami jak pożerający króliki Reddy Fox i (od 1961 roku) oszust Gabby Gator – postać zaadaptowana z ówczesnych kreskówek Woody Woodpecker. W tej erze komiksów o Oswaldzie zazwyczaj rysował Jack Bradbury, znany również ze swoich prac o Myszce Miki.
Po latach 60. komiksy o Oswaldzie były zazwyczaj produkowane poza Stanami Zjednoczonymi, na przykład w Meksyku i we Włoszech. Do końca XX wieku zagraniczne komiksy kontynuowały wygląd i styl opowieści Della Oswalda.
W 2010 roku Oswald wystąpił w digikomiksowej serii Epic Mickey: Tales of the Wasteland, prequelu do gry wideo Epic Mickey, w którym dzieli się tym, jak wyglądało Pustkowie, zanim przybył tam Mickey.
W 2011 roku Oswald wystąpił w norweskim komiksie Disneya „En magisk jul!”, napisanym przez Davida Gersteina i narysowanym przez Marka Kauslera. Jest ona oparta na i rozgrywa się w czasach klasycznych szortów Oswalda z lat 1927-28. Historia ta została później przedrukowana, jako „Just Like Magic!”, w amerykańskim komiksie Disneya Walt Disney’s Comics and Stories #726 (2015).
Disney nabywa japoński znak towarowy OswaldaEdit
W lutym 2006 r., Disney CEO Bob Iger zainicjował handel z NBC Universal, w którym szereg mniejszych aktywów, w tym prawa do Oswalda, zostały nabyte przez The Walt Disney Company w zamian za wysłanie sportowca Al Michaelsa z Disney’s ABC i ESPN do NBC Sports. W tym czasie ABC straciło kontrakt na prawa do transmisji NFL, a Michaels, pomimo podpisania niedawno długoterminowej umowy z ESPN, był zainteresowany ponownym dołączeniem do partnera Johna Maddena w NBC przy niedzielnym pakiecie nocnym. Universal przekazał znak towarowy postaci do Disneya, a w zamian Disney zwolnił Michaelsa z umowy o pracę, pozwalając mu podpisać kontrakt z NBC.
Umowa obejmowała prawa do znaku towarowego do postaci na Japonii. Iger był zainteresowany własnością z powodu wewnętrznego dokumentu projektowego dla gry wideo, która stała się Epic Mickey. Córka Walta Disneya, Diane Disney Miller, wydała następujące oświadczenie po ogłoszeniu umowy:
Kiedy Bob został mianowany CEO, powiedział mi, że chce przywrócić Oswalda do Disneya, a ja doceniam to, że jest człowiekiem dotrzymującym słowa. Mając Oswalda wokół ponownie będzie dużo zabawy.
Mniej więcej w tym samym czasie, Kansas City Chiefs i New York Jets dokonali podobnej transakcji, Chiefs dając Jets pick draftu jako rekompensatę za zwolnienie trenera Herm Edwardsa z jego kontraktu. Odnosząc się do tej wymiany, Michaels powiedział:
Oswald jest zdecydowanie wart więcej niż wybór w czwartej rundzie draftu. I’m going to be a trivia answer someday.
W styczniu 2007 roku, linia koszulek od Comme des Garçons wydaje się stanowić pierwszy nowy towar Disneya Oswalda. W grudniu ukazał się dwupłytowy zestaw DVD „The Adventures of Oswald the Lucky Rabbit”, zawarty w siódmej fali serii DVD „Walt Disney Treasures”. Kilka kolekcjonerskich figurek Oswalda i limitowana edycja pluszowej zabawki w skali szarości pojawiły się wkrótce po wydaniu zestawu DVD. Disney Store również zaczął wprowadzać Oswalda do swoich linii towarowych, zaczynając od wydruku na płótnie i ozdoby świątecznej, które stały się dostępne jesienią 2007 roku. Standardowa kolorowa zabawka pluszowa odpowiadająca wyglądowi Oswalda w Epic Mickey pojawiła się pod koniec 2010 roku. Po tym nastąpił ciągły rozwój odzieży i innych produktów w Disney Store, różnych sklepach sieciowych i w parku rozrywki Disney California Adventure.
W 2012 roku nowo zaprojektowana ulica Buena Vista w Disney California Adventure zawierała Oswald’s Filling Station, stoisko z towarami stylizowanymi na stację benzynową z lat dwudziestych. Sklep sprzedaje czapki „Oswald Ears” (podobny styl do popularnych czapek Klubu Myszki Miki), a także koszulki, pluszaki i kubki. W 2014 roku Oswald zaczął pojawiać się w okolicy sklepu.
Używając rysunków ze szkicownika Ub Iwerksa z 2012 roku, archiwiści odtworzyli scenę z kreskówki Oswald, Harem Scarem.
Gry wideoEdit
W 1995 roku Oswald pojawił się na krótko w Férias Frustradas do Pica-Pau, grze wideo Woody Woodpecker wydanej na Sega Master System i Mega Drive tylko w Brazylii.
Oswald jest jedną z głównych postaci w grze wideo Epic Mickey. Świat Epic Mickey nazywa się „Wasteland” i jest podobny do Disneylandu, ale dla „zapomnianych” postaci Disneya, w tym Oswalda, który rządzi tym miejscem. Właściwie Oswald stworzył go na wzór Disneylandu, ale w miejsce Mickey’ego umieścił swoje podobizny w pomniku z Waltem Disneyem i innych miejscach w całym mieście. Oswald był pierwszą postacią z kreskówek, która została „zapomniana” i zamieszkała w Wasteland. Oswald nie lubi Mickey za kradzież jego popularność, że czuł, że zasłużył. Oswald stara się uczynić Wasteland lepszym miejscem dla zapomnianych postaci, zwłaszcza jego „króliczych dzieci” i żony Ortensji.
Epic Mickey 2: The Power of Two to gra wideo, która została wydana 18 listopada 2012 roku. W przeciwieństwie do poprzedniej gry, Epic Mickey 2 zawiera pełne głosowe cut-scenki z Frankiem Welkerem (Welker dostarczył również efekty głosowe Oswalda w poprzedniej grze) jako pierwszym aktorem głosowym Oswalda w produkcji Disney’s Oswald the Lucky Rabbit (Bill Nolan był pierwszym aktorem głosowym Oswalda w 1929 roku, kiedy Walter Lantz wyprodukował kreskówki Oswalda).
Tetsuya Nomura, twórca i główny producent serii Kingdom Hearts, poprosił o wykorzystanie Oswalda w Kingdom Hearts III, ale odpowiedź od Disneya brzmiała, że postać byłaby „zbyt trudna” do wykorzystania, bez dalszych wyjaśnień czy szczegółów ze strony Disneya. Nomura cytuje Oswalda jako jedną ze swoich ulubionych postaci Disneya.
Projekty DisneyaEdit
Oswald wystąpił w Harem Scarem, kreskówce z 2012 roku stworzonej przez archiwistę ze szkicownika Walta Disneya, który wykonał dziesiątki rysunków. Pojawił się w 2013 roku w kreskówce w stylu throwback Myszki Miki, Get a Horse!
Choć wcześniej wiedziano, że przetrwało tylko 19 z 26 kreskówek, kilka zaginionych kreskówek Oswalda zostało odnalezionych w latach 2010. W 2015 roku okazało się, że w Narodowych Archiwach Brytyjskiego Instytutu Filmowego znajduje się jego materiał filmowy Sleigh Bells (1927). BFI i Walt Disney Animation Studios pracowały nad przywróceniem tej krótkometrażówki. Wieloletni animator Disneya David Bossert napisał książkę, Oswald the Lucky Rabbit: The Search for the Lost Disney Cartoons, która została wydana w 2017 roku. Pewien Japończyk, Yasushi Watanabe, przeczytał książkę i odkrył, że miał zaginioną kreskówkę Oswalda z 1928 roku, Neck & Neck, odkąd był nastolatkiem.