Pan A był 52-letnim żonatym mężczyzną, który został skierowany przez terapeutę z programu pomocy w zatrudnieniu z powodu wrogiego zachowania, które wpływało na jego relacje z członkami rodziny i współpracownikami. Wcześniej bezskutecznie leczono go diwalproinianem i psychoterapią. Rozpoczął monoterapię okskarbazepiną, do dawki 1200 mg/dobę. Odnotowano u niego większą wydajność pracy, brak przemocy fizycznej wobec żony i współpracowników oraz mniejszą liczbę dni depresyjnych. Nie zgłaszał żadnych działań niepożądanych.
Pani B była 27-letnią samotną kobietą, która była leczona z powodu wykorzystywania seksualnego w dzieciństwie, samookaleczenia, kilku prób samobójczych i epizodycznych zachowań agresywnych. Od okresu dojrzewania brała udział w licznych terapiach stacjonarnych i ambulatoryjnych, które nie przyniosły znaczącej poprawy w zakresie objawów lub funkcjonowania. Okskarbazepinę początkowo dołączono do jej schematu leczenia obejmującego lorazepam, buproprion, fluwoksaminę, trazodon, kwetiapinę, lewotyroksynę i modafinil. W ciągu następnego roku zmniejszyła dawkę leków do okskarbazepiny, 600 mg p.i.d., lewotyroksyny i trazodonu. Nie była hospitalizowana, nie miała wybuchów temperamentu ani epizodów depresji, pracowała na pełen etat i nie otrzymywała Medicaid.
Pan C był 40-letnim żonatym mężczyzną, który został skierowany do kliniki w celu leczenia pobudzenia i konfliktu z żoną. Przyjmował buspiron, buproprion i lit. Do dawki litu (900 mg/dobę) dodano okskarbazepinę w dawce do 1200 mg/dobę. Jego drażliwość zmniejszyła się, depresja ustąpiła, poprawiły się jego relacje z żoną i uzyskał pełnoetatowe zatrudnienie. W ciągu ostatniego roku był dobrze leczony okskarbazepiną w dawce 1200 mg p.o. i modafinilem w dawce 400 mg/dobę przed rozpoczęciem pracy zmianowej.
Pan D był 33-letnim mężczyzną, którego skierowano do leczenia w związku z przemocą domową. Rozpoczął monoterapię okskarbazepiną, do dawki 1200 mg/dobę. Od tego czasu kontrolował swoje wybuchy gniewu, czuł się szczęśliwszy, poprawił swoje życie domowe, zmniejszył spożycie alkoholu i marihuany do sporadycznego stosowania i zrezygnował z pracy na pół etatu jako bramkarz w barze. Jego przyjaciele również zauważyli poprawę.
Pacjenci ci otrzymywali początkowo 150 mg/dobę okskarbazepiny; dawkę zwiększano co 3-4 dni o 150 mg, aż osiągnęła 600 mg na dobę. Następnie dodawano dawkę poranną, w zależności od potrzeb, aż do maksymalnej dawki zgłoszonej dla danego pacjenta. U żadnego z tych pacjentów nie wystąpiła hiponatremia podczas badania w ciągu 1 miesiąca od rozpoczęcia leczenia.