Pamięć nieulotna (NVM) to rodzaj pamięci, która zachowuje przechowywane dane po wyłączeniu zasilania. W przeciwieństwie do pamięci lotnej, to nie wymaga ładunku elektrycznego do utrzymania stanu przechowywania. Tylko odczyt i zapis danych w pamięci nieulotnej wymaga zasilania.
Urządzenia pamięci masowej, takie jak dyski HDD i SSD, korzystają z pamięci nieulotnej, ponieważ muszą zachować swoje dane po wyłączeniu urządzenia głównego. Dyski twarde (HDD) przechowują dane magnetycznie, natomiast (dyski flash|pamięć flash) (SSD) przechowują dane przy użyciu komórek pamięci w układach scalonych. Oba rodzaje dysków mogą utrzymywać stan przechowywania danych przez kilka lat bez zasilania.
Przykłady pamięci nieulotnej są wymienione poniżej:
- Dysk twardy (HDD)
- Dysk półprzewodnikowy (SSD)
- Pendrive (USB keychain)
- Nośniki optyczne (CD, DVD, itp.)
- Pamięć tylko do odczytu (ROM)
Ponieważ większość urządzeń pamięci masowej musi utrzymywać dane bez zasilania, pamięć nieulotna jest znacznie bardziej powszechna niż pamięć lotna. W komputerach pamięć lotna jest używana przede wszystkim do pamięci RAM i tymczasowego przechowywania pamięci podręcznej.
Uaktualnione: 17 października 2019